Στο κείμενο που ακολουθεί θα προσπαθήσω να προσδιορίσω την στρατηγική των χωρών με ανοικτούς πολιτικούς θεσμούς (inclusine political institutions) για την αντιμετώπιση του Islamic State of Iraq and the Levant (ISIS ή ISIL) και θα υποστηρίξω την αισιόδοξη εκδοχή, όπου το ISIS με τον χρόνο ηττάται τοπικά και παγκόσμια, μέσα από την δημιουργία της Ομοσπονδίας της Βόρειας Συρίας.
Θα αντιμετωπίσω την σύγκρουση του ISIS με τον δυτικό κόσμο, σαν μια σύγκρουση ανάμεσα σε διαφορετικούς πολιτικούς θεσμούς.
Το ISIS εκφράζει την χειρότερη εκδοχή των κλειστών απολυταρχικών πολιτικών θεσμών (extractive political institutions) σήμερα.
Θα υποστηρίξω ότι το ISIS χρησιμοποιείται από απολυταρχικές δημοκρατίες όπως η Τουρκία και η Ρωσία για την διάλυση της ΕΕ και της Αμερικής από μέσα.
Οι πολίτες σε πολλές χώρες λανθασμένα νομίζουν ότι μια απολυταρχική δημοκρατία μπορεί να αντιμετωπίσει καλύτερα το ISIS από ένα συνασπισμό χωρών που έχουν σαν βάση το κράτος δικαίου.
Φυσικά πρόκειται για την μελέτη ενός αισιόδοξου σεναρίου, σε σχέση με εξίσου πιθανά απαισιόδοξα σενάρια που μπορεί να δημιουργηθούν αν ο Donald Trump κερδίσει τις εκλογές.
History tells us what may happen next with Brexit & Trump
Στην ανάλυση θα χρησιμοποιήσω μερικές παραδοχές:
Η Αμερική με τον Barack Obama (και την Hillary Clinton) δεν έχει κυριαρχικές βλέψεις στην Μέση Ανατολή, μετά την συμφωνία για το κλίμα.
Γαλλία – COP21: Εγκρίθηκε το σχέδιο συμφωνίας για το κλίμα
Η ΕΕ δεν έχει κυριαρχικές βλέψεις στην Μέση Ανατολή, το πιο σημαντικό αυτή την στιγμή είναι να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της τρομοκρατίας του ISIS στην ΕΕ και παγκόσμια, όπως επίσης και να ελέγξει τις προσφυγικές ροές,
Στην ανάλυση θα χρησιμοποιήσω στοιχεία από την θεωρία της εξέλιξης των θεσμών των Acemoglu Robinson, όπως αυτή περιγράφεται στο βιβλίο "Γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη".
Την παραπάνω θεωρία θα την συνδέσω με την θεωρία για τον απολυταρχισμό - αυταρχισμό, έτσι ώστε να αντιστοιχήσω τους κλειστούς πολιτικούς θεσμούς με τους απολυταρχικούς ηγέτες και συνακόλουθα με τα εκατομμύρια ανθρώπους που έλκονται από αυτούς τους ηγέτες και τους στηρίζουν.
O Juan José Linz με την μελέτη του σε διάφορες εκδοχές των κλειστών πολιτικών θεσμών, απολυταρχικούς-αυταρχικούς, ολοκληρωτικούς διεύρυνε το επίπεδο των πολιτικών επιστημών.
Authoritarianism
Θα υποστηρίξω λοιπόν ότι στην ανθρωπότητα και σε επίπεδο χωρών μεταξύ τους, αλλά και μέσα στις ίδιες τις χώρες, μαίνεται μια αθέατη σύγκρουση ανάμεσα στους ανοιχτούς και τους κλειστούς, πολιτικούς θεσμούς.
Αυτοί που συγκρούονται στην πράξη είναι οι άνθρωποι που προτιμούν τους ανοιχτούς πολιτικούς θεσμούς με τους ανθρώπους που προτιμούν τους κλειστούς.
Ισοδύναμα θα μπορούσαμε να πούμε ότι συγκρούονται οι άνθρωποι που προτιμούν ένα καλό κράτος δικαίου, με τους ανθρώπους που προτιμούν μια απολυταρχική διακυβέρνηση.
Η σύγκρουση των ανοιχτών και κλειστών πολιτικών θεσμών μέσα στις ίδιες τις χώρες
Η σύγκρουση μέσα στις ίδιες τις χώρες μπορεί να αφορά μια πολιτισμένη διαφωνία και ένα συμβιβασμό, για παράδειγμα ακόμα και στην Δανία όπου κυριαρχούν οι ανοιχτοί πολιτικοί θεσμοί, υπάρχουν πολίτες που θα προτιμούσαν μια απολυταρχική διακυβέρνηση, αποτελούν όμως μειοψηφία στον πληθυσμό.
Το δημοψήφισμα στην Βρετανία δείχνει ότι περισσότεροι Βρετανοί πολίτες επιλέγοντας την έξοδο της χώρας τους από την ΕΕ επέλεξαν κλείσιμο των θεσμών τους, δεν μπόρεσαν να αποδεχτούν την ελεύθερη διακίνηση πολιτών της ΕΕ.
Η περίπτωση της Αμερικής -της δυνατότερης στρατιωτικά και οικονομικά φιλελεύθερης δημοκρατίας σήμερα - μπορεί να δώσει ένα παράδειγμα από την έλξη των απολυταρχικών θεσμών στους πολίτες,
Authoritarianism at the Heart of the GOP Is Driving Trump’s Support
Authoritarianism: The political science that explains Trump
Ο απολυταρχισμός και η δημοκρατία δεν είναι ριζικά αντίθετοι μεταξύ τους και σίγουρα είναι δυνατό να έχουμε δημοκρατίες με δυνατά απολυταρχικά στοιχεία, γιατί και ο απολυταρχισμός και η δημοκρατία διαθέτουν ένα είδος υποταγής στον νόμο.
Μια ανελεύθερη δημοκρατία (illiberal democracy) ξεχωρίζει από μια φιλελεύθερη δημοκρατία (liberal democracy) στο γεγονός ότι οι ανελεύθερες δημοκρατίες έχουν έλλειψη των περισσότερων δημοκρατικών χαρακτηριστικών των φιλελεύθερων δημοκρατιών όπως η κυριαρχία του νόμου (rule of law), η ανεξάρτητη δικαιοσύνη (independent judiciary), μαζί με μια περεταίρω διάκριση ότι οι φιλελεύθερες δημοκρατίες σπάνια πολεμούν μεταξύ τους. Οι φιλελεύθερες δημοκρατίες έχουν λιγότερες στρατικοποιημένες διακρατικές διαφορές (Militarized Interstate Disputes) προκαλώντας λιγότερους θανάτους από πολέμους μεταξύ τους, ακόμα οι φιλελεύθερες δημοκρατίες έχουν λιγότερους εμφύλιους πολέμους (civil wars)
Η σύγκρουση μεταξύ χωρών με κλειστούς απολυταρχικούς πολιτικούς θεσμούς είναι συνηθισμένο ιστορικό φαινόμενο.
Σήμερα δεν είναι δύσκολο να συσχετιστούν οι χώρες που εκπροσωπούν τους κλειστούς πολιτικούς θεσμούς, με τις απολυταρχικές δημοκρατίες και τον πόλεμο.
Αν κάποιος αντιστοιχήσει το επίπεδο του κράτους δικαίου σε κάθε χώρα (Rule of law index) μπορεί εύκολα να θεωρήσει, ότι οι χώρες που έχουν χαμηλό επίπεδο κράτους δικαίου είναι οι χώρες με κλειστούς πολιτικούς θεσμούς, δηλαδή απολυταρχικές δημοκρατίες και καθεστώτα.
Αντίθετα οι χώρες με υψηλό επίπεδο κράτους δικαίου, είναι οι χώρες με ανοιχτούς πολιτικούς θεσμούς, δηλαδή οι φιλελεύθερες μη αυταρχικές δημοκρατίες.
Μερικά από τα απολυταρχικά κράτη που εμπλέκονται στην περιοχή της μέσης ανατολής και στην Ευρώπη σήμερα είναι:
- Russia under Vladimir Putin (1999-) (see Putinism for more) - described as "really a mixture of authoritarianism and managed democracy."[36][37][38]
- Saudi Arabia under the House of Saud (1744-)[39]
- Syria under Hafez and Bashar al-Assad (1970-)[40]
- Turkey under the Justice and Development Party (AKP) (from 2003, particularly from 2011-) - described as a "competitive authoritarian regime"
- Egypt under Abdel Fattah el-Sisi (2014-)[30]
- Iran under Ali Khamenei (1981-).[32] Linz wrote in 2000 that "it is difficult to fit the Iranian regime into the existing typology, as it combines the ideological bent of totalitarianism with the limited pluralism of authoritarianism and holds regular elections in which candidates advocate differing policies and incumbents are often defeated."[34]
- Hungary under Viktor Orbán (2010-).[31]
- Republic of Macedonia under Nikola Gruevski (2006-2016)[52][53]
Μερικά κράτη με ιστορικά αυταρχικά καθεστώτα
- Egypt under Anwar Sadat and Hosni Mubarak from 1970 to 2011.[50]
- Libya under Muammar Gaddafi from 1969 until his deposition and death in 2011.[51]
Authoritarianism
Οι χώρες με τους κλειστούς απολυταρχικούς πολιτικούς θεσμούς ζητούν μια συνεχή αύξηση της κυριαρχίας τους.
Η Ρωσία θέλει να γίνει μεγαλύτερη και να επηρεάζει τις περισσότερες χώρες της πρώην Σ. Ένωσης.
Η Τουρκία θέλει να γίνει μεγαλύτερη και να αποκτήσει έλεγχο στην μέση ανατολή και στην Ευρώπη. Η Τουρκία φαίνεται έτοιμη να κάνει ακόμα και πόλεμο για να μην δημιουργηθεί νέο κράτος στην Β. Συρία.
...
Οι χώρες με τους κλειστούς πολιτικούς θεσμούς φέρονται σαν "λαμόγια", άλλο λένε, άλλο εννοούν και άλλος είναι ο σκοπός τους, με άλλα λόγια δεν μπορείς να τους έχεις εμπιστοσύνη.
To ISIS
Τι θα συμβεί αν σε ένα απολυταρχικό καθεστώς (όπως στην Libya) μια εξωτερική δύναμη σκοτώσει τον τύραννο (όπως Muammar Gaddafi) που κυβερνά?
Δεν θα γίνει δημοκρατία, το πιο πιθανό είναι να γίνει γίνει εμφύλιος πόλεμος, γιατί η πλειοψηφία του πληθυσμού αναγνωρίζει τους υπάρχοντες κλειστούς απολυταρχικούς πολιτικούς θεσμούς και είναι πολύ πιθανό ένας άλλος τύραννος που θα υπόσχεται "δημοκρατία" να αναπληρώσει τον προηγούμενο.
Αυτή δεν είναι η χειρότερη εκδοχή αφού μπορεί να προκύψουν δυο κυβερνήσεις αντί για μια και να καταρρεύσει το κράτος, τότε είναι πιθανόν να ξεφυτρώσουν δεκάδες ή εκατοντάδες πολέμαρχοι που να υποστηρίζουν ότι μάχονται για την "δημοκρατία" και να μάχονται για την κυριαρχία τους.
Η αποχώρηση των Αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων από το Ιράκ το 2011, δεν έφερε δημοκρατία αλλά χάος. Δημιουργήθηκαν οι συνθήκες για την γέννηση του ISIS.
Είναι προφανές ότι ούτε ο Ομπάμα, ούτε οι σύμβουλοί του μπορούσαν να φανταστούν την δυσάρεστη εξέλιξη. Στην πραγματικότητα η εξέλιξη ήταν πολύ πιθανή. Η κατάρρευση του κράτους δεν δημιουργεί μια ιδεατή αναρχική κοινωνία, αλλά μια πραγματική ζούγκλα.
Iraqi insurgency (2011–13)
Τι γίνεται τώρα στην Συρία?
"Χονδρικά να πούμε ότι αντιμάχονται 4 ομάδες ομπρέλες: ο Άσαντ, η Συριακή Ισλαμιστική Αντιπολίτευση, οι Κούρδοι και το Ισλαμικό Κράτος (ή Daesh ή ISIS)."
Μόνο ο στρατός του Άσαντ και οι δυνάμεις της Συριακής Ισλαμικής Αντιπολίτευσης είναι;
Αυτός είναι ο στρατός του Άσαντ – Πλήρης λίστα συμμάχων, οργανώσεων, μισθοφόρων
Αυτός είναι ο στρατός της Αλ Νούσρα (Αλ Κάιντα) στη Συρία – Λίστα συμμαχικών οργανώσεων
Το ISIS δεν αποτελεί μια απολυταρχική χώρα αλλά κάτι χειρότερο, αποτελεί θεσμό χωρίς χώρα, που περιλαμβάνει ανθρώπους με αρκετή τρέλα, ώστε να γίνουν ακόμα και βομβιστές αυτοκτονίας προκειμένου να σκοτώσουν όσους παραπάνω άμαχους άπιστους γίνεται.
Επιπρόσθετα συνηθίζουν όταν πολεμούν να χρησιμοποιούν τους άμαχους σαν ανθρώπινες ασπίδες.
Το ISIS υποτίθεται ότι χαρακτηρίζετε σαν τρομοκρατική οργάνωση από πολλές χώρες, ωστόσο αρκετές χώρες όπως η Ρωσία και η Τουρκία θέλουν το ISIS να σπέρνει την καταστροφή και να δημιουργεί μη διαχειρίσιμες προσφυγικές ροές και εξαγωγή τρομοκρατών. Με αυτό τον τρόπο μπορούν και εκβιάζουν την ΕΕ. Με αυτό τον τρόπο θέλουν να διαλύσουν την ΕΕ.
Οι κλειστοί απολυταρχικοί πολιτικοί θεσμοί σε κάθε χώρα συνδέονται με το παρελθόν της αλλά και με την επιθυμία της τρέχουσας πλειοψηφίας στο παρόν.
Πριν το ISIS στην περιοχή της Μέσης Ανατολής υπήρχαν απολυταρχικά καθεστώτα με κλειστούς πολιτικούς θεσμούς σε διάφορες εκδοχές.
Σιιτική ισλαμική δημοκρατία, Σουνιτική ισλαμική δημοκρατία, στρατιωτική δικτατορία, είναι μερικές εκδοχές
Στην περιοχή της μέσης ανατολής και ευρύτερα, η δύση μπλέχτηκε ιστορικά στο παρελθόν για διάφορους λόγους.
Αναφέρω ενδεικτικά μερικές εμπλοκές.
Η Αμερική εξόπλισε και εκπαίδευσε ανθρώπους των κλειστών πολιτικών θεσμών της περιοχής, για να σταματήσει τους ανθρώπους των κλειστών πολιτικών θεσμών της πρώην Σοβιετικής ένωσης.
Soviet–Afghan War
Αυτό είναι γεγονός, αλλά δεν έμαθε η Αμερική σε αυτούς τους ανθρώπους να κόβουν κεφάλια, αυτό το ήξεραν από μόνοι τους, από τους προγόνους τους, από την ιστορία των κλειστών θεσμών τους και από την τρέχουσα επιθυμία τους για κυριαρχία και απολυταρχικούς θεσμούς.
Η Δύση χρηματοδότησε ένα μέρος της ανάπτυξής της με τα πετρέλαια της μέσης ανατολής, αλλά στο παρόν η Δύση δεν θα έκανε ένα πόλεμο για τα πετρέλαια, αφού τα ορυκτά καύσιμα θα κλείσουν τον κύκλο τους σε μερικές δεκαετίες.
Ομοσπονδία της Βόρειας Συρίας (Rojava)
Οι Κούρδοι της Rojava φαίνεται να αποτελούν μια ξεχωριστή θεσμική περίπτωση στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και για λόγους ιστορικούς και της τρέχουσας συγκυρίας.
Οι Κούρδοι της Rojava φαίνεται να συνδέονται με ένα παρελθόν μη υποταγής στην Οθωμανική και την Περσική Αυτοκρατορία, ζώντας στα σύνορα για αιώνες.
Σημαντική φαίνεται να είναι και η επιρροή του Abdullah Öcalan που αναζήτησε δημοκρατικές λύσεις.
Στην τρέχουσα συγκυρία η ομοσπονδία της Β. Συρίας εκφράζει την ουσιαστική δημοκρατία που πέρα από τους Κούρδους περιλαμβάνει άλλους λαούς που ενώνονται για να αντιμετωπίσουν το ISIS.
Αυτό φαίνεται να λειτουργεί σαν ιστορικός νόμος αφού πολλές φορές διαφορετικοί άνθρωποι και διαφορετικοί λαοί συμμάχησαν συμφώνησαν και συμβιβάστηκαν προκειμένου να αντιμετωπίσουν ένα κοινό εχθρό, ή να παλέψουν για ένα κοινό σκοπό.
Το αντίστοιχο θα περίμενα να συμβεί σήμερα από τις μη απολυταρχικές χώρες της δύσης.
Η ομοσπονδία της Β. Συρίας πρέπει να στηριχθεί από την Δύση στρατιωτικά, οικονομικά και διοικητικά και στο μέλλον μπορεί να συμμετέχει στην ζώνη του ευρώ.
Η αναγκαιότητα στήριξης δεν σχετίζεται μόνο με ιστορικούς λόγους, αλλά λόγω των πολιτικών θεσμών που έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή.
Σε μια στιγμή που η φιλελεύθερη δημοκρατία βάλετε από τα μέσα με ψέμματα σε πολλές χώρες, η ομοσπονδία της Βόρειας Συρίας είναι μια σημαντική ελπίδα εξέλιξης των ανοιχτών πολιτικών θεσμών.
Άλλη ελπίδα εξέλιξης των ανοικτών πολιτικών θεσμών είναι η ισχυροποίηση της ΕΕ βασισμένη σε ένα πυρήνα χωρών με ανοιχτούς πολιτικούς και οικονομικούς θεσμούς.
Οι χώρες που δεν θα μπορέσουν να αλλάξουν τους θεσμούς τους θα βρεθούν συντεταγμένα εκτός του πυρήνα.
Η παγκόσμια στρατηγική ενάντια στο ISIS
Μελετώντας τον χάρτη της τρομοκρατίας και το δίκτυο του ISIS θεωρώ ότι είναι λάθος η προσέγγιση γιατί δεν περιλαμβάνει την δημιουργία κράτους από τους Κούρδους της Βόρειας Συρίας που είναι οι μοναδικοί ικανοί να αντιμετωπίσουν το ISIS και να ελέγξουν με αξιοπρεπή τρόπο τις προσφυγικές ροές.
Επιπρόσθετα ο χάρτης τοποθετεί την Ρωσία στο ίδιο δαχτυλίδι με την ΕΕ και την Αμερική παραβλέποντας το γεγονός ότι η Ρωσία χρησιμοποιεί τις προσφυγικές ροές για να διαλύσει την ΕΕ.
Μέχρι πριν το πραξικόπημα στην Τουρκία, η Ρωσία ήταν απέναντι στην Τουρκία, και χρησιμοποιούσε τους Κούρδους για να παίξει το παιχνίδι της στην περιοχή διαφημίζοντας τα όπλα της.
Και η Ρωσία και η Τουρκία χρησιμοποιούσαν τις προσφυγικές ροές είτε για να εκβιάσουν ή για να διαλύσουν την ΕΕ.
Μετά το πραξικόπημα οι κοινοί σκοποί της διάλυσης της ΕΕ, φέρνουν κοντά την Τουρκία την Ρωσία και τις ισλαμικές δημοκρατίες της Μέσης Ανατολής.
Η Ρωσία είναι πιθανό να πουλήσει τους Κούρδους της Βόρειας Συρίας προκειμένου να συνεργαστεί με την Τουρκία και της υπόλοιπες χώρες στην Μέση Ανατολή, για τον έλεγχο της περιοχής χωρίς τους δυτικούς.
Η Ρωσία, η Τουρκία και άλλα απολυταρχικά καθεστώτα της μέσης ανατολής θα υποκρίνονται ότι πολεμούν το ISIS, ενώ στην ουσία θα ελέγχουν τις προσφυγικές ροές και θα ενορχηστρώνουν την επίθεση στην δύση μέσω τρομοκρατικών χτυπημάτων από φανατισμένους τρελούς.
Είναι σαν να βάζεις τον λύκο να φιλάει τα πρόβατα.
Η υιοθέτηση της Ομοσπονδία της Βόρειας Συρίας από την δύση, με οποιοδήποτε κόστος θα έπρεπε να είναι η στρατηγική επιλογή της δύσης εναντίον του ISIS, η στρατηγική επιλογή των χωρών με ανοικτούς πολιτικούς θεσμούς, αν βέβαια οι ίδιες δεν καταρρεύσουν εσωτερικά από την επέλαση των δικών τους απολυταρχικών ηγετών και πολιτών που τους στηρίζουν.
Ένα μη απολυταρχικό κράτος με σύγχρονο κράτος δικαίου στην Β. Συρία θα είναι η αρχή της ήττας του ISIS τοπικά και παγκόσμια, η λύση στο προσφυγικό και την τρομοκρατία.
Αντίθετα η επιμονή της δύσης να εγκαταλείψει ο Bashar al-Assad την εξουσία στην Συρία είναι άνευ περιεχομένου, ένας χειρότερος Άσαντ, ή δεκάδες μικρότεροι πολέμαρχοι μπορούν να εμφανιστούν όσο ο μεγαλύτερος πληθυσμός της Συρίας προτιμά από επιλογή ή φόβο τους κλειστούς απολυταρχικούς πολιτικούς θεσμούς.
Ένα δύσκολο διαζύγιο
Η έξοδος της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ είναι αναπόφευκτη καθώς εξελίσσεται σε μια χώρα τρομοκράτη που σκορπάει μίσος και θάνατο, στο εσωτερικό της και στο εξωτερικό..
Η έξοδος της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ μπορεί να είναι δύσκολη αλλά είναι αναγκαία.
Αυτή ακριβώς η ανάγκη της εξόδου δεν είναι επιθυμία του ΝΑΤΟ, της δύσης, ή δική μου (σαν μέσος Ευρωπαίος πολίτης). Είναι η απόφαση της τρέχουσας πλειοψηφίας των Τούρκων πολιτών.
Και ο Vladimir Putin και ο Recep Tayyip Erdoğan επικοινωνούν και κατευθύνουν μεγάλες πλειοψηφίες στις χώρες τους.
Ο Πούτιν και ο Ερντογάν μιλάνε στον λαό τους και υπόσχονται να κάνουν τις χώρες τους μεγάλες και δυνατές. Δεν κατανοούν ή υποβαθμίζουν το κράτος δικαίου της δύσης και θεωρούν ότι έχουν καλύτερη δημοκρατία. Την δημοκρατία του λαού η οποία ορίζει το δικό της "κράτος δικαίου".
Παράρτημα
Ενημέρωση στα Ελληνικά για τα γεγονότα στο πεδίο του πολέμου έχω από το http://www.tribune.gr/
Δυστυχώς όμως έχουμε διαφορετική ερμηνεία των γεγονότων.
Πολύ καλή ενημέρωση μπορεί να βρει κανείς από κ. Σάββα Καλεντερίδη και το Ινφογνώμων Πολιτικά.
μερικοί σύνδεσμοι για όποιον επιθυμεί παραπέρα μελέτη.
Detainees beaten, tortured and raped after failed Turkey coup, Amnesty says
Οι G20 αρνήθηκαν να δηλώσουν «υποστήριξη» στην Τουρκία του Ερντογάν
Βέτο της Αιγύπτου για καταδίκη από τον ΟΗΕ του πραξικοπήματος στην Τουρκία
Ο πρόεδρος του Ιράν συνεχάρη τον Ερντογάν για την καταστολή του πραξικοπήματος
Ο Ερντογάν ζήτησε συμμαχία με το Ιράν – Πούλησε για μια ακόμη φορά το Ισραήλ!
Τουρκία: Ερευνα στην αεροπορική βάση Ιντσιρλίκ
Russia Bombed Base in Syria Used by U.S.
ΗΠΑ: Αποχωρούν από την Τουρκία οικογένειες διπλωματών
Κέρι: Εγγυήσεις «επιχειρησιακής ασφάλειας» στις αμερικανορωσικές συμφωνίες
Στη Βόρεια Αφρική θα στέλνει τους πρόσφυγες η ΕΕ, εάν ναυαγήσει η συμφωνία με την Τουρκία
Με τον Μπασάρ Αλ Άσαντ συναντήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου
WikiLeaks: Οι μπαρζανίδες του ιρακινού Κουρδιστάν πήραν $200 εκ. από την Τουρκία
Χτίζουν προσφυγικά στρατόπεδα στο Κουρδιστάν για τους κατοίκους της Μοσούλης
Η Τζαΐς Αλ Φάτεχ εξάρθρωσε πυρήνα του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) στην Ιντλίμπ
Δείτε βίντεο και φωτογραφίες από τη μεγάλη μάχη – πολιορκία στο Χαλέπι
Έτοιμη να δώσει τις βάσεις της η Ιταλία για τις επιδρομές στη Λιβύη κατά της ISIS
Ιστορικές στιγμές - Οι απελευθερωτές της Ιεράπολης έδωσαν συνέντευξη τύπου στο κέντρο της πόλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου