[Τι είναι το μανιφέστο?
Το μανιφέστο είναι ένα εμπειρικό κείμενο που γράφεται από έναν πολίτη και αναπτύσσεται στο blog Διακήρυξη για μία άλλη Ελλάδα,για μία άλλη Ευρώπη. και η σελίδα του στο facebook Manifesto for another Greece, for another Europe
Τα κείμενα δεν έχουν συζητηθεί, έτσι μπορούν να φαίνονται απλοϊκά, ή μερικές προτάσεις να είναι τραβηγμένες, θα επιχειρηθεί να μπει μια τάξη για να ανοίξει μια συζήτηση με όποιον επιθυμεί.
Οι επιμέρους προτάσεις είναι ενδεικτικές, μπορούν να διορθωθούν ή να συμπληρωθούν.
Δεν χρειάζεται φυσικά να συμφωνεί κάποιος σε όλα, αλλά να συμφωνεί με τους ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς θεσμούς (inclusive institutions), την κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου, rule of law), να αντιλαμβάνεται την εκμετάλλευση που προέρχεται από τις μόνιμες θέσεις εργασίας και την αξία των εμπορευσίμων δραστηριοτήτων.
Για μια ιδέα σχετικά με τους θεσμούς
More on the extractive/inclusive debate
Το μανιφέστο αποδέχεται την θεωρία για την εξέλιξη των θεσμών από τους Acemoglu Robinson, από την ιστορική περίοδο μέχρι σήμερα.
Για το τι είναι η κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου) Rule of law
Τι θεωρητικά προαπαιτούμενα έχει το μανιφέστο
Το μανιφέστο δεν έχει προαπαιτούμενα ωστόσο είναι σημαντικό να μπορεί να καταλάβει κάποιος τους θεσμούς, την εκμετάλλευση των μόνιμων θέσεων εργασίας και τις εμπορεύσιμες δραστηριότητες.
Το μανιφέστο στηρίζεται σε τρία βιβλία, που ξεκαθαρίζουν τα παραπάνω θέματα
"γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη" Acemoglu - Robinson,
"ο δρόμος προς την δουλεία" Hayek
Τι είναι με δυο λόγια οι ανοικτοί δυνητικά συμμετοχικοί οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί και οι κλειστοί δυνητικά εκμεταλλευτικοί οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί?
Οι ανοιχτοί δυνητικά συμμετοχικοί πολιτικοί θεσμοί είναι η κυριαρχία του νόμου, ο επιμερισμός εξουσίας και η δυνητική συμμετοχικότητα των πολιτών.
Κανείς άνθρωπος, κανένα κόμμα και καμία ιδέα δεν μπορούν να έχουν απόλυτη κυριαρχία.
Οι αφηρημένοι θεσμοί προσδιορίζουν την δράση και την συμπεριφορά των πολιτών και των ηγετών.
Οι κλειστοί δυνητικά εκμεταλλευτικοί πολιτικοί θεσμοί είναι η μη κυριαρχία του νόμου, ο μη επιμερισμός εξουσίας και η διασυνδέσεις των πολιτών με την εξουσία (κυβέρνηση, επιχειρηματίες, τράπεζες, ΜΜΕ, δικαιοσύνη).
Οι άνθρωποι, τα κόμματα και οι ιδέες κυριαρχούν και προσδιορίζουν την δράση και την συμπεριφορά των πολιτών και των ηγετών.
Οι ανοιχτοί δυνητικά συμμετοχικοί οικονομικοί θεσμοί είναι η κυριαρχία του νόμου, η δυνητική συμμετοχικότητα εργαζομένων και κεφαλαίου, και είναι οι θεσμοί που δημιουργούν πλούτο για τους καινοτόμους και τα ταλέντα, θέσεις εργασίας και ευημερία για την κοινωνία των πολιτών.
Οι κλειστοί δυνητικά εκμεταλλευτικοί οικονομικοί θεσμοί είναι η μη κυριαρχία του νόμου, η διαπλοκή των κυβερνώντων με τους επιχειρηματίες, τους τραπεζίτες, τα ΜΜΕ, τους δικαστές.
Κλειστή δυνητικά εκμεταλλευτική αγορά εργασίας, όπου οι εργαζόμενοι διαφορων κοινωνικών ομάδων μπορούν να αποσπούν πόρους με την λιγότερη προσπάθεια προστατευόμενοι από την μονιμότητα.
Κλειστή αγορά κεφαλαίου όπου πολλοί επιχειρηματίες γίνονται πλούσιοι με τις διασυνδέσεις τους με την εξουσία, χωρίς ρίσκο, χωρίς ταλέντο, χωρίς καινοτομία. Οι κλειστοί θεσμοί δημιουργούν ελλείμματα, έχουν ανάγκη τον δανεισμό, δημιουργούν ανεργία και οδηγούν μια χώρα στην πτώχευση όπως στην Ελλάδα.
Το μανιφέστο συνδέει τους κλειστούς θεσμούς με την κυριαρχία των δυνατών στους αδύνατους, ενώ τους ανοιχτούς θεσμούς με την αμοιβαία επωφελή συμφωνία.
Το μανιφέστο συνδέει τους κλειστούς πολιτικούς θεσμούς περισσότερο με τον πόλεμο και τους ανοιχτούς περισσότερο με την ειρήνη.
Η κοινωνία πρέπει να λειτουργεί στηριζόμενη σε αφηρημένους σκοπούς που υλοποιούνται από δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς, σε ένα πλαίσιο ανοιχτών δυνητικά συμμετοχικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών, σε ανοικτές δυνητικά συμμετοχικές αγορές εργασίας και κεφαλαίου.
Ο σκοπός του κράτους είναι να παρέχει τις καλύτερες υπηρεσίες στους πολίτες με το μικρότερο κόστος, αφού οι πολίτες είναι αυτοί που πληρώνουν τις υπηρεσίες μέσω της φορολογίας.
Ο σκοπός του κεφαλαίου είναι το κέρδος και είναι αποδεκτός όταν γίνεται μέσα σε ένα πλαίσιο κανόνων που σέβονται το περιβάλλον, σέβονται τους εργαζόμενους και τους συνεργάτες και δεν δημιουργούν μεγάλους μονοπωλιακούς οργανισμούς που αποκλείουν την συμμετοχή μικρότερων οργανισμών και ατόμων με την ίδια δραστηριότητα.
Η παράλληλη λειτουργία μικρών και μεγάλων συμμετοχικών δομών που λειτουργούν χωρίς να έχουν σκοπό το κέρδος, χωρίς να είναι κρατικές δεν πρέπει να περιορίζεται από το κράτος, αλλά αντίθετα ενθαρρύνεται.
Άτομα ή κοινότητες με σκοπό:
την παραγωγή Ελεύθερου Λογισμικού / Λογισμικού Ανοικτού Κώδικα,
την κοινωνικά υποστηριζόμενη γεωργία,
την συγγραφή της wikipedia,
τον ελέγχο του κράτους και των εταιρειών για την τήρηση των κανόνων
τον συνεταιρισμό εργαζομένων για ανάληψη έργων...
είναι επιθυμητά και συνεισφέρουν στην εξέλιξη των ανοιχτών δυνητικά συμμετοχικών θεσμών.
Το μανιφέστο προσδιορίζεται σαν ένα επαναστατικό αριστερό φιλελεύθερο κείμενο.
[Ο Hayek αποδέχεται την περιορισμένη ασφάλεια για όλους, καθώς και αναγνωρίζει το γεγονότος ότι υπάρχουν θέματα που δεν μπορούν να αφεθούν στις ελεύθερες αγορές.
Η μελέτη των Acemoglu - Robinson υποδεικνύει ότι οι ελεύθερες αγορές δεν είναι αρκετές για την ευημερία των κοινωνιών, οι ανοιχτοί δυνητικά συμμετοχικοί οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί (inclusive institutions) συνδέονται με ανοικτές δυνητικά συμμετοχικές αγορές εργασίας (inclusive labor markets) και ανοιχτές δυνητικά συμμετοχικές αγορές κεφαλαίου, όχι απλά ελεύθερες αγορές (inclusive markets, not just free markets). Το μανιφέστο αποδέχεται και εκτιμά τον διαχωρισμό.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου