by dimitris

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015

8 Ένα εκμεταλλευτικό "κοινωνικό κράτος" ή ένα νέο κράτος ευημερίας?

Kotsalos

[Τι είναι το μανιφέστο?
Το μανιφέστο είναι ένα εμπειρικό κείμενο που γράφεται από έναν πολίτη και αναπτύσσεται στο blog Διακήρυξη για μία άλλη Ελλάδα,για μία άλλη Ευρώπη. και η σελίδα του στο facebook Manifesto for another Greece, for another Europe
Τα κείμενα δεν έχουν συζητηθεί, έτσι μπορούν να φαίνονται απλοϊκά, ή μερικές προτάσεις να είναι τραβηγμένες, θα επιχειρηθεί να μπει μια τάξη για να ανοίξει μια συζήτηση με όποιον επιθυμεί.
Οι επιμέρους προτάσεις είναι ενδεικτικές, μπορούν να διορθωθούν ή να συμπληρωθούν.
Δεν χρειάζεται φυσικά να συμφωνεί κάποιος σε όλα, αλλά να συμφωνεί  με τους ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς θεσμούς (inclusive institutions), την κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου, rule of law), να αντιλαμβάνεται την εκμετάλλευση που προέρχεται από τις μόνιμες θέσεις εργασίας και την αξία των εμπορευσίμων δραστηριοτήτων.
Για μια ιδέα σχετικά με τους θεσμούς
More on the extractive/inclusive debate
Το μανιφέστο αποδέχεται την θεωρία για την εξέλιξη των θεσμών από τους Acemoglu Robinson, από την ιστορική περίοδο μέχρι σήμερα.
Για το τι είναι η κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου) Rule of law
Τι θεωρητικά προαπαιτούμενα έχει το μανιφέστο
Το μανιφέστο δεν έχει προαπαιτούμενα ωστόσο είναι σημαντικό να μπορεί να καταλάβει κάποιος τους θεσμούς, την εκμετάλλευση των μόνιμων θέσεων εργασίας και τις εμπορεύσιμες δραστηριότητες.
Το μανιφέστο στηρίζεται σε τρία βιβλία, που ξεκαθαρίζουν τα παραπάνω θέματα
"γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη" Acemoglu - Robinson,
"ο δρόμος προς την δουλεία" Hayek

Οι άνεργοι χωρίς ελπίδα, ή η ελπίδα των ανέργων

Μια προσπάθεια εφαρμογής του κεϋνσιανού μοντέλου για την αντιμετώπιση της ανεργίας σε μια ένωση κρατών έχει διαφορετικό αποτελέσματα για τους δικαιούχους των θέσεων που δημιουργούνται, από "εργασία" χωρίς αντικείμενο έως ακραία εκμετάλλευση. Το τι θα συναντήσει ο προσωρινός εργαζόμενος (πεντάμηνης ή εξάμηνης σύμβασης) εξαρτάται από τον οργανισμό στον οποίο θα εργαστεί και τους εργαζόμενους σε αυτόν.

Σήμερα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογούμενων κατευθύνονται στην Ελλάδα μέσω ΕΣΠΑ, για να δημιουργήσουν τεχνητές θέσεις εργασίας, με πεντάμηνες και εξάμηνες συμβάσεις, γύρω από το δημόσιο τομέα, τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ένα συρρικνωμένο ιδιωτικό τομέα χωρίς ανάγκη για νέες θέσεις εργασίας

Άνεργος στα 50: Οι άνθρωποι πίσω από τους αριθμούς

Αρκετές φορές οι έκτακτοι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν πολύ χειρότερες συνθήκες από μια προσωρινή θέση εργασίας χωρίς αντικείμενο.

Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις όπου οι έκτακτοι εργαζόμενοι έχουν στην ουσία αφεντικά τους μόνιμους εργαζόμενους, κάνουν την δική τους υπηρεσία σε πολύ χειρότερες συνθήκες με μικρότερες αποδοχές και χωρίς τα αντίστοιχα επιδόματα που τα παίρνουν μόνιμοι, χωρίς οι τελευταίοι να τα δικαιούνται πραγματικά.

Το πιο αστείο από όλα είναι ότι οι έκτακτοι εργαζόμενοι πολλές φορές εξεγείρονται απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό και το κεφάλαιο και δεν κατανοούν ότι είναι απλά β κατηγορίας πολίτες που τους εκμεταλλεύεται το κράτος και οι μόνιμοι συνάδελφοί τους!

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΣΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ «ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ»

 Ένα εκμεταλλευτικό "κοινωνικό κράτος" ή ένα νέο κράτος ευημερίας?

Welfare state

Πολλοί υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχουν σήμερα οι πόροι για ένα "κοινωνικό κράτος".

Η αντίρρηση αυτή στηρίζεται στην γνώση ενός μοντέλου "κοινωνικού κράτους" που έχει χρεοκοπήσει παγκόσμια.
Ένα "κοινωνικό κράτος" που συνδέεται με την παροχή απόλυτης ασφάλειας για λίγους (παλαιότερα σε μερικές χώρες για αρκετούς) μέσω μόνιμων θέσεων εργασίας και, μεγάλων εγγυημένων συντάξεων.
Επιπρόσθετα υψηλά επιδόματα ανεργίας για τους άνεργους.
Όλα τα παραπάνω δημιουργούσαν ενεργή ζήτηση, που είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγής και την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Η παγκοσμιοποίηση και η ελεύθερη διακίνηση αγαθών, υπηρεσιών, κεφαλαίων και ανθρώπων, έχει σαν αποτέλεσμα η ενεργή ζήτηση να μην λειτουργεί στην ίδια την χώρα, να μειώνεται η τοπική παραγωγή, να αυξάνονται οι εισαγωγές και το έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου.
Η συντήρηση μεγάλων μισθών και συντάξεων σε μια χώρα δημιουργεί ενεργή ζήτηση σε άλλες χώρες που παράγουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που εισάγει η χώρα με τους μεγάλους μισθούς (και συντάξεις) σε προνομιούχους.

Είναι προφανές ότι ένα τέτοιο "κοινωνικό κράτος" μπορεί να υπάρχει μόνο με δανεικά ή αν μπορεί να λειτουργεί σε κάποιους τομείς με αυξημένη ανταγωνιστικότητα σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη.

Και όμως υπάρχει ένα κράτος ευημερίας που είναι συμβατό με τον Hayek.
Το κράτος ευημερίας που αυξάνει την περιορισμένη ασφάλεια για όλους τους πολίτες.
Αυτό σημαίνει απελευθέρωση των απολύσεων, με ταυτόχρονη δωρεάν υγεία, δωρεάν παιδεία και μεταβαλλόμενο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για τους άνεργους, συνδεδεμένο με άλλα εισοδήματα των δικαιούχων.

Ένα τέτοιο κράτος μπορεί να υλοποιηθεί με τους ίδιους πόρους που καταναλώνουν σήμερα οι προνομιούχοι χωρίς αποτέλεσμα.
Η παροχές της δωρεάν υγείας και παιδείας μπορούν να γίνονται από δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς και άτομα.

Θα πρέπει κάποιος να παρακολουθήσει τον Επιθεωρητή Δημοσίας Διοίκησης Λέανδρο Ρακιντζή για να καταλάβει τα τεράστια ποσά που κατασπαταλώνται σήμερα από το κράτος για να καταλήξουν στις τσέπες καταχραστών, απατεώνων πλαστογράφων και κομπιναδόρων.

Αυτό που πιθανόν δεν έχει κατανοήσει ο κ. Ρακιντζής είναι ότι η διαφθορά, η μη κυριαρχία του νόμου, η γραφειοκρατία, η αδιαφορία δεν είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας, (ούτε παιδείας), αλλά συνδέεται με  τους κλειστούς δυνητικά εκμεταλλευτικούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς και τις μόνιμες θέσεις εργασίας που θεσμοθετούνται από το υπάρχον Σύνταγμα. (1)

Συναντήσεις Απρόβλεπτες / Σωκράτης-Λέανδρος Ρακιντζής
Τα δύο πρόσωπα της διαφθοράς

Θα`πρέπει κάποιος να μελετήσει το κόστος της παιδείας σήμερα στην Ελλάδα για να κατανοήσει ότι αυτό που ονομάζουμε δημόσια παιδεία δεν είναι δωρεάν παιδεία.

Μαθαίνει κανείς αγγλικά στο δημόσιο σχολείο;
Κι αν έχουν δίκιο και οι εκπαιδευτικοί;
Η παιδεία και η μπανανία

Η παιδεία δεν λειτουργεί για τους μαθητές και την κοινωνία, αλλά για να έχουν εισόδημα οι εκπαιδευτικοί.

Η αξιολόγηση, η απελευθέρωση των απολύσεων και η ελεύθερη επιλογή δημόσιου ή ιδιωτικού σχολείου που πληρώνεται με κουπόνια εκπαίδευσης, τα οποία το κράτος εκχωρεί δωρεάν στους μαθητές, θα έκανε την παιδεία`δωρεάν χωρίς επιπλέον κόστος στον προϋπολογισμό.

Η πιστοποίηση καθηγητών να παραδίδουν ΄κάποια μαθήματα (όπως Αγγλικά, μαθηματικά, φυσική) εκτός σχολείου και να πληρώνονται με κουπόνια εκπαίδευσης που χορηγεί το κράτος δωρεάν στον μαθητή και η συμμετοχή των μαθητών σε αδιάβλητες πανελλαδικές εξετάσεις που θα ελέγχουν την γνώση των μαθητών, θα μπορούσε να κάνει την παιδεία δωρεάν.
Γιατί πρέπει να πληρώνεται ένας καθηγητής Αγγλικών σε ένα δημόσιο σχολείο όταν δεν μαθαίνει τους μαθητές Αγγλικά?
Γιατί πρέπει να πληρώνεται ένας καθηγητής φυσικής σε ένα δημόσιο σχολείο όταν δεν μαθαίνει τους μαθητές φυσική?

Οι παραπάνω προτάσεις είναι ενδεικτικές, δεν υποστηρίζουν την κατάργηση του δημόσιου σχολείου, αλλά την αναβάθμισή του και την συνύπαρξη του με το ιδιωτικό σχολείο και τα φροντιστήρια, σε ένα νέο θεσμικό πλαίσιο.
Στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση υπάρχουν αρκετοί που πληρώνονται χωρίς να προσφέρουν και αρκετοί που προσφέρουν χωρίς να πληρώνονται επαρκώς.

BBC: Η τραγωδία της ελληνικής Παιδείας - Το πιο άνισο σύστημα στον ανεπτυγμένο κόσμο

Όπως η παιδεία και η υγεία στην Ελλάδα έχει μεγάλο κόστος με μικρή  αποτελεσματικότητα και δεν είναι δωρεάν.

Η απελευθέρωση των απολύσεων μπορεί να επιτρέψει τον ανασχεδιασμό από την αρχή, από εργαζόμενους που ενδιαφέρονται και με την βοήθεια από άλλα κράτη όπως η Σουηδία, ενός σύγχρονου δωρεάν συστήματος υγείας που παρέχεται από δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς.

Η απελευθέρωση των απολύσεων θα επιτρέψει ακόμα τον ανασχεδιασμό των δημόσιων οργανισμών, όπως δημόσια νοσοκομεία, με βάση τον σκοπό που επιτελούν και όχι την εξυπηρέτηση των εργαζομένων σε αυτά.

Η 4η πιο ακριβή χώρα στις υπηρεσίες υγείας είναι η Ελλάδα (γράφημα)
Απάτες με βιβλιάρια υγείας ΕΟΠΥΥ, με κόστος χιλιάδες ευρώ

Η απελευθέρωση των απολύσεων θα επιτρέψει την μετάβαση από ένα χρεοκοπημένο "κοινωνικό κράτος", σε ένα νέο κράτος ευημερίας με μη μόνιμους εργαζόμενους, αλλά με δωρεά υγεία, δωρεάν παιδεία, θέσεις εργασίας και μεταβαλλόμενο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για τους άνεργους,

Πως φτιάχνουμε ένα κράτος ευημερίας με τους ανοιχτούς θεσμούς

Ο τρόπος για την δημιουργία ενός σύγχρονου κράτους ευημερίας είναι η δημιουργία δυνητικά συμμετοχικών αγορών εργασίας και κεφαλαίου

Τα βασικότερα που πρέπει να γίνουν

1 απελευθέρωση των απολύσεων,
2 εκπαιδευτικά προγράμματα για άνεργους που οδηγούν σε μη μόνιμες θέσεις εργασίας με αξιοπρεπείς αμοιβές στο δημόσιο, ΟΤΑ και ιδιωτικό τομέα,
3 ανοιχτοί διαγωνισμοί για αναλήψεις έργων,
4 ανοιχτοί διαγωνισμοί για θέσεις εργασίας,
5 πληροφορικά συστήματα,
6 ανασχεδιασμός όλου του κράτους και κάθε οργανισμού με βάση τον σκοπό που επιτελεί με σύγχρονο management,.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν μια δυνητικά συμμετοχική αγορά εργασίας και κεφαλαίου μέσα σε ένα σύγχρονο κράτος ευημερίας.

Για να προχωρήσει η ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι απαραίτητη η πίεση από το Ευρωκοινοβούλιο για την αποδοχή των ανοιχτών δυνητικά συμμετοχικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών (με απελευθέρωση των απολύσεων), παράλληλα με την δημιουργία ενός κράτους ευημερίας, σε κάθε χώρα που πτωχεύει και σε κάθε χώρα που είναι υποψήφια για ένταξη στην ομάδα των χωρών με κοινό νόμισμα.

Η κάθε χώρα που είναι πτωχευμένη ή επιθυμεί να συμμετέχει στις χώρες με κοινό νόμισμα πρέπει να κάνει δημοψήφισμα με θέμα την απελευθέρωση των απολύσεων και την δημιουργία ενός νέου κράτους ευημερίας

Παράρτημα

(1) Παρόλο που δεν έχουμε ακόμα μια ταξινόμηση χωρών σύμφωνα με τους ανοιχτούς ή κλειστούς οικονομικούς θεσμούς και μια ταξινόμηση χωρών σύμφωνα με τους ανοιχτούς ή κλειστούς πολιτικούς θεσμούς, μπορούμε με καλή προσέγγιση να αντιστοιχίσουμε τις χώρες με ανοιχτούς και κλειστούς οικονομικούς θεσμούς με το Index of Economic Freedom.
Μπορούμε ακόμα με καλή προσέγγιση να αντιστοιχίσουμε τις χώρες με ανοιχτούς και κλειστούς πολιτικούς θεσμούς με το WJP Rule of Law Index 2015.
Τέλος μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το CORRUPTION PERCEPTIONS INDEX 2014: RESULTS και να βρούμε ότι η διαφθορά (όπως και η μη κυριαρχία του νόμου), έχει να κάνει με ανοιχτούς και κλειστούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς που προσδιορίζουν τα ιδιοσυγκρασιακά ή πολιτισμικά χαρακτηριστικά των λαών. 

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

7 μανιφέστο. Οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης και οι δαπάνες στέγης, το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Τα κοινά αγαθά.

Βαράσοβα όρος - Varasova mountain

[Το μανιφέστο είναι ένα εμπειρικό κείμενο που γράφεται από έναν πολίτη και αναπτύσσεται στο blog Διακήρυξη για μία άλλη Ελλάδα,για μία άλλη Ευρώπη. και η σελίδα του στο facebook Manifesto for another Greece, for another Europe
Τα κείμενα δεν έχουν συζητηθεί, έτσι μπορούν να φαίνονται απλοϊκά, ή μερικές προτάσεις να είναι τραβηγμένες, θα επιχειρηθεί να μπει μια τάξη για να ανοίξει μια συζήτηση με όποιον επιθυμεί.
Οι επιμέρους προτάσεις είναι ενδεικτικές, μπορούν να διορθωθούν ή να συμπληρωθούν.
Δεν χρειάζεται φυσικά να συμφωνεί κάποιος σε όλα, αλλά να συμφωνεί  με τους ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς θεσμούς (inclusive institutions), την κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου, rule of law), να αντιλαμβάνεται την εκμετάλλευση που προέρχεται από τις μόνιμες θέσεις εργασίας και την αξία των εμπορευσίμων δραστηριοτήτων.
για μια ιδέα σχετικά με τους θεσμούς
More on the extractive/inclusive debate
Το μανιφέστο αποδέχεται την θεωρία για την εξέλιξη των θεσμών από τους Acemoglu Robinson, από την ιστορική περίοδο μέχρι σήμερα.
για το τι είναι η κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου) Rule of law
Τι θεωρητικά προαπαιτούμενα έχει το μανιφέστο
Το μανιφέστο δεν έχει προαπαιτούμενα ωστόσο είναι σημαντικό να μπορεί να καταλάβει κάποιος τους θεσμούς, την εκμετάλλευση των μόνιμων θέσεων εργασίας και τις εμπορεύσιμες δραστηριότητες.
Το μανιφέστο στηρίζεται σε τρία βιβλία, που ξεκαθαρίζουν τα παραπάνω θέματα
"γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη" Acemoglu - Robinson,
"ο δρόμος προς την δουλεία" Hayek
"το αόρατο ρήγμα" Αρίστος Δοξιάδης.]

Οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης και οι δαπάνες στέγης, το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα

Μία από τις καινοτομίες του μανιφέστου είναι η αποδοχή ενός ετήσια μεταβαλλόμενου στατιστικού μεγέθους, οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης, συνδεδεμένου με το εμπορικό ισοζύγιο και την εισπραξιμότητα των φόρων για να προσδιοριστούν πολιτικές διακυβέρνησης για όλους τους πολίτες.
Οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης υπολογίζονται ατομικά και οικογενειακά.

Συνδέοντας τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης με το εμπορικό ισοζύγιο και την εισπραξιμότητα των φόρων, συνδέεται το μέρος με το όλον.

Οι αποδοχές ενός ατόμου συνδέονται με τον πραγματικό πλούτο που παράγει μια χώρα (εμπορικό ισοζύγιο) που συμμετέχει σε μια κοινή αγορά με ελεύθερη διακίνηση αγαθών, υπηρεσιών, κεφαλαίων και ανθρώπων.

Μείωση του ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου προκαλεί αύξηση των εύλογων δαπανών διαβίωσης, πλεόνασμα εμπορικού ισοζυγίου παραπάνω αύξηση.

Οι αποδοχές ενός ατόμου συνδέονται με την εισπραξιμότητα των φόρων έτσι ώστε όλοι οι πολίτες να πληρώνουν τους φόρους.

Μείωση της φοροδιαφυγής προκαλεί αύξηση των εύλογων δαπανών διαβίωσης.

Η φοροδιαφυγή από πολίτες που διαβιώνουν με εισοδήματα κάτω από το όριο της φτώχειας και περιουσία μέχρι ένα φτωχό σπίτι δεν διώκεται.

Για τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης υπάρχει έτοιμη μεθοδολογία
Εύλογες δαπάνες διαβίωσης - Πως υπολογίστικαν

Για τις δαπάνες στέγης μπορούν να χρησιμοποιηθούν δεδομένα από τις τράπεζες για τα στεγαστικά δάνεια και δεδομένα από την ΓΓΔΕ για τα συμβόλαια ενοικίων (πρέπει να δοθεί κίνητρο απαλλαγής της δαπάνης ενοικίου από την φορολογία έτσι ώστε να δηλώνονται τα αληθινά ενοίκια).

Οι συντελεστές που θα συνδέσουν τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης και στέγης με το εμπορικό ισοζύγιο και την εισπραξιμότητα των φόρων είναι θέμα τεχνικό και διαβούλευσης, στην πραγματικότητα όμως πιο πολύ σημαντικό είναι να θέσουμε σαν θεμελιακό μέγεθος στην οικονομία το ποσό που απαιτείται για μια αξιοπρεπή ζωή και πως οι περισσότεροι πολίτες μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτό, μέσα από μια δυνητικά συμμετοχική αγορά εργασίας και κεφαλαίου.

Τα παραπάνω μεγέθη υπολογίζονται σε ετήσια βάση από την ανεξάρτητη στατιστική υπηρεσία, από ειδική επιστημονική ομάδα, με χρήση δεδομένων  από την ΓΓΔΕ, τις βάσεις δεδομένων του υπουργείου εργασίας, τις βάσεις δεδομένων των τραπεζών.
Ανεξάρτητοι οικονομολόγοι πανεπιστημίων μπορούν να παρακολουθούν τα δεδομένα και τους υπολογισμούς.
Όλα τα στατιστικά δεδομένα είναι ανοιχτά ελεύθερα διαθέσιμα στον κάθε πολίτη.

Ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα

Το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα είναι και αυτό ετήσια μεταβαλλόμενο και τίθεται όσο το όριο της φτώχειας, το οποίο είναι ποσοστό των εύλογων δαπανών διαβίωσης και στέγης.
Το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα υπολογίζεται ατομικά και οικογενειακά.

Το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα συνδέεται και με τον αριθμό των ανέργων.

Όταν το ποσοστό των ανέργων είναι ίσο με 5% του ενεργού πληθυσμού, έχουμε το μέγιστο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα που είναι όσο το όριο της φτώχειας.
Η παραπάνω συνθήκη δεσμεύει ένα συγκεκριμένο ποσοστό του ΑΕΠ για το συνολικό ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα που μπορεί να διατεθεί.
Για ποσοστά ανεργίας πάνω από 5% μειώνεται αναλογικά το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα του κάθε δικαιούχου.

Το κράτος που λειτουργεί σε ανοιχτές αγορές εργασίας και κεφαλαίου, πρέπει συνταγματικά να δεσμεύει ένα ποσοστό του ΑΕΠ για τους άνεργους.

Επιτρέποντας τον ανταγωνισμό και τις απολύσεις το μανιφέστο είναι φιλελεύθερο και επιτρέπει την δημιουργία πλούτου.

Θέτοντας μεταβαλλόμενο ετήσια κατώτατο μισθό ίσο με τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης, για κάθε υπηρεσία που δημιουργείται με χρήματα πολιτών από φόρους, ή επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ακόμα και για εξωτερικά συνεργεία,  το μανιφέστο είναι αριστερό και μοιράζει σωστά τον παραγόμενο πλούτο στην κοινωνία.

Κλίμακα αποδοχών

Η στατιστική υπηρεσία μπορεί να υπολογίσει μια κλίμακα για κάθε θέση εργασίας σε δημόσιο, Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ΔΕΚΟ, κρατικές τράπεζες, με κατώτερο μισθό τις οικογενειακές εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης και ανώτερο μισθό τον πρόεδρο της δημοκρατίας.

Η κλίμακα θα υπολογιστεί χρησιμοποιώντας τον μέσο όρο των αντίστοιχων μισθών της Ευρωπαϊκής ένωσης με αναγωγή τους στις εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης που θα είναι ο κατώτατος μισθός και θα επανυπολογίζεται σε ετήσια βάση συνδεδεμένος με το εμπορικό ισοζύγιο και την εισπραξιμότητα των φόρων.

Τα κοινά αγαθά

Τα κοινά αγαθά όπως το νερό και η ενέργεια πρέπει να παρέχονται στους πολίτες και τις επιχειρήσεις με το μικρότερο τιμολόγιο και το μεγαλύτερο σεβασμό στο περιβάλλον.

Σε μια ένωση κρατών η στρατηγική για την ενέργεια πρέπει να προσδιορίζεται συνολικά για την εξυπηρέτηση του συνόλου των πολιτών, όλων των κρατών με γρήγορη μετάβαση στις ανανεώσιμες μορφές ενέργειας.

Το νερό και η ενέργεια πρέπει να διαχειρίζονται από δημόσιους οργανισμούς χωρίς μόνιμους (και προνομιούχους) εργαζόμενους, με αξιοπρεπείς μισθούς σε όλους τους άμεσα και έμμεσα εργαζόμενους.

Η μετάβαση σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι αναγκαία και πρέπει να γίνει άμεσα δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας και νέα αυτόνομα οικιακά ή κοινοτικά συστήματα παραγωγής, συνδεδεμένα σε ένα δημόσιο δίκτυο.

Στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι στη ΔΕΗ είναι τα αφεντικά που έχουν καταλάβει τις υλικές υποδομές και τις χρησιμοποιούν για λογαριασμό τους.
Πουλάνε παραμύθι ότι τάχα η ΔΕΗ είναι δημόσια, ενώ στην πραγματικότητα είναι οι κρυφοί ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής.

Είναι ανάγκη η νομοθέτηση ειδικού νόμου για την ΔΕΗ και για τις δημοτικές ή ιδιωτικές επιχειρήσεις διαχείρισης νερού, που να μεταφέρει προοδευτικά την ιδιοκτησία στο κράτος, με απελευθέρωση όμως των απολύσεων, νέο management και επανασχεδιασμό των οργανισμών που θα παίρνει υπόψιν τις υπάρχουσες δομές, θα προσδιορίζει το σύνολο των απαιτούμενων θέσεων από την αρχή, (που θα στελεχώνονται  με ανοιχτούς διαγωνισμούς) και θα πετάξει έξω τα παράσιτα που απολαμβάνουν προνόμια, που ανεβάζουν την τιμολόγηση των κοινών αγαθών, που θέλουν να προσδιορίσουν την ενεργειακή στρατηγική της χώρας όπως τους βολεύει.

6 μανιφέστο. Η εξέλιξη των θεσμών στην Ελλάδα και πως μπορούν να αλλάξουν.

Mesologgi Lagoon. Looking towards SW

[Τι είναι το μανιφέστο?
Το μανιφέστο είναι ένα εμπειρικό κείμενο που γράφεται από έναν πολίτη και αναπτύσσεται στο blog Διακήρυξη για μία άλλη Ελλάδα,για μία άλλη Ευρώπη. και η σελίδα του στο facebook Manifesto for another Greece, for another Europe
Τα κείμενα δεν έχουν συζητηθεί, έτσι μπορούν να φαίνονται απλοϊκά, ή μερικές προτάσεις να είναι τραβηγμένες, θα επιχειρηθεί να μπει μια τάξη για να ανοίξει μια συζήτηση με όποιον επιθυμεί.
Οι επιμέρους προτάσεις είναι ενδεικτικές, μπορούν να διορθωθούν ή να συμπληρωθούν.
Δεν χρειάζεται φυσικά να συμφωνεί κάποιος σε όλα, αλλά να συμφωνεί  με τους ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς θεσμούς (inclusive institutions), την κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου, rule of law), να αντιλαμβάνεται την εκμετάλλευση που προέρχεται από τις μόνιμες θέσεις εργασίας και την αξία των εμπορευσίμων δραστηριοτήτων.
Για μια ιδέα σχετικά με τους θεσμούς
More on the extractive/inclusive debate
Το μανιφέστο αποδέχεται την θεωρία για την εξέλιξη των θεσμών από τους Acemoglu Robinson, από την ιστορική περίοδο μέχρι σήμερα.
Για το τι είναι η κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου) Rule of law
Τι θεωρητικά προαπαιτούμενα έχει το μανιφέστο
Το μανιφέστο δεν έχει προαπαιτούμενα ωστόσο είναι σημαντικό να μπορεί να καταλάβει κάποιος τους θεσμούς, την εκμετάλλευση των μόνιμων θέσεων εργασίας και τις εμπορεύσιμες δραστηριότητες.
Το μανιφέστο στηρίζεται σε τρία βιβλία, που ξεκαθαρίζουν τα παραπάνω θέματα
"γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη" Acemoglu - Robinson,
"ο δρόμος προς την δουλεία" Hayek

 Πως αντιλαμβάνεται το μανιφέστο την εξέλιξη των θεσμών στην Ελλάδα και πως μπορούν να αλλάξουν?

Το μανιφέστο υποστηρίζει ότι η Ελλάδα είναι μια δημοκρατία με κλειστούς δυνητικά εκμεταλλευτικούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς που είναι συνέχεια των κλειστών εκμεταλλευτικών θεσμών της Βυζαντινής και της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Αν ο Κορνήλιος Καστοριάδης κατανοούσε ότι οι λαοί διαμορφώνονται από τους πολιτικούς και οικονομικούς θεσμούς που υπάρχουν σε κάθε τόπο, θα μπορούσε να δώσει τις απαντήσεις στις ερωτήσεις που προέκυψαν από τις μελέτες του.
«O κάθε λαός είναι υπεύθυνος για την ιστορία του, υπεύθυνος και για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται»

Αν παρατηρήσει κανείς την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας θα δει διαδοχικές μεταμορφώσεις των κλειστών εκμεταλλευτικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών που φτάνουν μέχρι της μέρες μας.
Δημοκρατίες με κλειστούς θεσμούς, μοναρχίες, δικτατορία, εμφύλιος πόλεμος.
Λείπει μια θεσμική επανάσταση που θα έχει στόχο την αλλαγή του τρόπου διακυβέρνησης από κλειστούς σε ανοιχτούς θεσμούς.
Η φύση των θεσμών είναι πιο σημαντική από το ποιος κυβερνά.
Η Ελλάδα έχει πολλά κοινά στοιχεία με τις δημοκρατίες με κλειστούς θεσμούς και τις δικτατορίες που αναπτύχθηκαν στην Λατινική Αμερική μετά το τέλος της αποικιοκρατίας.

First Hellenic Republic
Second Hellenic Republic
Third Hellenic Republic
History of modern Greece

Στην μεταπολίτευση οι κλειστοί οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί μετεξελίχθηκαν βασισμένοι στην μονιμότητα της εργασίας των δημοσίων υπαλλήλων, το πελατειακό κράτος, τις συντεχνίες προνομιακά εργαζομένων και τις διασυνδέσεις των πολιτικών με επιχειρηματίες, τραπεζίτες και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Η αλλαγή των οικονομικών και πολιτικών θεσμών

Στην Ελλάδα και σε πολλές δημοκρατίες με κλειστούς θεσμούς η σύγκρουση κεφαλαίου εργασίας είναι πλασματική.

Το μεγαλύτερο μέρος της οικονομίας και τα περισσότερα κεφάλαια, μαζί με τα κεφάλαια των επιδοτήσεων και των δανεικών, διαχειρίστηκαν για 35 χρόνια (και διαχειρίζονται) από ένα εκμεταλλευτικό πελατειακό και συντεχνιακό κράτος.

Τα μικρά κεφάλαια της μικρής οικονομίας εκμεταλλεύονται την εργασία γιατί οι πολιτικοί φτιάχνουν νόμους για τους προνομιούχους εργαζόμενους, που έχουν ελάχιστη ισχύ στην ζούγκλα της αγοράς εργασίας του μικρού ιδιωτικού τομέα.

Το μανιφέστο υποστηρίζει ότι οι οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί δημιουργούν (και στηρίζονται σε) συγκεκριμένες χρηματικές ροές που αποσπούν πόρους από την κοινωνία των πολιτών, προς όφελος μερίδας πολιτών που ανήκουν σε διάφορες κοινωνικές ομάδες και έχουν κάθε λογής προνόμια, διασυνδέσεις με τους πολιτικούς τους τραπεζίτες και τα ΜΜΕ, μόνιμες θέσεις εργασίας και μεγάλες συντάξεις. Η ανακατεύθυνση των χρηματικών ροών μπορεί να προκαλέσει αλλαγή των θεσμών σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Για να αλλάξουν οι θεσμοί απαιτείται η συμφωνία της πλειοψηφίας των Ελλήνων που μπορεί να εκφραστεί με ένα δημοψήφισμα για την άρση της μονιμότητας των εργαζομένων, την μείωση των μεγάλων συντάξεων και την κατάργηση όλων των προνομίων που απολαμβάνουν διάφορες κοινωνικές ομάδες. 
Το ίδιο δημοψήφισμα θα εκφράζει και την αλλαγή του Συντάγματος που θα εμπεριέχει τις βασικές αρχές των ανοιχτών θεσμών και του μανιφέστου: κυριαρχία του νόμου, επιμερισμός εξουσίας, δυνητική συμμετοχικότητα, ισότητα στην εργασία, περιορισμένη ασφάλεια για όλους τους πολίτες, δημόσια κοινά αγαθά από μη μόνιμους εργαζόμενους.

Για να συμφωνήσουν οι πολίτες σε μια τόσο καθοριστική αλλαγή πρέπει να υπάρξουν μεταβατικές πολιτικές.

Ένα σημαντικό μέρος των σημερινών μόνιμων μπορεί να αποσυρθεί με τις διατάξεις πρόωρης συνταξιοδότησης (που υπήρχαν πριν καταργηθούν από τα μνημόνια) με νέο όμως υπολογισμό της σύνταξης που συνυπολογίζει άλλα εισοδήματα του δικαιούχου.

Φορολογική αμνηστία για όλους τους πολίτες με εισοδήματα μέχρι τις οικογενειακές εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης, και περιουσία μια κατοικία.

Όλα τα παραπάνω μπορούν να γίνουν μετά από το δημοψήφισμα, αν το αποφασίσει η πλειοψηφία των πολιτών, και οι αλλαγές να γίνουν εν κινήσει, προοδευτική μείωση μεγάλων συντάξεων και μισθών των προνομιούχων με ταυτόχρονη αύξηση μισθών και συντάξεων των μη προνομιούχων, με σύγκλιση σε μια υπολογισμένη από την στατιστική υπηρεσία κλίμακα με βάση τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης.

Για να γίνουν όλα τα παραπάνω απαιτείται η συμφωνία κομμάτων και ατόμων σε αυτά και η εξωτερική πίεση από τους εταίρους και δανειστές.

Κανένα κόμμα και κανένα άτομο δεν μπορεί να αλλάξει τους θεσμούς χωρίς την σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας της κοινωνία των πολιτών.

Η άρση της μονιμότητας μαζί με την μνημονιακή υποχρέωση της απολιτικοποίησης της διοίκησης, θα επιτρέψει τον πλήρη ανασχεδιασμό του κράτους από την αρχή λαμβάνοντας υπόψιν και ενσωματώνοντας τις υπάρχουσες υλικές δομές.

Κάθε οργανισμός του δημοσίου πρέπει να ανασχεδιαστεί με βάση τον σκοπό που επιτελεί με σύγχρονο mamagement και πληροφορικά συστήματα, από τους ενδιαφερόμενους εργαζόμενους σε αυτόν και με τεχνική βοήθεια από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου χρειάζεται.

Οργανισμοί χωρίς σκοπό θα κλείσουν, οι μεγάλοι εργαζόμενοι θα απολυθούν με πρόωρη συνταξιοδότηση αν το επιθυμούν, ενώ οι υπόλοιποι θα αναζητήσουν θέσεις εργασίας σε μια νέα δυνητικά συμμετοχική αγορά εργασίας.

5 μανιφέστο Η εξέλιξη των θεσμών στον κόσμο.

Βαράσοβα όρος - Varasova mountain

[Τι είναι το μανιφέστο?
Το μανιφέστο είναι ένα εμπειρικό κείμενο που γράφεται από έναν πολίτη και αναπτύσσεται στο blog Διακήρυξη για μία άλλη Ελλάδα,για μία άλλη Ευρώπη. και η σελίδα του στο facebook Manifesto for another Greece, for another Europe
Τα κείμενα δεν έχουν συζητηθεί, έτσι μπορούν να φαίνονται απλοϊκά, ή μερικές προτάσεις να είναι τραβηγμένες, θα επιχειρηθεί να μπει μια τάξη για να ανοίξει μια συζήτηση με όποιον επιθυμεί.
Οι επιμέρους προτάσεις είναι ενδεικτικές, μπορούν να διορθωθούν ή να συμπληρωθούν.
Δεν χρειάζεται φυσικά να συμφωνεί κάποιος σε όλα, αλλά να συμφωνεί  με τους ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς θεσμούς (inclusive institutions), την κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου, rule of law), να αντιλαμβάνεται την εκμετάλλευση που προέρχεται από τις μόνιμες θέσεις εργασίας και την αξία των εμπορευσίμων δραστηριοτήτων.
Για μια ιδέα σχετικά με τους θεσμούς
More on the extractive/inclusive debate
Το μανιφέστο αποδέχεται την θεωρία για την εξέλιξη των θεσμών από τους Acemoglu Robinson, από την ιστορική περίοδο μέχρι σήμερα.
Για το τι είναι η κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου) Rule of law
Τι θεωρητικά προαπαιτούμενα έχει το μανιφέστο
Το μανιφέστο δεν έχει προαπαιτούμενα ωστόσο είναι σημαντικό να μπορεί να καταλάβει κάποιος τους θεσμούς, την εκμετάλλευση των μόνιμων θέσεων εργασίας και τις εμπορεύσιμες δραστηριότητες.
Το μανιφέστο στηρίζεται σε τρία βιβλία, που ξεκαθαρίζουν τα παραπάνω θέματα
"γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη" Acemoglu - Robinson,
"ο δρόμος προς την δουλεία" Hayek
Να κάνουμε καλύτερες τις υπάρχουσες κοινωνίες

Το μανιφέστο υποστηρίζει (σε διαφωνία με τους Acemoglu - Robinson) ότι πολλές τις πρωτόγονες κοινωνίες κυρίως νομαδικών φυλών λειτουργούσαν με συμμετοχικούς θεσμούς, ακριβώς γιατί δεν είχαν πλούτο να μοιράσουν.
Οι εκμεταλλευτικοί θεσμοί πιθανά δημιουργήθηκαν όταν ο άνθρωπος έμαθε να παράγει, να αποθηκεύει και να διανέμει τον πλούτο.

Οι σημερινές κοινωνίες δεν είναι συγκρίσιμες με τις πρωτόγονες μη εκμεταλλευτικές κοινωνίες, μπορούμε όμως να προσπαθήσουμε την διεύρυνση και ανάπτυξη των ήδη υπαρχόντων ανοικτών δυνητικά συμμετοχικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών, με στόχο την μικρότερη δυνατή εκμετάλλευση του ανθρώπου από το κράτος και το κεφάλαιο, την μικρότερη δυνατή εκμετάλλευση ενός κράτους από ένα άλλο κράτος και την μικρότερη δυνατή εκμετάλλευση της γης από τον άνθρωπο.

Η εξέλιξη, η υποστήριξη και η κυριαρχία ανοιχτών δυνητικά συμμετοχικών θεσμών, είναι η ελπίδα για το μέλλον της ανθρωπότητας.

Η ελπίδα για το μέλλον της ανθρωπότητας είναι ακόμα η μετάβαση από οικονομικά μοντέλα συνεχούς μεγέθυνσης, σε μοντέλα βιώσιμης ανάπτυξης, όπου το ζητούμενο δεν είναι το αίτημα για συνεχή μεγέθυνση της οικονομίας, των μισθών, της κατανάλωσης, αλλά ο σεβασμός σε επωφελείς για το σύνολο της κοινωνίας και του περιβάλλοντος θεσμούς, που σχετίζονται με αξιοπρεπείς αποδοχές σχεδόν για όλους τους εργαζόμενους και περιορισμένη ασφάλεια για τους υπόλοιπους.

Εφόσον οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα θέλουν πρόσβαση στον πλούτο, οι κοινωνίες πρέπει να έχουν τους θεσμούς που να παράγουν και διανέμουν ορθολογικά τον πλούτο.

Η αποδοχή της θεωρίας της εξέλιξης των οικονομικών και πολιτικών θεσμών, για την ιστορική περίοδο μέχρι σήμερα, των Acemoglu Robinson, δημιουργεί ένα νέο τρόπο αντίληψης της τρέχουσας κοινωνικής πραγματικότητας  σε τοπικό, Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.

Η αιώνια σύγκρουση των ανοικτών και των κλειστών θεσμών.

Το μανιφέστο θεωρεί ιστορικό δεδομένο την ύπαρξη συνομοσπονδίας φυλών με μη κυριαρχικούς συμμετοχικούς θεσμούς.

Το μανιφέστο αναζητά την έμπνευση για την μη εκμετάλλευση του ανθρώπου από άλλον άνθρωπο, την μη εκμετάλλευση του περιβάλλοντος από τον άνθρωπο και τη μη εκμετάλλευση ενός κράτους από άλλο κράτος στην συνομοσπονδία των Ιροκουά.
IroquoisΗ Συνομοσπονδία των Ιροκουά

Το μανιφέστο θεωρεί ότι η συνομοσπονδία των Ιροκουά και αντίστοιχοι ιθαγενείς πληθυσμοί όπως οι Indigenous peoples of Australia σε διάφορα μέρη του πλανήτη είχαν συμμετοχικούς θεσμούς.
Οι Ιροκουά, οι Αβορίγινες και άλλοι ιθαγενείς συνετέλεσαν έμμεσα στην εξέλιξη των σύγχρονων δυνητικά συμμετοχικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών.
Δεν δημιούργησαν αυτοκρατορίες και βασίλεια, (ούτε έφτιαξαν μεγαλόπρεπα μνημεία) δεν είχαν εκμεταλλευτικούς θεσμούς απόσπασης πόρων, έτσι όταν έφτασαν οι άποικοι δεν βρήκαν ένα θεσμικό οικοδόμημα που θα μπορούσαν να καταλάβουν, όπως έκαναν οι Conquistador στην Λατινική Αμερική με τους Aztec και την Inca Empire.

Το μανιφέστο αποδέχεται την μελέτη των Acemoglu - Robinson για όλη την ιστορική περίοδο μέχρι σήμερα, ωστόσο θεωρεί πολύ αισιόδοξη την πρόβλεψη ότι οι κοινωνίες θα καταλήξουν σε ένα απώτερο μέλλον σε ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς.

Η μακροβιότητα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας για πάνω από 1000 χρόνια στηρίχθηκε στο εμπόριο και υποδηλώνει ότι κλειστοί πολιτικοί θεσμοί μπορούν να συνυπάρξουν με μερικώς ανοιχτούς οικονομικούς θεσμούς με μακροχρόνια σταθερότητα.
Byzantine economy

Αν ένας κρίσιμος αριθμός ανθρώπων απολαμβάνει μια σχετική ευημερία, θα επιδιώκει να την διατηρήσει, ακόμα και αν ζει σε ολοκληρωτικό καθεστώς.

Σε περίπτωση μείωσης της σχετικής ευημερίας, ο στρατός ο φόβος και η υποταγή αναλαμβάνει την στήριξη των ολοκληρωτικών καθεστώτων.
Βόρεια Κορέα: Στρατιωτική παρέλαση για την 70η επέτειο ίδρυσης του Κόμματος των Εργατών

Η πάλη ανάμεσα στους ανοιχτούς και στους κλειστούς θεσμούς, έρχεται από το μακρινό παρελθόν του ανθρώπινου γένους, συνεχίζεται στο σύγχρονο παρόν (όπως την περιγράφουν οι Acemoglu - Robinson), και θα συνεχίζεται στο μέλλον, χωρίς να μπορεί κανείς να εγγυηθεί το αποτέλεσμα.

Η σύγκρουση κεφαλαίου εργασίας είναι υποπερίπτωση της σύγκρουσης των ανοιχτών με τους κλειστούς θεσμούς.

Και το κεφάλαιο και οι μόνιμες θέσεις εργασίας μπορούν να λειτουργήσουν εκμεταλλευτικά, όταν οι νόμοι επιτρέπουν να λειτουργήσουν εκμεταλλευτικά.

Η σύγκρουση των ανοιχτών και των κλειστών θεσμών στην Ευρώπη

Η σοσιαλδημοκρατία εγκαθίδρυσε συνταγματικά σε πολλές χώρες της Ευρώπης την απόλυτη ασφάλεια για λίγους, μέσω της μονιμότητας των θέσεων εργασίας και των εγγυημένων συντάξεων, δημιουργώντας μια επικίνδυνη μεταμφιεσμένη μετεξέλιξη των κλειστών δυνητικά εκμεταλλευτικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών.
Η σοσιαλδημοκρατία πιθανόν είναι υπεύθυνη για τον διαχωρισμό των εργαζομένων σε προνομιούχους και μη.
Η σοσιαλδημοκρατία μπορεί να αναγνωρίσει τα λάθη της και να αναζητήσει μαζί με τους φιλελεύθερους, νέα μοντέλα διακυβέρνησης με πραγματικά ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς.

Οι ανοιχτοί θεσμοί σήμερα στην Ευρώπη απειλούνται επιπλέον από δημοκρατίες με κλειστούς δυνητικά εκμεταλλευτικούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς στο εσωτερικό της, όπως η Ελλάδα, κάποιες χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και η Τουρκία (αν γίνει αποδεκτή η συμμετοχή της στην ζώνη του ευρώ).

Η προσπάθεια ενοποίησης της Ευρώπης χωρίς την πρότερη αναγνώριση της αξίας των ανοιχτών δυνητικά συμμετοχικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών και την ενδυνάμωση τους στα κράτη μέλη, πιθανόν θα οδηγήσει είτε σε αποτυχία και διάλυση, είτε σε τεράστιους γραφειοκρατικούς οργανισμούς που λειτουργούν όχι για όφελος του συνόλου των πολιτών και του περιβάλλοντος, αλλά για όφελος προνομιακών κοινωνικών ομάδων και μεγάλων εταιρειών με αυξημένη επιρροή στους βουλευτές που ψηφίζουν τους νόμους.

Η μη αναγνώριση της θεσμικής υστέρησης της Ελλάδας, κάποιων από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής ένωσης, και της Τουρκίας αποτελεί κίνδυνο για την συνέχεια και την ανάπτυξη των ανοιχτών θεσμών στην Ευρώπη.

Οι κλειστοί δυνητικά εκμεταλλευτικοί οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί που κουβαλούν αυτές οι χώρες από το παρελθόν τους, καθιστούν την χρήση του κεϋνσιανού μοντέλου επιστημονικό λάθος, που οδηγεί στην αύξηση της εκμετάλλευσης των μη προνομιούχων εργαζόμενων από τους προνομιούχους μόνιμα εργαζόμενους με Ευρωπαϊκούς πόρους.

Η προσπάθεια εφαρμογής του κεϋνσιανού μοντέλου σε δημοκρατίες με κλειστούς δυνητικά εκμεταλλευτικούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς είναι καταστροφική.

Μια προσπάθεια εφαρμογής του κεϋνσιανού μοντέλου σε μια ένωση κρατών έχει αποτελέσματα από εργασία χωρίς αντικείμενο έως ακραία εκμετάλλευση.

Είναι απορίας άξιο ότι νομπελίστες οικονομολόγοι και διάφοροι παγκόσμιοι στοχαστές όπως Thomas PikettyPaul Krugman Joseph Stiglitz, James K. GalbraithNaomi Klein και  Yanis Varoufakis, αδυνατούν να κατανοήσουν την σημασία των πολιτικών και οικονομικών θεσμών. Αναζητούν λύσεις που δεν περιέχουν την δημιουργική καταστροφή. Θέλουν να βελτιώσουν τον κόσμο χωρίς απολύσεις. Δυστυχώς δεν υπάρχουν τέτοιες λύσεις.

Η απάντηση είναι για βελτίωση και εξέλιξη των κοινωνιών είναι απλή και προφανής, την έχει δώσει ήδη ο Friedrich Hayek: απελευθέρωση των απολύσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και αύξηση της περιορισμένης ασφάλειας για όλους τους πολίτες.

Η απελευθέρωση των απολύσεων θα επιτρέψει την μετάβαση από ένα χρεοκοπημένο "κοινωνικό κράτος", σε ένα νέο κράτος ευημερίας με μη μόνιμους εργαζόμενους, αλλά με δωρεά υγεία, δωρεάν παιδεία, θέσεις εργασίας και μεταβαλλόμενο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για τους άνεργους.

Για να προχωρήσει η ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι απαραίτητη η πίεση από το Ευρωκοινοβούλιο για την αποδοχή των ανοιχτών δυνητικά συμμετοχικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών (με απελευθέρωση των απολύσεων), παράλληλα με την δημιουργία ενός κράτους ευημερίας, σε κάθε χώρα που πτωχεύει και σε κάθε χώρα που είναι υποψήφια για ένταξη στην ομάδα των χωρών με κοινό νόμισμα.

Δυστυχώς δεν μπορούμε να ξέρουμε αν ο François Hollande και οι υπόλοιποι σοσιαλδημοκράτες μπορούν να αντιληφθούν το παραπλανητικό μονοπάτι των κλειστών θεσμών που ακολουθούν.
Γαλλία: Η αριστερή αντιπολίτευση

Η πιθανή υποστήριξη του θεσμού της μόνιμης εργασίας από τους σοσιαλδημοκράτες και η αδράνεια των φιλελεύθερων θα έχει άσχημες συνέπειες στην εξέλιξη των ανοιχτών δυνητικά συμμετοχικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών, στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και τον κόσμο.

Το ερώτημα είναι παρόμοιο και για την Angela Merkel η οποία ηγείται μιας αρκετά ανταγωνιστικής οικονομίας, ωστόσο δεν φαίνεται να κατανοεί την επικινδυνότητα που εμπεριέχει η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με χώρες που είναι αυταρχικές και έχουν κλειστούς δυνητικά εκμεταλλευτικούς πολιτικούς θεσμούς και μερικώς ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς οικονομικούς θεσμούς, όπως η Τουρκία.
Υποχρέωση της ΕΕ θα έπρεπε να είναι να πιέζει τις χώρες με κλειστούς θεσμούς να τους μετασχηματίσουν σε ανοιχτούς.
Ο Ερντογάν έστησε... θρόνο τη Μέρκελ και πήρε υπόσχεση ένταξης
Πως ο Ερντογάν «την έφερε» στη Μέρκελ: χαμός με το χρυσό θρόνο
Η Τουρκία βρίσκεται ήδη στον ολισθηρό δρόμο των πυρηνικών όπλων…
Εκθεση-κόλαφος για Τουρκία από την Κομισιόν

Σε μια ένωση κρατών με ανοιχτούς θεσμούς, η κυριαρχία της αμοιβαίας επωφελούς συμφωνίας μεταξύ κρατών, πάνω από τα κράτη και η δυνητική συμμετοχικότητα των κρατών είναι οι θεσμοί που θα μπορούσαν να ισορροπήσουν την ενώση.

Οι μεταναστευτικές ροές

Οι κοινωνίες με ανοιχτούς θεσμούς πρέπει να είναι ικανές να προσφέρουν ένα σχέδιο δημοκρατικής διακυβέρνησης με ανοιχτούς θεσμούς σε κάθε χώρα με κλειστούς θεσμούς και να ζητείται από τους πολίτες να το αποδεχθούν ή όχι με δημοψήφισμα.

Αυτός είναι ο τρόπος για την μείωση της φτώχειας στον πλανήτη, τη μείωση των εμφυλίων πολέμων και την συνακόλουθη μείωση των μεταναστευτικών ροών που δημιουργούνται.

Αν η ένωση είχε αποδεχτεί τους ανοιχτούς θεσμούς, τότε ποια θα ήταν η προσέγγιση για τις μεταναστευτικές ροές?

Οι κοινωνίες με ανοιχτούς θεσμούς πρέπει να είναι ικανές να δεχτούν τους κατατρεγμένους, ωστόσο οι μετανάστες πρέπει να ενσωματώνονται στις κοινωνίες σαν ισότιμοι πολίτες.
Για να είναι επιτυχής η ενσωμάτωση των μεταναστών, θα πρέπει αυτοί να αποδέχονται και να σέβονται ένα υπάρχον πλαίσιο ανοικτών θεσμών.

Με άλλα λόγια η ενσωμάτωση χωρών και ατόμων στην ένωση δεν μπορεί να γίνεται σε ένα πλαίσιο ανοχής λόγο πολυπολιτισμικότητας, πέρα από ένα όριο.

Ο καθένας είναι διαφορετικός, ο καθένας κουβαλά τους σπόρους από έναν άλλο πολιτισμό, ωστόσο βασικές αρχές όπως η κυριαρχία του νόμου και η δυνητική συμμετοχικότητα πρέπει να παραμαίνουν απαραβίαστες ακόμα και αν συγκρούονται με πολιτισμικές διαφορές.
Τα άτομα και οι νέες χώρες πρέπει να προσαρμόζονται στους ανοικτούς θεσμούς.

Αν η Ευρώπη σήμερα δεν έχει ξεκάθαρη θέση μέσα από το Ευρωκοινοβούλιο για τους ανοιχτούς θεσμούς, αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα την υποχώρησή τους στις χώρες που έχουν αναπτυχθεί, στην Ευρώπη σαν ένωση κρατών και στον κόσμο, με κίνδυνο την παραπέρα ανάπτυξη των κλειστών ολοκληρωτικών θεσμών.

Η εγκαθίδρυση της δημοκρατίας σε μια χώρα μετά από απελευθέρωση από κατακτητές, ή αποικιοκράτες, ή την πτώση μιας διδακτορίας οδηγεί σε μια δημοκρατία με κλειστούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς, η οποία είναι ασταθής και μπορεί να επανέλθει σε δικτατορία αν δεν γίνει μια θεσμική επανάσταση.

Σε όλες της δημοκρατίες με κλειστούς θεσμούς οι περισσότεροι κυβερνώντες, νομοθέτες, δικαστικοί, οικονομικά ισχυροί και πολίτες παραβιάζουν τον νόμο. Δεν ισχύει η κυριαρχία του νόμου.

Η εξουσία δεν επιμερίζεται στους επίσημα θεσμοθετημένους θεσμούς, αλλά συγκεντρώνεται σε ένα άτομο όπως στην Ρωσία, η σε προνομιούχες κοινωνικές ομάδες 'όπως στην Ελλάδα.

Υπάρχει μια κλειστή αγορά κεφαλαίου και εργασίας. Για να γίνει κάποιος πλούσιος πρέπει να διασυνδέεται με πολιτικούς και τραπεζίτες και οι καλές θέσεις εργασίας συνδέονται με μονιμότητα χωρίς αξιολόγηση.

Η σύγκρουση των ανοιχτών και των κλειστών θεσμών στην Αμερική

Στην Αμερική και παγκόσμια, οι ανοιχτοί δυνητικά συμμετοχικοί θεσμοί απειλούνται από μεγάλες εταιρίες που θέλουν να ελέγχουν την αγορά.

 Η Monsanto. με το πατεντάρισμα των σπόρων θέλει να περιορίσει την δυνατότητα του απλού πολίτη να διατηρεί τους δικούς του σπόρους, να παράγει και να πουλάει τροφή.
"Aπάντηση στην λιτότητα είναι η Ελευθερία των Σπόρων". Συνέντευξη της Βαντάνα Σίβα στο BiotechWatch.gr

Οι κλειστοί θεσμοί εκτός Ευρώπης και Αμερικής

Οι χώρες με κλειστούς εκμεταλλευτικούς πολιτικούς θεσμούς (δημοκρατίες και ολοκληρωτικά καθεστώτα) συνιστούν μια μόνιμη απειλή πολέμου για τις χώρες και τις ενώσεις χωρών με ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς θεσμούς.

Αν οι χώρες είχαν πραγματικά υιοθετήσει τους ανοιχτούς θεσμούς, δεν θα είχαν λόγο για επιθετικό πόλεμο.

Οι χώρες με τους κλειστούς θεσμούς, ολοκληρωτικά καθεστώτα και δημοκρατίες, έχουν πάντα διάθεση για πόλεμο και συνδέονται με εθνικισμούς για να έχουν εξωτερικούς εχθρούς, που δημιουργούν μια εθνική συλλογική συνείδηση, που αποκρύβει τις εσωτερικές αντιθέσεις, που δημιουργούνται με την συγκέντρωση της εξουσίας σε πρόσωπα ή κόμματα.

Στο εξωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Ρωσία συνιστά μια υπαρκτή απειλή, ως μια χώρα που δεν γνώρισε ποτέ την δημοκρατία των ανοιχτών δυνητικά συμμετοχικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών.
Η Ρωσία είναι μια δημοκρατία με κλειστούς θεσμούς, με υπερβολική συγκέντρωση εξουσίας στο πρόσωπο του Πούτιν και μαφιόζικο καπιταλισμό
Εχουν κι άλλοι την Τρόικά τους.
Intento frustrado de la Fiscalía rusa de llevarse el 'caso Troika' a Moscú

Το πιο αστείο είναι ότι ο Πούτιν μιλάει στα Ηνωμένα Έθνη , υπερασπιζόμενος αξίες που δεν πιστεύει, ταυτόχρονα με την υπεράσπιση του δικτάτορα Άσαντ της Συρίας και μερικά εκατομμύρια άνθρωποι πιστεύουν ότι ο Πούτιν είναι δημοκράτης.
Σύγκρουση Ομπάμα-Πούτιν για τη Συρία στον ΟΗΕ: Αγεφύρωτο το χάσμα μεταξύ Δύσης και Ρωσίας

Στην Κίνα επικρατούν οι κλειστοί ολοκληρωτικοί θεσμοί, με μερικώς ανοιχτούς οικονομικούς θεσμούς.
Η βάναυση τιμωρία των Κινέζων εργαζομένων που δεν κάνουν πωλήσεις
Γιατί οι οδηγοί στην Κίνα σκοτώνουν τους ανθρώπους που τραυματίζουν;
Γιατί εξαφανίζονται οι Κινέζοι δισεκατομμυριούχοι;

Η Κίνα και η Ρωσία αποτελούν τα πιο επικίνδυνα θεσμικά πρότυπα.

Στην Βόρεια Κορέα οι κλειστοί ολοκληρωτικοί εκμεταλλευτικοί θεσμοί παραμένουν ζωντανοί για να δείχνουν σε όλη την ανθρωπότητα πως γίνεται η υλοποίηση της ουτοπίας του ΚΚΕ και του Λαφαζάνη
Ο σωματοφύλακας του Κιμ Γιονγκ Ιλ αποκαλύπτει
Τα 10 πράγματα που η Βόρεια Κορέα δεν θέλει να ξέρεις

4 μανιφέστο. Ανοιχτοί - κλειστοί θεσμοί. Αφηρημένοι σκοποί.

Kryoneri Aitoloakarnania

[Τι είναι το μανιφέστο?
Το μανιφέστο είναι ένα εμπειρικό κείμενο που γράφεται από έναν πολίτη και αναπτύσσεται στο blog Διακήρυξη για μία άλλη Ελλάδα,για μία άλλη Ευρώπη. και η σελίδα του στο facebook Manifesto for another Greece, for another Europe
Τα κείμενα δεν έχουν συζητηθεί, έτσι μπορούν να φαίνονται απλοϊκά, ή μερικές προτάσεις να είναι τραβηγμένες, θα επιχειρηθεί να μπει μια τάξη για να ανοίξει μια συζήτηση με όποιον επιθυμεί.
Οι επιμέρους προτάσεις είναι ενδεικτικές, μπορούν να διορθωθούν ή να συμπληρωθούν.
Δεν χρειάζεται φυσικά να συμφωνεί κάποιος σε όλα, αλλά να συμφωνεί  με τους ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς θεσμούς (inclusive institutions), την κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου, rule of law), να αντιλαμβάνεται την εκμετάλλευση που προέρχεται από τις μόνιμες θέσεις εργασίας και την αξία των εμπορευσίμων δραστηριοτήτων.
Για μια ιδέα σχετικά με τους θεσμούς
More on the extractive/inclusive debate
Το μανιφέστο αποδέχεται την θεωρία για την εξέλιξη των θεσμών από τους Acemoglu Robinson, από την ιστορική περίοδο μέχρι σήμερα.
Για το τι είναι η κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου) Rule of law
Τι θεωρητικά προαπαιτούμενα έχει το μανιφέστο
Το μανιφέστο δεν έχει προαπαιτούμενα ωστόσο είναι σημαντικό να μπορεί να καταλάβει κάποιος τους θεσμούς, την εκμετάλλευση των μόνιμων θέσεων εργασίας και τις εμπορεύσιμες δραστηριότητες.
Το μανιφέστο στηρίζεται σε τρία βιβλία, που ξεκαθαρίζουν τα παραπάνω θέματα
"γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη" Acemoglu - Robinson,
"ο δρόμος προς την δουλεία" Hayek

Τι είναι με δυο λόγια οι ανοικτοί δυνητικά συμμετοχικοί οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί και οι κλειστοί δυνητικά εκμεταλλευτικοί οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί?

Οι ανοιχτοί δυνητικά συμμετοχικοί πολιτικοί θεσμοί είναι η κυριαρχία του νόμου, ο επιμερισμός εξουσίας και η δυνητική συμμετοχικότητα των πολιτών.
Κανείς άνθρωπος, κανένα κόμμα και καμία ιδέα δεν μπορούν να έχουν απόλυτη κυριαρχία.

Οι αφηρημένοι θεσμοί προσδιορίζουν την δράση και την συμπεριφορά των πολιτών και των ηγετών.

Οι κλειστοί δυνητικά εκμεταλλευτικοί πολιτικοί θεσμοί είναι η μη κυριαρχία του νόμου, ο μη επιμερισμός εξουσίας και η διασυνδέσεις των πολιτών με την εξουσία (κυβέρνηση, επιχειρηματίες, τράπεζες, ΜΜΕ, δικαιοσύνη).
Οι άνθρωποι, τα κόμματα και οι ιδέες κυριαρχούν και προσδιορίζουν την δράση και την συμπεριφορά των πολιτών και των ηγετών.

Οι ανοιχτοί δυνητικά συμμετοχικοί οικονομικοί θεσμοί είναι η κυριαρχία του νόμου, η δυνητική συμμετοχικότητα εργαζομένων και κεφαλαίου, και είναι οι θεσμοί που δημιουργούν πλούτο για τους καινοτόμους και τα ταλέντα, θέσεις εργασίας και ευημερία για την κοινωνία των πολιτών.

Οι κλειστοί δυνητικά εκμεταλλευτικοί οικονομικοί θεσμοί είναι η μη κυριαρχία του νόμου, η διαπλοκή των κυβερνώντων με τους επιχειρηματίες, τους τραπεζίτες, τα ΜΜΕ, τους δικαστές.
Κλειστή δυνητικά εκμεταλλευτική αγορά εργασίας, όπου οι εργαζόμενοι διαφορων κοινωνικών ομάδων μπορούν να αποσπούν πόρους με την λιγότερη προσπάθεια προστατευόμενοι από την μονιμότητα.
Κλειστή αγορά κεφαλαίου όπου πολλοί επιχειρηματίες γίνονται πλούσιοι με τις διασυνδέσεις τους με την εξουσία, χωρίς ρίσκο, χωρίς ταλέντο, χωρίς καινοτομία. Οι κλειστοί θεσμοί δημιουργούν ελλείμματα, έχουν ανάγκη τον δανεισμό, δημιουργούν ανεργία και οδηγούν μια χώρα στην πτώχευση όπως στην Ελλάδα.

Το μανιφέστο συνδέει τους κλειστούς θεσμούς με την κυριαρχία των δυνατών στους αδύνατους, ενώ τους ανοιχτούς θεσμούς με την αμοιβαία επωφελή συμφωνία.

Το μανιφέστο συνδέει τους κλειστούς πολιτικούς θεσμούς περισσότερο με τον πόλεμο και τους ανοιχτούς περισσότερο με την ειρήνη.

Η κοινωνία πρέπει να λειτουργεί στηριζόμενη σε αφηρημένους σκοπούς που υλοποιούνται από δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς, σε ένα πλαίσιο ανοιχτών δυνητικά συμμετοχικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών, σε ανοικτές δυνητικά συμμετοχικές αγορές εργασίας και κεφαλαίου.

Ο σκοπός του κράτους είναι να παρέχει τις καλύτερες υπηρεσίες στους πολίτες με το μικρότερο κόστος, αφού οι πολίτες είναι αυτοί που πληρώνουν τις υπηρεσίες μέσω της φορολογίας.

Ο σκοπός του κεφαλαίου είναι το κέρδος και είναι αποδεκτός όταν γίνεται μέσα σε ένα πλαίσιο κανόνων που σέβονται το περιβάλλον, σέβονται τους εργαζόμενους και τους συνεργάτες και δεν δημιουργούν μεγάλους μονοπωλιακούς οργανισμούς που αποκλείουν την συμμετοχή μικρότερων οργανισμών και ατόμων με την ίδια δραστηριότητα.

Η παράλληλη λειτουργία μικρών και μεγάλων συμμετοχικών δομών που λειτουργούν χωρίς να έχουν σκοπό το κέρδος, χωρίς να είναι κρατικές δεν πρέπει να περιορίζεται από το κράτος, αλλά αντίθετα ενθαρρύνεται.
Άτομα ή κοινότητες με σκοπό:
την παραγωγή Ελεύθερου Λογισμικού / Λογισμικού Ανοικτού Κώδικα,
την κοινωνικά υποστηριζόμενη γεωργία,
την συγγραφή της wikipedia,
τον ελέγχο του κράτους και των εταιρειών για την τήρηση των κανόνων
τον συνεταιρισμό εργαζομένων για ανάληψη έργων...
είναι επιθυμητά και συνεισφέρουν στην εξέλιξη των ανοιχτών δυνητικά συμμετοχικών θεσμών.

Το μανιφέστο προσδιορίζεται σαν ένα επαναστατικό αριστερό φιλελεύθερο κείμενο.

[Ο Hayek αποδέχεται την περιορισμένη ασφάλεια για όλους, καθώς και αναγνωρίζει το γεγονότος ότι υπάρχουν θέματα που δεν μπορούν να αφεθούν στις ελεύθερες αγορές.

Η μελέτη των Acemoglu - Robinson υποδεικνύει ότι οι ελεύθερες αγορές δεν είναι αρκετές για την ευημερία των κοινωνιών, οι ανοιχτοί δυνητικά συμμετοχικοί οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί (inclusive institutions) συνδέονται με ανοικτές δυνητικά συμμετοχικές αγορές εργασίας (inclusive labor markets) και ανοιχτές δυνητικά συμμετοχικές αγορές κεφαλαίου, όχι απλά ελεύθερες αγορές (inclusive markets, not just free markets). Το μανιφέστο αποδέχεται και εκτιμά τον διαχωρισμό.]

3 μανιφέστο. Ο πλούτος, ο ανταγωνισμός, η αξιοπρεπής ζωή, τα μέσα παραγωγής

Βαράσοβα όρος - Varasova mountain

[Τι είναι το μανιφέστο?
Το μανιφέστο είναι ένα εμπειρικό κείμενο που γράφεται από έναν πολίτη και αναπτύσσεται στο blog Διακήρυξη για μία άλλη Ελλάδα,για μία άλλη Ευρώπη. και η σελίδα του στο facebook Manifesto for another Greece, for another Europe
Τα κείμενα δεν έχουν συζητηθεί, έτσι μπορούν να φαίνονται απλοϊκά, ή μερικές προτάσεις να είναι τραβηγμένες, θα επιχειρηθεί να μπει μια τάξη για να ανοίξει μια συζήτηση με όποιον επιθυμεί.
Οι επιμέρους προτάσεις είναι ενδεικτικές, μπορούν να διορθωθούν ή να συμπληρωθούν.
Δεν χρειάζεται φυσικά να συμφωνεί κάποιος σε όλα, αλλά να συμφωνεί  με τους ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς θεσμούς (inclusive institutions), την κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου, rule of law), να αντιλαμβάνεται την εκμετάλλευση που προέρχεται από τις μόνιμες θέσεις εργασίας και την αξία των εμπορευσίμων δραστηριοτήτων.
Για μια ιδέα σχετικά με τους θεσμούς
More on the extractive/inclusive debate
Το μανιφέστο αποδέχεται την θεωρία για την εξέλιξη των θεσμών από τους Acemoglu Robinson, από την ιστορική περίοδο μέχρι σήμερα.
Για το τι είναι η κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου) Rule of law
Τι θεωρητικά προαπαιτούμενα έχει το μανιφέστο
Το μανιφέστο δεν έχει προαπαιτούμενα ωστόσο είναι σημαντικό να μπορεί να καταλάβει κάποιος τους θεσμούς, την εκμετάλλευση των μόνιμων θέσεων εργασίας και τις εμπορεύσιμες δραστηριότητες.
Το μανιφέστο στηρίζεται σε τρία βιβλία, που ξεκαθαρίζουν τα παραπάνω θέματα
"γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη" Acemoglu - Robinson,
"ο δρόμος προς την δουλεία" Hayek

Το μανιφέστο, ο ανταγωνισμός, το ζητούμενο, η υπόσχεση

Το μανιφέστο στηρίζεται περισσότερο στην ιστορική και προσωπική εμπειρία παρά στην θεωρία, με τον ίδιο τρόπο που οι φυσικοί αναζητούν στο πείραμα την επαλήθευση μιας θεωρίας.

Το μανιφέστο αναζητά την κατανόηση της λειτουργίας των κοινωνιών και με βάση αυτή την κατανόηση δημιουργεί προτάσεις.

Το μανιφέστο δεν θεωρεί την προσπάθεια επίτευξης πλούτου αυτοσκοπό, αλλά αναγνωρίζει και αποδέχεται το γεγονός ότι αρκετοί άνθρωποι αναζητούν τον πλούτο με κάθε τρόπο.
Σημαντικό είναι η επίτευξη του πλούτου να γίνεται με κοινούς για όλους κανόνες.

Η αποδοχή του ανταγωνισμού μέσα σε ένα πλαίσιο κανόνων, επιτρέπει την αποφυγή του ανταγωνισμού σε ένα πλαίσιο χωρίς κανόνες, που μερικές φορές οδηγεί στην τυφλή βία.

Για το μανιφέστο σημαντικό σε μια κοινωνία είναι η δυνατότητα να μπορεί ένας πολίτης να ανταλλάξει τον χρόνο του και το ενδιαφέρον του για μια θέση εργασίας που θα του δώσει τις αποδοχές για μια αξιοπρεπή ζωή.

Το μανιφέστο δεν υπόσχεται μόνιμες θέσεις εργασίας σε όλους γιατί μόνο ολοκληρωτικά καθεστώτα, μπορούν να  υλοποιήσουν  μια τέτοια υπόσχεση, η οποία εκτός από την στέρηση της ελευθερίας οδηγεί στην φτωχοποίηση της κοινωνίας.
Η Βόρεια Κορέα έχει μόνιμες θέσεις εργασίας για όλους τους πολίτες μαζί με έλλειψη ελευθερίας
Δέκα καθημερινές δραστηριότητες που απαγορεύονται στη Βόρειο Κορέα

Το μανιφέστο δεν υποστηρίζει ότι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αμύθητα πλούτη, κάποιοι χρησιμοποιώντας το ταλέντο τους μπορεί να καταφέρουν να έχουν αμύθητα πλούτη, οι περισσότεροι όμως μπορούν να έχουν πρόσβαση σε μια αξιοπρεπή ζωή με αποδοχές τουλάχιστον όσο οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης, όλοι μπορούν να έχουν πρόσβαση σε δωρεάν υγεία και παιδεία και οι άνεργοι μπορούν να έχουν πρόσβαση σε ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα όσο το όριο της φτώχειας (αν η ανεργία είναι μικρή).
Το μανιφέστο έχει ως δεδομένο ότι το "american dream", να ζήσεις πέρα από τα όνειρά σου, να γίνεις μεγάλος και τρανός, μπορεί να υλοποιηθεί μόνο από λίγους, που οι περισσότεροι από αυτούς πρέπει να πατήσουν επί πτωμάτων για να τα καταφέρουν, υπάρχουν όμως ακόμα πιο λίγοι που μπορούν να γίνουν πλούσιοι χωρίς να πατήσουν επί πτωμάτων.
Το "american dream" καταρρέει αλά ελληνικά

Το ερώτημα και η απάντηση του μανιφέστου είναι πως οι περισσότεροι πολίτες μπορούν να έχουν μια αξιοπρεπή εργασία σε μια δυνητικά συμμετοχική αγορά εργασίας και κεφαλαίου.
Πως μπορούν να μειωθούν αυτοί που πατάνε επί πτωμάτων για να γίνουν πλούσιοι και να αυξηθούν αυτοί που μπορούν να γίνουν πλούσιοι χωρίς να πατήσουν επί πτωμάτων.
Το μανιφέστο δεν αναζητά μόνιμες θέσεις εργασίας για όλους, ούτε πλούτος για όλους.

Το μανιφέστο αναζητά αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας για τους περισσότερους και επαρκή περιορισμένη ασφάλεια για όλους.

Το μανιφέστο θέτει τις προϋποθέσεις δημιουργίας πλούτου, συνακόλουθα θέσεων εργασίας, που είναι η δυνητικά συμμετοχική αγορά εργασίας και κεφαλαίου.

Το μανιφέστο κάνει μια πρόταση δίκαιης διανομής του παραγόμενου πλούτου με την χρήση των εύλογων δαπανών διαβίωσης και στέγης, που συνδέονται με το εμπορικό ισοζύγιο και την εισπραξιμότητα των φόρων.

Το ερώτημα: ποιος κατέχει τα μέσα παραγωγής?

Ένας διαβασμένος ιντερνετικός φίλος έθεσε το ερώτημα ποιος κατέχει τα μέσα παραγωγής αν τα μέσα παραγωγής τα κατέχει το κράτος μιλάμε για σοσιαλισμό, αν τα μέσα παραγωγής τα κατέχουν ιδιώτες μιλάμε για φιλελευθερισμό.

Η ερώτηση για το ποιος κατέχει τα μέσα παραγωγής είναι αδιάφορη για το μανιφέστο. Οι θεσμοί που διέπουν τις σχέσεις των εργαζομένων με το κράτος ή τους ιδιώτες εργοδότες είναι ποιο σημαντικοί από ποιος κατέχει τα μέσα παραγωγής.

Αν δούμε την ανθρώπινη ιστορία θα δούμε παραδείγματα χωρών που τα μέσα παραγωγής τα κατείχε το κράτος και τα μέσα παραγωγής τα κατείχε το κεφάλαιο.

Μπορούμε να δούμε καθαρά παραδείγματα όπου η κατοχή των μέσων παραγωγής από το κράτος ήταν καταστροφική και η κατοχή των μέσων παραγωγής από το κεφάλαιο ήταν επίσης καταστροφική.

Στην πρώην Σοβιετική Ένωση έχουμε το παράδειγμα της κατοχής των μέσων παραγωγής από το κράτος με ολοκληρωτικό καθεστώς και κλειστούς εκμεταλλευτικούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς.

Στην Ελλάδα του σήμερα έχουμε μια δημοκρατία με κλειστούς δυνητικά εκμεταλλευτικούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς.

Είναι η απόπειρα του Αντρέα Παπανδρέου με τον τρίτο δρόμο προς τον σοσιαλισμό με δημοκρατία που επέδρασε και θεωρητικοποίησε τους κλειστούς θεσμούς της δικτατορίας.
Τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά αν δει κανείς την κατάσταση σαν μέσο όρο και όχι σαν μεμονωμένες εξαιρέσεις. Η Ελλάδα έχει υποβαθμισμένη δημόσια παιδεία και υγεία. Η παιδεία λειτουργεί με την παραπαιδεία και η υγεία με το φακελάκι σαν άγραφοι νόμοι.

Μπορεί σε μια ιστορική περίοδο η κατοχή των μέσων παραγωγής να ήταν σημαντική, σήμερα σε πολλές περιπτώσεις είναι αδιάφορη. Για την GoogleFacebook και άλλες παρόμοιες εταιρείες τα μέσα παραγωγής έχουν πολύ μικρή σημασία. Η καινοτομία και η δυνατότητα ενός Ινδού, ή Έλληνα να δημιουργήσει μια aplication είναι πιο σημαντικές.

Όσον αφορά τις δραστηριότητες που τα μέσα παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών είναι σημαντικά, η "κατοχή" τους από τους εργαζόμενους τους καθιστά δυνητικούς εκμεταλλευτές, όταν εργάζονται σε μόνιμες θέσεις εργασίας, χωρίς (απρόσωπη) αξιολόγηση που να οδηγεί τους ανεπαρκείς για την θέση τους σε απόλυση.

Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι αν οι εργαζόμενοι κατέχουν τα μέσα παραγωγής δεν θα τα χρησιμοποιήσουν οι περισσότεροι για το δικό τους συμφέρον, αλλά για το συμφέρον του συνόλου.
Αν παρατηρήσει κανείς την Ελλάδα μπορεί να υποστηρίξει ότι τα μέσα παραγωγής σε δημόσιες υπηρεσίες και ΔΕΚΟ κατέχονται στην ουσία από τους εργαζόμενους σε αυτά.

Στην Ελλάδα τα περισσότερα σχολεία και νοσοκομεία είναι δημόσια, οι περισσότεροι εργαζόμενοι σε αυτά τα χρησιμοποιούν για δικό τους όφελος, αποσπώντας πόρους με την μικρότερη προσπάθεια και όχι για να εκπληρώσουν τον υποτιθέμενο σκοπό της ύπαρξής τους, που είναι η προαγωγή της δωρεάν παιδείας και υγείας.

Το δίλημμα δημόσιος ή ιδιωτικός τομέας είναι ψευδές.

Υπάρχουν δημόσιοι οργανισμοί, όπως μεμονωμένα σχολεία, ή πανεπιστήμια, ή νοσοκομεία στην Ελλάδα, που λειτουργούν άψογα γιατί κάποιοι δάσκαλοι, κάποιοι καθηγητές, κάποιοι γιατροί, έχουν ενδιαφέρον για την εργασία τους και δημιουργούν οικοδομήματα που υπηρετούν τον σκοπό της ύπαρξής τους.

Είναι όμως εξαιρέσεις που στηρίζονται σε μεμονωμένους ανθρώπους που εθελοντικά δίνουν τον χρόνο τους, το ενδιαφέρον τους και την ενέργειά τους γιαυτό που κάνουν.
Μια κοινωνία δεν μπορεί να στηρίζεται στους λίγους καλούς που κάνουν καλά την δουλειά τους χωρίς καν να αμείβονται παραπάνω.

Μια κοινωνία πρέπει να στηρίζεται σε αφηρημένους, απρόσωπους θεσμούς, που ανταμείβουν το ενδιαφέρον και πετάνε έξω τους ανεπαρκείς και τους διεφθαρμένους.

Στην Αγγλία και σε άλλες χώρες υπάρχουν τεράστιοι δημόσιοι οργανισμοί, όπως νοσοκομεία, που λειτουργούν χωρίς μόνιμους εργαζόμενους, με πολύ καλή αποτελεσματικότητα.
Απλά οι εργαζόμενοι και ο σκοπός της διατήρησης των θέσεων εργασίας τους δεν είναι πιο σημαντικός από τον σκοπό που επιτελεί ο ίδιος ο οργανισμός.

Συγκεκριμένα έργα και υπηρεσίες που έχουν στάνταρ διαδικασίες μπορούν να υλοποιούνται από μη μόνιμα εργαζόμενους, χωρίς εκμετάλλευση από τους μόνιμους, ή τους εργολάβους.

Με την ύπαρξη κατάλληλων θεσμών, (δηλαδή σύγχρονο management που να λειτουργεί με βάση τους αφηρημένους σκοπούς που τίθενται για την ολοκλήρωση ενός έργου, ή υπηρεσίας), το κράτος θα μπορούσε να υλοποιήσει εκατοντάδες μικρά και μεγάλα έργα,  με ή χωρίς εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα, με μεγάλη αποτελεσματικότητα και αξιοπρεπείς αμοιβές για τους εργαζόμενους.

Θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν κονδύλια του ΕΣΠΑ για να δημιουργηθούν εκπαιδευτικά προγράμματα για υπηρεσίες με στάνταρ διαδικασίες όπως φύλαξη αρχαιολογικών χώρων, αρχαιολογικές αναστηλώσεις, φύλαξη δημόσιων χώρων, καθαρισμοί δημόσιων χώρων, υπηρεσίες καθαριότητας δήμων, ...
Οι απόφοιτοι των εκπαιδευτικών προγραμμάτων μαζί με άλλους πιστοποιημένους εργαζόμενους με προυπηρεσία, θα αναζητούν θέσεις εργασίας σε μια δυνητικά συμμετοχική αγορά εργασίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.



2 μανιφέστο. Εκμετάλλευση

Tourlida

[Το μανιφέστο είναι ένα εμπειρικό κείμενο που γράφεται από έναν πολίτη και αναπτύσσεται στο blog Διακήρυξη για μία άλλη Ελλάδα,για μία άλλη Ευρώπη. και η σελίδα του στο facebook Manifesto for another Greece, for another Europe
Τα κείμενα δεν έχουν συζητηθεί, έτσι μπορούν να φαίνονται απλοϊκά, ή μερικές προτάσεις να είναι τραβηγμένες, θα επιχειρηθεί να μπει μια τάξη για να ανοίξει μια συζήτηση με όποιον επιθυμεί.
Οι επιμέρους προτάσεις είναι ενδεικτικές, μπορούν να διορθωθούν ή να συμπληρωθούν.
Δεν χρειάζεται φυσικά να συμφωνεί κάποιος σε όλα, αλλά να συμφωνεί  με τους ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς θεσμούς (inclusive institutions), την κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου, rule of law), να αντιλαμβάνεται την εκμετάλλευση που προέρχεται από τις μόνιμες θέσεις εργασίας και την αξία των εμπορευσίμων δραστηριοτήτων.
Για να πάρετε μια ιδέα σχετικά με τους θεσμούς
More on the extractive/inclusive debate
Για να πάρετε μια ιδέα σχετικά με τους θεσμούς στην Ελλάδα
Οι θεσμικές προϋποθέσεις για την οικονομική ανάπτυξη. Αριστείδης Χατζής
Το μανιφέστο αποδέχεται την θεωρία για την εξέλιξη των θεσμών από τους Acemoglu Robinson, από την ιστορική περίοδο μέχρι σήμερα.
Για να μάθετε τι είναι η κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου) Rule of law
Τι θεωρητικά προαπαιτούμενα έχει το μανιφέστο
Το μανιφέστο δεν έχει προαπαιτούμενα ωστόσο είναι σημαντικό να μπορεί να καταλάβει κάποιος τους θεσμούς, την εκμετάλλευση των μόνιμων θέσεων εργασίας και τις εμπορεύσιμες δραστηριότητες.
Το μανιφέστο στηρίζεται σε τρία βιβλία, που ξεκαθαρίζουν τα παραπάνω θέματα
"γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη" Acemoglu - Robinson,
"ο δρόμος προς την δουλεία" Hayek
"το αόρατο ρήγμα" Αρίστος Δοξιάδης.]


Πως προσδιορίζεται η εκμετάλλευση

Ο προσδιορισμός της εκμετάλλευσης στις σύγχρονες κοινωνίες φαίνεται να είναι δύσκολη υπόθεση και παραπλανητική.

Την εποχή της φεουδαρχίας ήταν εύκολο να οριστεί η εκμετάλλευση, σήμερα όμως τα πράγματα φαίνονται μπερδεμένα, ποιος είναι ο εκμεταλλευτής και ποιος ο εκμεταλλευόμενος?

Η θεωρία της εξέλιξης των θεσμών των Acemoglu - Robinson μεταφέρει την αναζήτηση από τα άτομα υποκείμενα της εκμετάλλευσης και την αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας, στους πολιτικούς και οικονομικούς θεσμούς, δηλαδή στους κανόνες που διέπουν την σχέση μεταξύ των ατόμων και των κοινωνικών ομάδων.

Για τον χαρακτηρισμό των πολιτικών και οικονομικών θεσμών στα απολυταρχικά καθεστώτα οι Acemoglu Robinson δημιούργησαν τον όρο:
 extractive institutions: (κλειστοί) εκμεταλλευτικοί θεσμοί.
[στην Ελλάδα μεταφράστηκαν με τον όρο κλειστοί, αναφέρονται ακόμα σαν αρπαχτικοί θεσμοί]

Για τους θεσμούς που δίνουν δυνατότητα σε κάποιους από τους αποκλεισμένους να συμμετέχουν περισσότερο στην παραγωγή και διανομή πλούτου και στον επιμερισμό της πολιτικής εξουσίας οι Acemoglu Robinson δημιούργησαν τον όρο:
 inclusive institutions: (ανοιχτοί) συμμετοχικοί θεσμοί
[στην Ελλάδα μεταφράστηκαν με τον όρο ανοιχτοί, η ουσία της έννοιας είναι οι θεσμοί που είναι ανοιχτοί στην συμμετοχή χωρίς αποκλεισμούς]

Το μανιφέστο προτείνει δυο καλύτερους όρους για τον χαρακτηρισμό των οικονομικών και πολιτικών θεσμών στις δημοκρατίες, που βοηθούν στην ακριβή περιγραφή τους και την κατανόησή τους.

inclusive institutions: ανοιχτοί δυνητικά συμμετοχικοί θεσμοί: potential participatory institutions
(potential) extractive institutions: κλειστοί δυνητικά εκμεταλλευτικοί θεσμοί

Στην Ελλάδα ο όρος συμμετοχικός συνδέεται με την καθολική συμμετοχή όλων, οι θεσμοί όμως που ιστορικά έχουν σημασία είναι αυτοί που επιτρέπουν την δυνητική συμμετοχή όλων σε οικονομικές και πολιτικές δραστηριότητες.

Η καθολική συμμετοχή όλων σε κάθε διαδικασία ή δραστηριότητα είναι ουτοπική σύλληψη χωρίς πραγματική αξία.

Αντίθετα η δυνητική συμμετοχικότητα συνδέεται με δυο όρους: να έχει ενδιαφέρον και να μπορεί το κάθε άτομο και κάθε οργανισμός να συμμετέχει σε μια διαδικασία.

Οι ανοιχτοί δυνητικά συμμετοχικοί οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί δημιουργούν την μικρότερη εκμετάλλευση.
Η παραγωγή πλούτου και η διανομή του γίνεται σε ανοιχτές δυνητικά συμμετοχικές αγορές εργασίας και κεφαλαίου.

Δυνητικά συμμετοχική αγορά εργασίας σημαίνει ότι οι περισσότερες θέσεις εργασίας που εξυπηρετούν ένα σκοπό σε έναν οργανισμό, μπορούν να διεκδικηθούν από όλους όσους έχουν το ενδιαφέρον και τα προσόντα να τις διεκδικήσουν, χωρίς περιορισμό.

Δυνητικά συμμετοχική αγορά κεφαλαίου σημαίνει ότι κάθε μικρός ή μεγάλος επενδυτής μπορεί να επενδύσει σε οποιοδήποτε νόμιμη επένδυση, ή να διεκδικήσει την ανάληψη έργων και την παροχή υπηρεσιών, χωρίς περιορισμό από το κράτος και χωρίς το κράτος να ευνοεί εγχώρια και διαπλεκόμενα με τους πολιτικούς και τους τραπεζίτες κεφάλαια.

Δυνητικά συμμετοχική κρατική αγορά σημαίνει ότι το κράτος κάνει έργα και αγοράζει αγαθά και υπηρεσίες, με ανοιχτούς διαγωνισμούς στους οποίους ο καθένας που επιθυμεί και μπορεί καταθέτει προσφορές.
Το κράτος μπορεί να θέτει σαν περιορισμό τα έργα, οι υπηρεσίες και τα αγαθά που αγοράζει να γίνονται από νόμιμους αξιοπρεπώς πληρωμένους εργαζόμενους.
Το κράτος πρέπει να έχει και ένα μηχανισμό ελέγχου ώστε τα έργα, οι υπηρεσίες και τα αγαθά καλύπτουν τις συμφωνημένες προδιαγραφές.
Δυνητικά συμμετοχική κρατική αγορά σημαίνει ακόμα ότι οι περισσότερες κρατικές θέσεις εργασίας είναι μη μόνιμες.

Οι κλειστοί δυνητικά εκμεταλλευτικοί οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί δημιουργούν την μεγαλύτερη εκμετάλλευση.
Η παραγωγή πλούτου και η διανομή του γίνεται σε κλειστές δυνητικά εκμεταλλευτικές αγορές εργασίας και κεφαλαίου.

Όχι όλοι, αλλά αρκετοί από τους υπουργούς, τους βουλευτές, τους δικαστικούς, τους επιχειρηματίες, τους τραπεζίτες και τους ιδιοκτήτες των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης διασυνδέονται σε ένα δίκτυο όπου ευδοκιμεί η μίζα, η διαφθορά, οι πελατειακές και συντεχνιακές εξυπηρετήσεις.

Στην Ελλάδα ο όρος εκμεταλλευτικός συνδέεται με το μεγάλο κεφάλαιο που εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους. Η σύνδεση είναι αυθαίρετη και παραπλανητική.
Ο εκμεταλλευόμενος δεν είναι πάντα ο εργαζόμενος, ο οποίος αρκετές φορές ηθελημένα ή αθέλητα μπορεί να είναι και εκμεταλλευτής.

Αυτός είναι ο λόγος που το μανιφέστο αντί του απόλυτου όρου εκμεταλλευτικός θεσμός (που έχει απόλυτη ισχύ σε ολοκληρωτικά καθεστώτα) προτιμά για τις δημοκρατίες τον όρο κλειστός δυνητικά εκμεταλλευτικός θεσμός.

Για παράδειγμα η μονιμότητα στην εργασία είναι ένας κλειστός δυνητικά εκμεταλλευτικός θεσμός.
Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι όλοι οι μόνιμοι, εκμεταλλευτές των πολιτών που τους πληρώνουν με τους φόρους.
Στην Ελλάδα υπάρχει ένα ποσοστό μόνιμων εργαζόμενων που εργάζονται με το παραπάνω για να καλύψουν τις ανάγκες της θέσης τους. Άρα δεν μπορούμε να ονομάσουμε αυτούς τους ανθρώπους εκμεταλλευτές.

Δεν είναι όμως όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, υπάρχει ένα άλλο ποσοστό ατόμων που χρησιμοποιεί την μονιμότητα της θέσης του για να πλουτίζει μέσα από ένα πλαίσιο άτυπων θεσμών, (όπως το "φακελάκι", η παραπαιδεία από καθηγητές που διδάσκουν σε δημόσια σχολεία, το "γρηγορόσιμο", μικρές και μεγάλες μίζες από ανάθεση έργων, ...) αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να ονομασθούν εκμεταλλευτές που χρησιμοποιούν την μονιμότητα της θέσης τους για να πλουτίζουν παράνομα.

[Υπάρχει ακόμα ένα ποσοστό μόνιμων εργαζομένων που είναι αδιάφοροι για τις υποχρεώσεις της θέσης τους.]

Το μανιφέστο προσπαθεί να θέσει τους διαφορετικούς τύπους εκμετάλλευσης ή δυνητικής εκμετάλλευσης και όποιος θέλει μπορεί να συμπληρώσει ή να διορθώσει.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι πριν το δημοψήφισμα η πλειοψηφία των Ελλήνων πίστευε ότι ο Ελληνικός λαός έχει δικαίωμα δανεισμού χωρίς έλεγχο.

Μετά την πρόταση του Wolfgang Schäuble για προσωρινή έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ (Three days that saved the euro) και την απόρριψή της από την πλειοψηφία των Ελλήνων, ένα νέο μαθηματικό δεδομένο μπαίνει στην επίγνωση της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού:

Το Ελληνικό κράτος δεν μπορεί να δανειστεί (εκτός για διακανονισμούς υπαρχόντων χρεών), ούτε από τις αγορές, ούτε από τους εταίρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ούτε από άλλες χώρες.

Κάθε ευρώ που δίνει το κράτος για μισθούς, συντάξεις, μίζες, υπερκέρδη, ... κάθε ευρώ που χάνει το κράτος από φοροδιαφυγή, φοροαποφυγή με ευνοϊκές ρυθμίσεις, ... θα πρέπει να πληρωθεί ουσιαστικά με φόρους που συλλέγονται από την κοινωνία των πολιτών.

Τα προνόμια και τα κεκτημένα των προνομιούχων, χρηματοδοτούνται από τους μη προνομιούχους φίλους, συγγενείς και γνωστούς.

Το μανιφέστο βλέπει όλες τις μορφές εκμετάλλευσης ισότιμα ανεξάρτητα από το μέγεθος τους.
Το άθροισμα πολλών μικρών εκμεταλλεύσεων συνιστά μια μεγάλη εκμετάλλευση.

Κλειστή δυνητικά εκμεταλλευτική αγορά εργασίας

"Προστατευτισμός (ή πελατειακές σχέσεις), είναι η ανταλλαγή αγαθών και υπηρεσιών για πολιτική υποστήριξη, που συχνά περιλαμβάνει μια υπονοούμενη ή ρητή εξαρτώμενη συναλλαγή. Είναι ένα πολιτικό σύστημα στο επίκεντρο του οποίου είναι μια ασύμμετρη σχέση μεταξύ ομάδων πολιτικών παραγόντων που περιγράφονται σαν προστάτες και πελάτες και πολιτικά κόμματα. Ο Richard Graham έχει ορίσει τις πελατειακές σχέσεις σαν ένα σύνολο δράσεων βασισμένων στην αρχή πάρε από εκεί, δώσε εδώ, με την πρακτική που επιτρέπει και στους πελάτες και στους προστάτες να κερδίζουν πλεονέκτημα από την υποστήριξη του άλλου. Επιπλέον οι πελατειακές σχέσεις χαρακτηρίζονται από συστήματα ανταλλαγής όπου οι ψηφοφόροι εμπορεύονται την πολιτική υποστήριξη  για διάφορα αποτελέσματα της δημόσιας διαδικασίας λήψης αποφάσεων."
(σε ελεύθερη μετάφραση από Clientelism)
προστατευτισμός: Ένα κοινωνικό σύστημα το οποίο εξαρτάται από τις σχέσεις προστασίας (πατρωνίας)  clientelism,
πατρωνία είναι η οικονομική ή άλλη υποστήριξη σε ένα πρόσωπο.

Οι πελατειακές σχέσεις στην Ελλάδα έχουν στενή σχέση με την αγορά εργασίας, που δεν είναι ανοικτή δυνητικά συμμετοχική αλλά κλειστή δυνητικά εκμεταλλευτική.

Κλειστή δυνητικά εκμεταλλευτική αγορά εργασίας εργασίας σημαίνει ότι οι περισσότερες θέσεις εργασίας που εξυπηρετούν ένα σκοπό σε έναν οργανισμό, δεν μπορούν να διεκδικηθούν από όλους όσους έχουν το ενδιαφέρον και τα προσόντα να τις διεκδικήσουν.
Κλειστή δυνητικά εκμεταλλευτική αγορά εργασίας σημαίνει:

1 μονιμότητα ή προστασία αυτών που κατέχουν τις καλές θέσεις εργασίας

2 οι καλές θέσεις εργασίας συνδέονται με αυξημένες αποδοχές και δικαιώματα σε σχέση με τις κακές θέσεις εργασίας (εξωτερικά συνεργεία, έκτακτοι υπάλληλοι) για την ίδια εργασία στον ίδιο δημόσιο ή ιδιωτικό οργανισμό.

3 στις καλές θέσεις εργασίας ισχύουν οι εργατικοί νόμοι και στις κακές θέσεις εργασίας δεν ισχύουν οι εργατικοί νόμοι, ή ισχύει άλλο θεσμικό πλαίσιο.

Στην κλειστή δυνητικά εκμεταλλευτική αγορά εργασίας, οι εργαζόμενοι χωρίζονται σε αυτούς που έχουν πρόσβαση σε προνόμια και κεκτημένα και στους υπόλοιπους που όταν εργάζονται ζουν σε ένα περιβάλλον ζούγκλας , ή είναι άνεργοι.

1 ένας εκμεταλλευτής "εργαζόμενος" μπορεί να "εργάζεται" σε ένα οργανισμό χωρίς σκοπό ή σε σε μια θέση χωρίς σκοπό και να αποσπά πόρους για την πληρωμή του από το σύνολο των φορολογούμενων.
Έλλειπαν οι 33 από τους 38 υπαλλήλους σε δημόσια υπηρεσία της Λάρισας: Οι απίστευτες δικαιολογίες για τις… κοπάνες!
Ιταλία: Δημοτικοί υπάλληλοι «χτυπούσαν» κάρτα και μετά πήγαιναν για… κανό

2 ένας  "δυνητικά εκμεταλλευτής" εργαζόμενος μπορεί να εργάζεται σε μια κυρίαρχη εταιρεία που δίνει πολύ καλούς μισθούς που πληρώνουν έμμεσα οι φορολογούμενοι.

3 ένας "δυνητικά εκμεταλλευτής" εργαζόμενος μπορεί να εργάζεται με πολύ καλές αποδοχές σε μια ουσιαστικά πτωχευμένη εταιρεία του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα, που μπορεί τα χρέη της να κουρευτούν και να πληρωθούν από πολίτες.
Θα πληρώνουμε τον ΟΣΕ ως το 2018 - καταπτώσεις δανείων 2,2 δισ.
Διαγραφή χρεών για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ανοίγει ο δρόμος της ιδιωτικοποίησης
Σάλος με τη χρηματοδότηση της ΕΒΖ μέσω... Αγροτικής

4 ένας εργαζόμενος που κατέχει μια θέση με ψεύτικα δικαιολογητικά την πήρε από έναν συμπολίτη του που εργάζεται στη ζούγκλα του ιδιωτικού τομέα ή είναι άνεργος.
Ψεύτικα δικαιολογητικά και παρανομίες στις προσλήψεις έδειξε ο έλεγχος

Κλειστή δυνητικά εκμεταλλευτική αγορά κεφαλαίου, διάφορες μορφές εκμετάλλευσης συνδεδεμένες με το κράτος

["Ευνοιοκρατικός καπιταλισμός (ή παρεοκρατικός, ή καπιταλισμός της παρέας) είναι ένας όρος που περιγράφει μια οικονομία όπου η επιτυχία στις επιχειρήσεις εξαρτάται από τις στενές σχέσεις των επιχειρηματιών με τους κυβερνητικούς αξιωματούχους. Αυτό μπορεί να εκφράζεται με την ευνοιοκρατία στην διανομή νόμιμων αδειών, με κρατικές επιχορηγήσεις, ειδικές φοροαπαλλαγές, ή άλλες μορφές κρατικού παρεμβατισμού. Ο ευνοιοκρατικός καπιταλισμός πιστεύεται ότι αναπτύσσεται όταν υποθέσεις ευνοιοκρατίας και η σχετική η ιδιοτελής συμπεριφορά από επιχειρήσεις και επιχειρηματίες διαχέεται στην πολιτική και στην κυβέρνηση, ή ιδιοτελείς φιλίες και οικογενειακοί δεσμοί ανάμεσα σε επιχειρηματίες και κυβέρνηση επηρεάζουν την οικονομία και την κοινωνία σε βαθμό που διαφθείρει τα οικονομικά και πολιτικά ιδεώδη για τα κοινά αγαθά."
(σε ελεύθερη μετάφραση από Crony capitalism)
ιδιοτελής είναι αυτός που ενεργεί με γνώμονα το προσωπικό του συμφέρον
Public good
Selfishness ]

Ο ευνοιοκρατικός καπιταλισμός δεν αποτελεί μια δυνητικά συμμετοχική αγορά κεφαλαίου, αλλά μια κλειστή δυνητικά εκμεταλλευτική (για το σύνολο των πολιτών και του περιβάλλοντος) αγορά κεφαλαίου.

Στην κλειστή δυνητικά εκμεταλλευτική αγορά κεφαλαίου ο ιδιωτικός τομέας διασυνδέεται με το κράτος σε διαφορετικές μορφές εκμετάλλευσης.
Παρακάτω αναφέρονται διαφορετικές μορφές εκμετάλλευσης χωρίς ιεράρχηση αφού το μανιφέστο αντιμετωπίζει όλες τις μορφές εκμετάλλευσης θεσμικά ισότιμες.
[Όποιος επιθυμεί μπορεί να προσθέσει μορφές εκμετάλλευσης που δεν περιέχονται παρακάτω.]

Η διασύνδεση κεφαλαίου κράτους δημιουργεί μια ευνοιοκρατία προς το μεγάλο εγχώριο κεφάλαιο με τις σωστές διασυνδέσεις, που περιορίζει νομοθετικά την αγορά κεφαλαίου προς όφελος των ήδη υπαρχόντων κυρίαρχων κεφαλαιούχων και όλων όσων επωφελούνται από την κλειστή δυνητικά εκμεταλλευτική αγορά κεφαλαίου.

Ο όρος εκμετάλλευση εδώ δεν αναφέρεται στους εργαζόμενους, αλλά στο σύνολο των πολιτών και των εταιρειών που πληρώνουν ακριβά για παράδειγμα την βενζίνη και το πετρέλαιο.
Greek Oil Refiners Draw IMF Rebuke

Κάποιοι μεγάλοι επιχειρηματίες μπορούν να γίνουν πλούσιοι έχοντας τις σωστές διασυνδέσεις, με την καταστρατήγηση του ανταγωνισμού από τις κυρίαρχες εταιρίες και την υπερβολική ρύθμιση.
Οι πολίτες και οι παραγωγικές εταιρείες υπερφορολογούνται για να έχουν πρόσβαση σε βενζίνη και πετρέλαιο.

Το ίδιο το κράτος σαν εκμεταλλευτικός οργανισμός

Πέρα από το μεγάλο ιδιωτικό  κεφάλαιο στην Ελλάδα, το ίδιο το κράτος διαχειρίστηκε για 35 χρόνια (και διαχειρίζεται) τα κεφάλαια των δανεικών και των επιδοτήσεων.
Τα συνολικά κεφάλαια που διαχειρίστηκε το Ελληνικό κράτος είναι της τάξης του ενός τρισεκατομμυρίου ευρώ, πολύ περισσότερα από τα χρήματα που επενδύθηκαν κερδοφόρα από το μεγάλο κεφάλαιο, και ισοδύναμα σαν η χώρα να εκμεταλλεύονταν πλουτοπαραγωγικές πηγές ορυκτών καυσίμων.
Αυτά τα κεφάλαια συντήρησαν τις κλειστές δυνητικά εκμεταλλευτικές αγορές κεφαλαίου και εργασίας.

Στην Ελλάδα ένα μεγάλο ποσοστό των μεγάλων και μικρών επιχειρηματιών αναδείχθηκαν μέσα από την σχέση τους με το πελατειακό και συντεχνιακό κράτος.

1 Η διασύνδεση κράτους κεφαλαίου έχει σαν αποτέλεσμα πολλούς πλούσιους μεγάλους και μικρούς επιχειρηματίες, με αυξημένα κέρδη των εταιρειών τους, εξαιτίας των διασυνδέσεων που τους επέτρεψαν να αναλάβουν έργα και υπηρεσίες από το κράτος σε αυξημένες τιμές που τις πληρώνουν οι φορολογούμενοι, ή με κατάλληλες ρυθμίσεις.
Καμμένος – Γιαννακόπουλος: Από τον 'μήνα του μέλιτος΄στα δικαστήρια
Κάποιοι επιχειρηματίες μπορεί να γίνουν πλούσιοι, έχοντας τις σωστές διασυνδέσεις για να αναλαμβάνουν έργα του δημοσίου με μίζες και κέρδος και καλοπληρωμένους εργαζόμενους.
«Βόμβα» Νικολούδη: «Ολες οι συμβάσεις του Δημοσίου είχαν μίζες μέχρι 2,5%»
Οι εκμεταλλευόμενοι δεν είναι αναγκαστικά οι εργαζόμενοι, αλλά το σύνολο των πολιτών που πρέπει με παραπάνω φορολογία να καλύψει και τις μίζες και το υπερβολικό κέρδος.
Η διαπλοκή στην ανάθεση έργων αυξάνει το κόστος τους που μετακυλίεται στους φορολογούμενους.
Μερικές περιπτώσεις που ελέγχονται και αφορούν κυβερνητικά στελέχη
Πόθεν Έσχες: Για μαύρα ταμεία ελέγχεται ο Φλαμπουράρης, για παράνομο πλουτισμό ο Σταθάκης

2 Η διασύνδεση κράτους κεφαλαίου έχει σαν αποτέλεσμα πολλούς πλούσιους μεγάλους και μικρούς επιχειρηματίες με πτωχευμένες εταιρείες, αλλά με θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα που καλύπτονται με πελατειακά πολιτικά κριτήρια , με καλές αποδοχές και δικαιώματα για τους άμεσα προστατευμένους εργαζόμενους.
Κάποιοι έγιναν επιχειρηματίες έχοντας τις σωστές διασυνδέσεις που τους έδωσαν πρόσβαση σε απεριόριστο δανεισμό.
Αρχίζει η μεγάλη μάχη για τον έλεγχο της δύναμης και του χρήματος

Ένα μέρος από τα χρέη των πτωχευμένων εταιρειών πρέπει να κουρευτούν για να γίνουν βιώσιμες και μπορεί να μετακυληθούν στις τράπεζες και από εκεί στους πολίτες με την ανακεφαλαίωση των τραπεζών.

Αυτή είναι μια από τις μορφές εκμετάλλευσης που δημιουργούν οι κλειστοί δυνητικά εκμεταλλευτικοί οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί που δεν είναι ευδιάκριτη.

[Το σωστό είναι αρπαχτικά να αγοράσουν φτηνά τα χρέη και να αλλάξουν το management των πτωχευμένων εταιρειών για να κάνουν τις εταιρείες βιώσιμες.
Άσπρα κοράκια, μαύρα κοράκια…]

3 Υπουργοί, βουλευτές, καθηγητές πανεπιστημίων, δικηγόροι, εργατολόγοι,  συνδικαλιστές, γιατροί, δημόσιοι υπάλληλοι, δικαστές, επίσης μπορούν να γίνουν πολλοί πλούσιοι με νόμιμους και παράνομους τρόπους (υπερτιμολογήσεις, μίζες, γρηγορόσιμα, εξυπηρετήσεις, ...).

Βουλευτές και Δικαστές στο επίκεντρο της διαφθοράς στην Ελλάδα!
Υπερτιμολογήσεις (μίζες) χιλιάδων ευρώ εντοπίστηκαν στα νοσοκομεία της Λάρισας
ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΝΙΚΑΙΑΣ ΜΕ 3,8 ΕΚΑΤ. ΕΥΡΩ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ !!!
Πρόστιμο 1,9 εκατ. ευρώ για φοροδιαφυγή στον Αλέξη Μητρόπουλο!
Ελέγχεται για «παράνομο πλουτισμό» ο Γ. Σταθάκης

Η εκμετάλλευση της εργασίας από το κεφάλαιο και η μαρξιστική ανάλυση είναι τόσο αστεία για τα σύγχρονα περιβάλλοντα, όσο η χρήση της νευτώνειας μηχανικής για την σύγκρουση υποατομικών σωματιδίων.

Αναλυτικός προσδιορισμός της εκμετάλλευσης

Α. Το μανιφέστο προσδιορίζει την εκμετάλλευση ενός εργαζόμενου από ένα δημόσιο ή ιδιωτικό οργανισμό:

1.Όταν ένας εργαζόμενος, προσφέρει εύλογο χρόνο, ενδιαφέρον και ικανότητες, και ανταμείβεται με αποδοχές μικρότερες από τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης, τότε ο ιδιωτικός ή δημόσιος οργανισμός στον οποίον εργάζεται τον εκμεταλλεύεται.
blog ενημέρωσης για τα προγράμματα της ενοικιαζόμενης κοινωφελούς εργασίας και των προγραμμάτων ΟΑΕΔ/ ΕΣΠΑ (με πεντάμηνες συμβάσεις)
Ζητήματα που αφορούν τους ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου (ΙΔΟΧ) εργαζόμενους στο Υπουργείο Πολιτισμού (ΜΕ εξάμηνες συμβάσεις)
Δείτε πόσο πρέπει να είναι ο μισθός σας και πώς αλλάζει με βάση τα επιδόματα (ιδιωτικός τομέας όταν πληρώνονται κανονικά οι εργαζόμενοι).

2. Όταν ένας εργαζόμενος έχει αδικαιολόγητα λιγότερες αποδοχές, δικαιώματα, ασφαλιστικές καλύψεις από άλλους εργαζόμενους στην ίδια εργασία, στον ίδιο δημόσιο ή ιδιωτικό οργανισμό, τότε ο οργανισμός στον οποίον εργάζεται, τον εκμεταλλεύεται.
Νεκρός δύτης σε μονάδα πάχυνσης του ομίλου Νηρέας Ιχθυοκαλλιέργειες

3. Όταν ένας εργαζόμενος σε μια μακρινή χώρα προσφέρει εύλογο χρόνο, ενδιαφέρον και ικανότητες και ανταμείβεται με αποδοχές μικρότερες από τις τοπικές εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης, για την παραγωγή υπηρεσιών ή πρώτων υλών για μια εταιρεία σε μια άλλη χώρα, τότε η εταιρεία στην άλλη χώρα τον εκμεταλλεύεται έμμεσα.
Mining industry of the Democratic Republic of the Congo

Το μανιφέστο έχει προτάσεις γι' αυτού του είδους την εκμετάλλευση.
Η λύση ξεκινάει από την απελευθέρωση των απολύσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ανασχεδιασμό του κράτους με στόχο την υπηρέτηση του κοινωνικού συνόλου και του περιβάλλοντος, κατάργηση των διαφορετικών εργατικών δικαιωμάτων για την ίδια εργασία στον ίδιο δημόσιο ή ιδιωτικό οργανισμό.
Νέοι managers στις πτωχευμένες εταιρείες που θα τις ανασχεδιάσουν.
Πιστοποίηση εταιρειών που δεν εκμεταλλεύονται άμεσα ή έμμεσα τους εργαζόμενους.

Β. Το μανιφέστο προσδιορίζει την εκμετάλλευση ενός πολίτη από το κράτος αποσπώντας του πόρους μέσω της φορολογίας ή υποχρεωτικών μη ορθολογικών ασφαλιστικών εισφορών.
Εκμετάλλευση με την άμεση απόσπαση πόρων μέσω της φορολογίας από τους πολίτες για να συντηρηθεί η απόλυτη ασφάλεια των λίγων με συνέπεια την μη ύπαρξη πόρων για την περιορισμένη ασφάλεια των πολλών. Επιπρόσθετα η ποιότητα των υπηρεσιών του κράτους προς τους πολίτες υποβαθμίζεται.
Η τρόικα και ο «καπιταλισμός της διαπλοκής»

1 Εκμετάλλευση με άμεση απόσπαση πόρων μέσω της αυτοτελή φορολόγηση εισοδημάτων από πολίτες ή οικογένειες με εισοδήματα στο όριο της φτώχειας ή μικρότερα.
Τι αλλάζει στα ενοίκια το 2014

3 Εκμετάλλευση με την πληρωμή λιγότερου φόρου με την αυτοτελή φορολόγηση συγκεκριμένων εισοδημάτων, από πολίτες με υψηλά εισοδήματα.

4  Εκμετάλλευση με την απαίτηση ασφαλιστικών εισφορών, φορολόγηση από το πρώτο ευρώ και έκτακτων εισφορών από ελεύθερους επαγγελματίες.
Χαίρε Καίσαρα
Ελεύθεροι Επαγγελματίες: Αυξημένος φόρος κατά 163,9% για το ίδιο εισόδημα!
Εγκληματική οργάνωση ΟΑΕΕ-Άγης Βερούτης -Βlueskytv

5 Εκμετάλλευση των σημερινών εργαζόμενων από τους συνδικαλιστές και τους συνταξιούχους
Εγκαταλείπουν το ΤΑΠΙΛΤΑΤ οι εργαζόμενοι της Alpha

6 Εκμετάλλευση με την φορολόγηση κινητής και ακίνητης περιουσίας που δεν αποφέρει εισοδήματα και έχει δημιουργηθεί με νόμιμους τρόπους.
Ιταλία: Stop στην φορολογία της πρώτης κατοικίας - Περικοπές φόρων 35 δισ ευρώ ανακοίνωσε ο Ρέντσι
Πόσα θα μου δώσετε για να πάρω το σπίτι σας;

Το μανιφέστο έχει προτάσεις γι' αυτού του είδους την εκμετάλλευση.
Η λύση ξεκινάει από την απελευθέρωση των απολύσεων σε δημόσιο τομέα με δημοψήφισμα και αλλαγή Συντάγματος, και ανασχεδιασμό του κράτους με στόχο την υπηρέτηση του κοινωνικού συνόλου και του περιβάλλοντος.

Γ. Το μανιφέστο προσδιορίζει την εκμετάλλευση των κοινών αγαθών (ενέργεια, ύδρευση - αποχέτευση) από τους "εσωτερικούς" εργαζόμενους και συνταξιούχους των οργανισμών αυτών ή από ιδιωτικές εταιρείες

1 Εκμετάλλευση των κοινών αγαθών έχουμε από την διαχείριση, παραγωγή, διανομή της ενέργειας (και της ύδρευσης - αποχέτευσης) από τους εργαζόμενους (και τους συνταξιούχους) στους αντίστοιχους οργανισμούς με στόχο τις υψηλές αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα των "εσωτερικών", "μόνιμων" ή παλιών εργαζόμενων σε αυτούς, με ταυτόχρονο υψηλό κόστος για τους πολίτες, τις επιχειρήσεις και το περιβάλλον.
Ο άμεσα και έμμεσα εργαζόμενοι χωρίζονται σε προνομιούχους (με δυνατά συνδικαλιστικά σωματεία) και μη προνομιούχους που εργάζονται με συμβάσεις ή σε εξωτερικά συνεργεία.
Απάντηση στη ΓΕΝΟΠ/ ΔΕΗ
Αντί για μειώσεις στο ρεύμα, έμμεσες αυξήσεις μισθών στη ΔΕΗ!

2 Εκμετάλλευση των κοινών αγαθών μπορούμε να έχουμε από την διαχείρισή τους από ιδιωτικές εταιρείες που εξορισμού λειτουργούν με σκοπό το κέρδος σε ένα περιβάλλον σχεδόν μονοπωλιακό.
Ευχή ή κατάρα η ιδιωτικοποίηση του νερού;

Το μανιφέστο έχει προτάσεις γι' αυτού του είδους την εκμετάλλευση.
Η λύση ξεκινάει από την την απελευθέρωση των απολύσεων σε όλες τις ΔΕΚΟ και ανασχεδιάση τους με μη μόνιμους εργαζόμενους και στόχο την υπηρέτηση του κοινωνικού συνόλου και του περιβάλλοντος.

Δ. Το μανιφέστο προσδιορίζει την εκμετάλλευση των φτωχών και των συνεπών, από τους δανειολήπτες στεγαστικών δανείων με υψηλά εισοδήματα και μεγάλη περιουσία, που ζητάνε να  χαριστούν τα δάνεια σε όλους χωρίς εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια.
Οι δαπάνες στέγης είναι είναι συστατικό του μανιφέστου, αλλά για όλους τους πολίτες και τους ενοικιαστές. Δεν μπορεί οι ενοικιαστές να πληρώνουν τα δάνεια των ιδιοκτητών χωρίς κριτήρια.
«Να πληρώσουν οι τράπεζες…!»

Ε. Το μανιφέστο προσδιορίζει ακόμα την εκμετάλλευση του περιβάλλοντος με δημιουργία ανεπανόρθωτης ζημιάς από το κράτος, τις εταιρείες και τους πολίτες.

Το μανιφέστο θεωρεί εκμεταλλευτές και τους πολίτες που καταπατούν δημόσια γη και χτίζουν αυθαίρετα.
Υπουργοί και αιρετοί σταματούν τις κατεδαφίσεις αυθαιρέτων
Ποιοι «επαναστάτες» διαμαρτυρήθηκαν για αυθαίρετα και καταπατήσεις δασών, π ο λ ύ πριν τις «Σκουριές»;;;

Σωστοί περιβαλλοντικοί νόμοι, δημιουργία κτηματολογίου και περιουσιολογίου, κυριαρχία του νόμου, μπορούν να μειώσουν την εκμετάλλευση του περιβάλλοντος.
Για να γίνουν τα παραπάνω χρειάζεται ένα άλλο κράτος που μπορεί να δημιουργηθεί μόνο με την απελευθέρωση των απολύσεων.

ΣΤ. Το μανιφέστο προσδιορίζει την εκμετάλλευση του φορολογούμενου πολίτη από μεγάλες εταιρείες με διεθνή δραστηριότητα που φοροαποφεύγουν επιλέγοντας για έδρα της επιχείρησης αυτή που τους βολεύει φορολογικά.
Είναι μια μορφή εκμετάλλευσης που μπορεί να λυθεί μέσα από την συνεργασία κρατών.
Συμμαχία Ευρώπης-ΗΠΑ κατά της φοροαποφυγής πολυεθνικών

ΣΤ Το μανιφέστο προσδιορίζει την εκμετάλλευση μεγάλων εταιριών που γίνονται μονοπωλιακές και πιέζουν στην θεσμοθέτηση κανόνων αποκλεισμού μικρών επιχειρήσεων ή πολιτών μέσω των πατέντων.
Η Ιδιωτικοποίηση των Διατροφικών Πόρων Συνεχίζεται

Όλα τα παραπάνω είδη εκμετάλλευσης είναι αποτέλεσμα των κλειστών δυνητικά εκμεταλλευτικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών, και μπορούν να μειωθούν ή εξαλειφθούν σε ένα πλαίσιο ανοιχτών δυνητικά συμμετοχικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών.

προηγούμενο κείμενο
1 μανιφέστο και προτάσεις για μια άλλη Ελλάδα και μια άλλη Ευρώπη (δεύτερη έκδοση)

παλιότερα κείμενα για την εκμετάλλευση:
(1) Εκμετάλλευση exploitation 21/7/14
(2) Εκμετάλλευση exploitation 16/12/14