5 μια λογική παγκόσμια τάξη

κείμενο υπό επεξεργασία, προτείνεται διορθώσεις στα σχόλια

Η υπάρχουσα παγκόσμια τάξη φαίνεται να διαταράσσεται από την διάθεση μιας μεγάλης πλειοψηφίας των Αμερικάνικων να σταματήσει η Αμερική να ασχολείται με παγκόσμια θέματα, που δεν συνδέονται με τα συμφέροντα της χώρας.

Η υπάρχουσα παγκόσμια τάξη φαίνεται να διαταράσσεται με την διάθεση μιας μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών της Μεγάλης Βρετανίας να κλείσουν τα σύνορά τους σε ξένους και να ξανακάνουν την Μεγάλη Βρετανία μεγάλη.

Η υπάρχουσα παγκόσμια τάξη φαίνεται να κινδυνεύει από μια κυρίαρχη πλειοψηφία Ρώσων που θέλουν να ξανακάνουν την Ρωσία μεγάλη.

Η υπάρχουσα παγκόσμια τάξη φαίνεται να κινδυνεύει και μια κυρίαρχη πλειοψηφία Τούρκων που θέλουν να ξανακάνουν την Τουρκία μεγάλη.

Η υπάρχουσα παγκόσμια τάξη φαίνεται να κινδυνεύει από μια κυρίαρχη πλειοψηφία Κινέζων που θέλουν να ξανακάνουν την Κίνα μεγάλη.

Μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου και την κατάρρευση της πρώην Σοβιετικής Ένωσης δημιουργήθηκαν πολλές νέες δημοκρατίες,




Ίσως δεν είναι πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας που κυρίαρχες πλειοψηφίες διαταράσσουν την παγκόσμια τάξη και μάλιστα στην κατεύθυνση του πολέμου και της κυριαρχίας.

Ζούμε λοιπόν σε ένα σημείο καμπής για τους πολιτικούς και οικονομικούς θεσμούς παγκοσμίως.
Αυτό το σημείο είναι ένα σταυροδρόμι όπου η ανθρωπότητα θα κινηθεί προς ένα διεθνές κράτος δικαίου ή προς εθνικές κυριαρχίες και πολέμους.

η νέα προτεινόμενη παγκόσμια τάξη

Αφού προσδιορίστηκε ένας ψεύτικος παγκόσμιος εχθρός, η ισλαμιστική τρομοκρατία, τα δυνατά κράτη θα αναλάβουν να τον αντιμετωπίσουν βομβαρδίζοντας ανεξέλεγκτα και αδιαφορώντας για αμάχους, σπέρνοντας μίσος και δυναμώνοντας τον εχθρό.

η νέα προτεινόμενη μετα δυτική παγκόσμια τάξη θα στηρίζεται στα συμφέροντα των δυνατών που αναλαμβάνουν και την ευθύνη να προστατεύουν τις πιο αδύνατες χώρες όπως αυτοί επιθυμούν.

Θα είναι φιλελεύθερη με ένα ελεύθερο παγκόσμιο εμπόριο, μεταξύ χωρών με διαφορετικούς πολιτικούς θεσμούς, που σταδιακά θα μετατρέπονται σε Authoritarianism καθεστώτα και  Anocracies

Θα υψωθούν τοίχοι που θα προστατεύουν τους πλούσιους από τους φτωχούς σε ομοσπονδίες πόλεων και περιοχών.

Όπου αυτή η παγκόσμια τάξη παρουσιάζει αστάθεια, η Κίνα, η Ρωσία και η Αμερική θα επιλύουν τις διαφορές εγκαθιστώντας δικτατορικά καθεστώτα.

Όχι το παραπάνω σενάριο δεν είναι το χειρότερο, υπάρχει αυξημένη πιθανότητα πυρηνικού πολέμου και καταστροφών εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.


Η λογική παγκόσμια τάξη

Η λογική παγκόσμια τάξη πρέπει να στηρίζεται σε δυο δέσμες δεδομένων, που θα επεξεργάζονται από επιστημονικές ομάδες και θα παράγουν πολιτικές προτάσεις για κάθε χώρα.

Η μία δέσμη δεδομένων θα περιέχει την μέχρι τώρα γνωστή επιστημονική μελέτη για τους πολιτικούς και οικονομικούς θεσμούς.

Για να κάνεις μια παγκόσμια τάξη στην οποία συνηπάρχουν ειρηνικά οι χώρες με τους κλειστούς πολιτικούς θεσμούς με τις χώρες με ανοιχτούς

Χρειάζεται η προοδευτική εφαρμογή των διεθνών κανόνων ακόμα και με στρατιωτική επιβολή από το ΝΑΤΟ.

Χρειάζεται η δημιουργία ενός Ευρωπαικού ΝΑΤΟ σε περίπτωση που οι κυρίαρχες πλειοψηφίες στην Αμερική δεν επιθυμούν την συμμετοχή την χώρα τους σε έναν αμυντική συνεργασία χωρών.

Χρειάζονται υπηρεσίες φύλαξης των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ.

Χρειάζεται διασύνδεση των μυστικών πληροφοριών των χωρών για την καταπολέμηση της ισλαμιστικής τρομοκρατίας.






Η λογική παγκόσμια τάξη είναι πιθανόν να δημιουργηθεί αυθόρμητα από αυτούς που επιθυμούν δίκαιους κανόνες, σε ανοιχτές κοινωνίες χωρίς αποκλεισμούς.

Ξέρουμε το κοινωνικό μοντέλο που είναι βιώσιμο και θα το επιθυμούσαν εκατομύρια άνθρωποι σε όλη τη γη.

Μια φιλελευθερη δημοκρατία στηριγμένη σε ένα πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων.

Το πρόβλημα είναι αν υπάρχει η πολιτική βούληση των ισχυρών της ΕΕ να το προωθήσουν.

Οι κυρίαρχες πλειοψηφίες στην Γερμανία δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να κάνουν την ίδια χειρονομία που έκανε η Δύση στους παπούδες τους, όταν είχαν βρεθεί νικημένοι και τρελαμένοι.

Να προτείνουν ένα μοντέλο ανοιχτών πολιτικών και οικονομικών θεσμών, στις χώρες που έχουν οικονομικά προβλήματα ή επιθυμούν να μπουν στην ζώνη του ευρώ.









"... η ύπαρξη αγορών δεν αποτελεί από μόνη της εγγύηση για την ύπαρξη (inclusive) ανοιχτών θεσμών. Οι εταιρείες μπορούν να ποδηγετήσουν τις αγορές, επιβάλλοντας υπέρογκες τιμές, αλλά και εμποδίζοντας την είσοδο ισχυρών ανταγωνιστών και νέων τεχνολογιών.
Αν οι αγορές αφεθούν στους μηχανισμούς λειτουργίας τους, υπάρχει το ενδεχόμενο να σταματήσουν να είναι (inclusive) ανοιχτές και να κυριαρχηθούν σε όλο και μεγαλύτερο βαθμό από τους οικονομικά και πολιτικά ισχυρούς. Οι (inclusive-δυνητικά συμμετοχικοί) ανοιχτοί οικονομικοί θεσμοί δεν προϋποθέτουν την ύπαρξη των αγορών εν γένει, αλλά των (inclusive-δυνητικά συμμετοχικών) ανοιχτών αγορών οι οποίες εξασφαλίζουν (level playing field) ισότητα των ευκαιριών και δημιουργούν οικονομικές ευκαιρίες για την πλειονότητα του πληθυσμού.” σελ. 341 Γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη"

4 Η παγκόσμια τάξη των κλειστών εκμεταλλευτικών πολιτικών θεσμών

κείμενο υπό επεξεργασία, προτείνεται διορθώσεις στα σχόλια

Η Κίνα, οι χώρες που προέκυψαν από την κατάρρευση της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και η Τουρκία.

Οι χώρες με απολυταρχικούς θεσμούς δεν αποκτούν ένα κράτος δικαίου αν απλά υιοθετήσουν ένα σύνταγμα, χωρίς την αποδοχή της κυρίαρχης πλειοψηφίας.
Στην πραγματικότητα γίνονται δημοκρατίες με κλειστούς πολιτικούς θεσμούς που συχνά καταλήγουν σε παρεοκρατικό καπιταλισμό (Crony capitalism) και πελατειακό σύστημα (Clientelism), αν το σύνταγμά τους προστατεύει μόνιμες θέσεις εργασίας για ένα μέρος του πληθυσμού.

Ακόμα το μερικό άνοιγμα των οικονομικών θεσμών δεν οδηγεί σε κράτος δικαίου στις μουσουλμανικές χώρες.
Η Τουρκία αφού αρχικά ακολούθησε μια πορεία προς ειρήνη και εκδημοκρατισμό, άλλαξε στάση υποκύπτοντας σε μια θρησκευτική πλειοψηφία που επιθυμούσε μια σουνητική δημοκρατία.

Επίσης το άνοιγμα των αγορών στην Κίνα δεν οδήγησε σε ένα κράτος δικαίου με την δυτική έννοια του όρου.
Αντίθετα το παγκόσμιο εμπόριο δυνάμωσε οικονομικά και στρατιωτικά την Κίνα, διατηρώντας τους κλειστούς πολιτικούς θεσμούς της.

Η μακραίωνη ιστορία μιας Κίνας με δισεκατομύρια κατοίκους δεν περιέχει την διεκδίκηση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου από μεγάλες κυρίαρχες πλειοψηφίες.

Η Κίνα μπορεί να αγκάλιασε τις δυτικές εταιρείες για να τις αντιγράψει, αλλά σύντομα θα δημιουργήσει και το περιβάλλον για την ανάπτυξη καινοτομίας που μόνο η ίδια θα ελέγχει.

Μπορούμε να πούμε ότι πιθανόν οι πολιτικοί θεσμοί της Κίνας δεν πρόκειται να αλλάξουν ούτε σε χίλια χρόνια, τουλάχιστον αυτό το πιστευουν δισεκατομύρια κινέζοι.

Το ερώτημα μάλλον είναι πόσες χώρες της δύσης δεν θα γίνουν σαν την Κίνα?

Ο πόλεμος και οι πολιτικοί θεσμοί

Όλες οι χώρες με κλειστούς πολιτικούς θεσμούς, έχουν αντίστοιχα μια υψηλή εθνική συνείδηση και μεγάλες πλειοψηφίες που αναζητούν μεγαλύτερη οικονομική και στρατιωτική κυριαρχία.
Με άλλα λόγια είναι επιρρεπής σε πολέμους και μπορούν να μένουν ήσυχες μόνο αν αισθάνονται μια μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη να τις περιορίζει.

Ο Ομπάμα είχε την ψευδαίσθηση ότι ο Πούτιν θα ήταν λογικός, ενώ ήταν ικανοποιημένος που μπορούσε να συμφωνήσει με την Κίνα για την κλιματική αλλαγή.

Στην πραγματικότητα η σταδιακή απόσυρση της Αμερικής από τον ρόλο του αστυνόμου της παγκόσμιας τάξης, εκλήφθηκε σαν αδυναμία μέσα και έξω από την Αμερική.

Η Ρωσία ένιωθε σε πόλεμο με την Δύση, μα η απόσυρση της Αμερικής της επέτρεψε να γίνει ενεργή και στρατιωτικά στην Συρία.

Παράλληλα η Ρωσία έκανε έναν κρυφό πόλεμο στους θεσμούς της δύσης, χρηματοδοτωντας και ενισχύοντας τα κινήματα και τα κόμματα, αριστερά και δεξιά που επιθυμούσαν την διάλυση της ΕΕ.
Βοήθησε στο Brexit και στην εκλογή του Τραμπ.

Είναι προφανές ότι ο Ομπάμα και οι δυτικοί διανοούμενοι δεν είχαν μελετήσει καλά την σημασία των πολιτικών θεσμών κάθε χώρας.

Σήμερα θα πρέπει να θεωρούμε δυνητικά επιθετικά τα κράτη που έχουν χαμηλή διαβάθμιση κράτους δικαίου και δεν ανήκουν στην ΕΕ.

3 Ο Ομπάμα και η παγκόσμια τάξη

κείμενο υπό επεξεργασία, προτείνεται διορθώσεις στα σχόλια

Η εκλογή του Ομπάμα δημιούργησε μια νέα καμπή στην παγκόσμια τάξη.

Πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας βρέθηκε ένας εκλεγμένος κυβερνήτης να κυβερνά με αρετή.
Ενώ η αρετή είναι χρήσιμη σε μια διακυβέρνηση ενός "σοφού βασιλιά φιλοσόφου", δεν έχει καμία αξία για την αντιμετώπιση αυτού που επιθετικά διεκδικεί.

Η αρετή (και η λογική) βοήθησε τον Ομπάμα να διαχειριστεί πολλά από τα λάθη των προκατόχων του, όπως ένα λάθος πόλεμο στο Ιράκ.

Επίσης η αρετή (και η λογική) βοήθησε τον Ομπάμα να πάει κόντρα στα συμφέροντα των πετρελαϊκών εταιριών και να ακούσει τους επιστήμονες που προειδοποιούσαν για την κλιματική αλλαγή και να συνεναίσει με την Κίνα στην συμφωνία για το κλίμα. Ο Ομπάμα ήταν βασικός υποστηρικτής του Ολάντ και της Μέρκελ για την ολοκλήρωση της συμφωνίας.

Η αρετή (και η λογική) βοήθησε τον Ομπάμα να πετύχει μια συμφωνία για τα πυρηνικά με το Ιραν, χρησιμοποιόντας την σχέση του Πούτιν με την ισλαμική δημοκρατία,.

Η αρετή (και η λογική) βοήθησε τον Ομπάμα να δει τους λιγότερο προνομιούχους στην κοινωνία και να ζητήσει την ενίσχυσή τους.

Η αρετή (και η λογική) βοήθησε τον Ομπάμα να αναζητήσει συμφωνίες δίκαιου παγκόσμιου εμπορίου με περιορισμούς σχετικά με την εκμετάλλευση των ανθρώπων που παράγουν τα προιόντα στις διάφορες μακρινές χώρες.

Ο Ομπάμα βρέθηκε σε μια καταπληκτική συγκυρία. Οι Αμερικάνοι πολίτες του είχαν ζητήσει να αποσυρθεί η Αμερική στρατιωτικά από την παγκόσμια σκηνή, όταν η παρουσία της δεν εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα. Αυτό ζητούσαν και οι φιλελεύθεροι διανοούμενοι.

Ο Ομπάμα ήθελε να αποτραβηχτεί η Αμερική με τον καλύτερο τρόπο.

Ωστόσο συνέβησαν πράγματα που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί.
Η αποχώρηση των αμερικάνικων στρατευμάτων δημιούργησε ένα κενό εξουσίας που έδωσε την ευκαιρία στην δημιουργία πολλών τρομοκρατικών οργανώσεων, που στηρίχθηκαν από τις χώρες της περιοχής για να συνεχίσουν ένα μακροαιώνιο πόλεμο των σουνιτών με τους σιιτες και όλοι μαζί ενάντια στο κράτος δικαίου των δυτικών χωρών.

Αυτοί που επιθυμούσαν την δύναμη και την κυριαρχία στο επιτελείο του Ομπάμα, τον έβλεπαν στραβά.
Οι συντηρητικοί έβλεπαν τον Ομπάμα αδύνατο και οι φιλελεύθεροι αριστερό.

Ο Ομπάμα στην αρχή ακολούθησε τους επιτελείς του και έδωσε εντολή για μια λάθος επέμβαση στην Λιβύη.

Πιθανά αυτή η λάθος επέμβαση έδωσε την δύναμη στον Ομπάμα να παίρνει αποφάσεις μόνος του και αυτό να είναι σεβαστό.

Η λάθος απόφασή του Ομπάμα να βάλει κόκκινη γραμμή στον Ασαντ χωρίς να είναι αποφασισμένος να την υλοποιήσει, έδωσε ένα σημάδι στην διεθνή κοινότητα ότι η υπερδύναμη δεν εννοεί αυτά που λέει.

Αν η κόκκινη γραμμή ήταν λάθος, η απόφαση του Ομπάμα να μην βομβαρδίσει τον Ασαντ αποτελούσε την πρώτη σοφή αντίδραση ενός κυβερνήτη, από την στιγμή που δεν υπήρχαν κυρίαρχες πλειοψηφίες στο έδαφος, με τις οποίες να μπορούσε να συνενοηθεί.

Και αυτή ακριβώς η σοφία είναι η απάντηση στον πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία. Δεν πρέπει να σκοτώνεις αμάχους όταν θέλεις να επιβάλεις τον νόμο.

Η δημιουργία ενός κράτους δικαίου στην Βόρεια Συρία και ενός παλαιστινιακού κράτους δικαίου, δείχνει την κατεύθυνση για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
Μια κατευθυνση που την έδειξε ο ίδιος ο Ομπάμα πρωτού αποχωρήσει από τον λευκό οίκο.

Αντίθετα Πούτιν, Ερντογάν και Τραμπ, θέλουν να σπείρουν μίσος, για να θερίσουν τρομοκρατικές επιθέσεις στις ίδιες τους τις χώρες. Αυτό θα τους επιτρέψει να προτείνουν μια νέα τάξη.

Οι ανεξέλεγκτοι θάνατοι αμάχων ενισχύουν την τρομοκρατία μέσα στις ίδιες τις χώρες της δύσης.

Ο σοσιαλ φιλελεύθερος Ομπάμα

Ο Ομπάμα εργάστηκε για μεγαλύτερη πρόσβαση από τους πολίτες σε κοινωνική ασφάλιση, βασικό πυλώνα για μια σταθερή κοινωνία.

Αντί να υποστηριχθεί ένα κοινωνικό δίχτυ για όλους με βιώσιμο κόστος, ρεπουμπλικάνοι (συντηρητικοί) και φιλελεύθεροι αντέδρασαν.

Τώρα ανακαλύπτουν ότι ο Τραμπ δεν σέβεται το σύνταγμα, τα ανθρώπινα δικαιώματα και προτιμά τον προστατευτισμό.

Η μαύρη εργασία υποβαθμίζει την έννοια της κυριαρχίας του νόμου σε μεγάλες πλειοψηφίες του πληθυσμού. Αν ένας δίκαιος νόμος δεν διέπει την καθημερινότητα ενός ανθρώπου, τότε ο άνθρωπος παύει να σέβεται τον νόμο.

Μερικές φορές οι ίδιοι οι μετανάστες που νιώθουν πια Αμερικάνοι, προτιμούν να χρησιμοποιούν παράνομους μετανάστες από την χώρα τους με μικρό κόστος.

Είναι συνηθισμένο ότι αν μια αγορά αφεθεί ελεύθερη, θα αποκλείσει τους νεοεισερχόμενους σε αυτή.
Κυρίαρχες πλειοψηφίες σε διάφορες χώρες θέλουν να αποκλείσουν νεοεισερχόμενους στις χώρες τους.

Φυσικά η απάντηση είναι ένα απλό, βιώσιμο κοινωνικό δύχτι προστασίας για όλους, που θα στηρίζεται σε μια κυρίαρχη πλειοψηφία που δέχεται να πληρώνει τους παραπάνω φόρους που χρειάζονται για την υλοποιησή του.

2 Η ιστορία της παγκόσμιας τάξης στο σύγχρονο παρελθόν

κείμενο υπό επεξεργασία, προτείνεται διορθώσεις στα σχόλια


Ποια ήταν παλιά η παγκόσμια τάξη

Τους περασμένους αιώνες οι δυνατότερες αυτοκρατορίες καθόριζαν την παγκόσμια τάξη βασισμένες στην στρατιωτική, οικονομική και πολιτική δύναμη. Οι πιο αδύνατες εθνότητες είτε αναζητούσαν προστασία στους ισχυρούς, είτε επαναστατούσαν.
Οι πόλεμοι ήταν συνηθισμένο φαινόμενο στις περισσότερες περιοχές της γης.

Οι πολιτικοί και οικονομικοί θεσμοί απέκλειαν νεοεισερχόμενους στην διαχείριση της εξουσίας και του πλούτου.

Η Βυζαντινή αυτοκρατορία είναι ένα παράδειγμα διαιώνισης των αποκλεισμών στην πολιτική εξουσία, που λειτούργησε για πάνω από χίλια χρόνια επιτρέποντας το ελεύθερο εμπόριο.

(Η Βυζαντινή και η Οθωμανική αυτοκρατορία με τους κλειστούς πολιτικούς θεσμούς και τους ανοιχτούς οικονομικούς, είναι το κατάλληλο υπόδειγμα για την σημερινή Κίνα, Ρωσία, Τουρκία και Ινδία. Αυτό το υπόδειγμα αντιλαμβάνονται οι κυρίαρχες πλειοψηφίες σε αυτές τις χώρες σαν παγκόσμιο)

Πως μετεξελίχθηκε η παγκόσμια τάξη

Τον περασμένο αιώνα η υπόσχεση μιας καλύτερης ζωής για όλους με βάση μαρξιστικές ιδέες δημιούργησε επαναστάσεις σε πολλά μέρη της γης.
Τα αποτελέσματα ήταν παντού καταστροφικά.
Η ιδέα μιας κεντρικά σχεδιασμένης οικονομίας ήταν καταστροφική.
Έφερε εκατόμβες νεκρών αλλά και υποβάθμιση της δυνατότητας παραγωγής πλούτου.

Στην Γερμανία, άνθρωποι ταλαιπωρημένοι από μια οικονομική κρίση και συνηθισμένοι στο υπαλληλικό κράτος αποδέχτηκαν εύκολα στους θεσμούς μιας στρατοκρατικής διακυβέρνησης, στο όνομα της ανωτερότητας της φυλής τους.

Το ελεύθερο εμπόριο στον δυτικό κόσμο μαζί με την αναζήτηση για συμμετοχή στην εξουσία των αποκλεισμένων οδήγησε στην ανάπτυξη του κράτους δικαίου.

Μετά τo τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου οι νικητές έκαναν μια πρωτοφανή χειρονομία.
Επέτρεψαν στους νικημένους να ευημερήσουν,  αν αποδέχονταν τους πολιτικούς και οικονομικούς θεσμούς τους. Οι ηττημένοι πήραν την ευκαιρία και ευημέρησαν.

 Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο άρχισε ο ψυχρός πόλεμος.

Η Σοβιετική ένωση και η δύση μπήκαν σε μια κούρσα εξοπλισμών για να υπερασπιστούν τους αντίστοιχους πολιτικούς και οικονομικούς θεσμούς τους.

Η Σοβιετική ένωση κατέρρευσε από μόνη της επειδή ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας δεν μπορούσε να παράγει πλούτο και καινοτομία.
Εξαίρεση στην παραγωγή καινοτομίας υπήρξε στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς.

Η Ανατολική Γερμανία είναι η μοναδική χώρα όπου η κυρίαρχη πλειοψηφία των πολιτών ήθελε ειρηνικά να αλλάξει τους πολιτικούς και οικονομικούς θεσμούς της, υιοθετόντας το μοντέλο της Δυτικής Γερμανίας.

Η Αμερική έμεινε η μοναδική υπερδύναμη.
Η Αμερική σαν υπερδύναμη δεν έκανε αυτό που έκαναν οι παλιές αυτοκρατορίες να κατακτούν άλλες περιοχές. Αντίθετα ασχολήθηκε με το παγκόσμιο εμπόριο, πιστεύοντας λανθασμένα ότι το ελεύθερο εμπόριο συνδέεται με την δημιουργία δημοκρατικών θεσμών.

Φυσικά η Αμερική έχει ένα παρελθόν επέμβασης σε ξένα κράτη, είτε για να αντιμετωπίσει την πρώην Σοβιετική Ένωση, είτε για να εξασφαλίσει φτηνούς ενεργειακούς πόρους για την οικονομία της.

Σημαντικό σημείο καμπής στην παγκόσμια τάξη είναι η τρομοκρατική επίθεση στους δίδυμους πύργους.

Ήταν το αποτέλεσμα της επέμβασης της Αμερικής σε μακρινές χώρες και συμμαχιών της, με κάποιες από αυτές.

Ένας αόριστος πόλεμος άρχισε, ένας πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία.

Η Αμερική έχασε αυτόν τον πόλεμο αν και ξόδεψε ανυπολόγιστα ποσά.
Ο πόλεμος χάθηκε γιατί δεν ήταν επαρκώς προσδιορισμένοι οι εχθροί και οι σύμμαχοι. Πολύ εύκολα φαίνεται ότι οι συμμαχίες που συνδέονταν με οικονομικά συμφέροντα, δεν είναι αυτόματα συμμαχίες για τον πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία.

Η Αμερική δεν κατανόησε την σημασία των πολιτικών θεσμών σε κάθε χώρα.
Συνακόλουθα δεν κατανόησε την σημασία των κυρίαρχων πλειοψηφιών που στηρίζουν τους θεσμούς σε κάθε χώρα.

Μπορείς να έχεις όση στρατιωτική δύναμη μπορείς να φανταστείς, αλλά δεν έχει καμία χρησιμότητα για την καταπολέμηση της τρομοκρατία, όταν οι τρομοκράτες χρησιμοποιούν άμαχους σαν ανθρώπινες ασπίδες και μπορούν να βρίσκουν κυρίαρχες πλειοψηφίες να τους στηρίζουν.

Χρειάζεσαι στο έδαφος τις κυρίαρχες πλειοψηφίες που θα πολεμήσουν οι ίδιοι τους τρομοκράτες, χωρίς να σκορπάνε το μίσος, χωρίς να γίνονται ίδιοι με τους τρομοκράτες, χωρίς να κάνουν εγκλήματα πολέμου.

Μόνο οι ίδιοι οι Μουσουλμάνοι μπορούν να αντιμετωπίσουν στην Βόρεια Συρία την τρομοκρατία του isis και να περιορίσουν τις προσφυγικές ροές από την περιοχή.
Αυτό όμως πρέπει να συνοδεύεται από την δημιουργία μιας περιοχής κράτους δικαίου, που μπορεί να αυτοδιοικείται με ένα σύστημα πιο συμμετοχικής δημοκρατίας όπως τα καντόνια της Ελβετίας.

Η ΕΕ θα έπρεπε να υποστηρίξει, στρατιωτικά και διοικητικά στην αρχή, ένα τέτοιο project, όπως κάποτε υποστήριξε το Δυτικό Βερολίνο στην Ανατολική Γερμανία.

1 Οι ιδεολογίες, οι εφαρμοσμένες πολιτικές και οι θεσμοί

κείμενο υπό επεξεργασία, προτείνεται διορθώσεις στα σχόλια

Πολλές ιδέες και μοντέλα προτάθηκαν από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα για την καλύτερη οργάνωση των ανθρώπινων κοινωνιών.
Πολλά από αυτά τα μοντέλα εφαρμόστηκαν σε διαφορετικούς τόπους και χρόνους στην γη.

Οι μαρξιστικές ιδεολογίες οδηγούν σε κράτη όπως η Βόρεια Κορέα.
Οι αναρχικές ιδεολογίες οδηγούν σε κράτη όπως η Νιγηρία. Η κατάρρευση του κράτους δεν οδηγεί σε μια αγγελική αναρχική κοινωνία, αλλά σε πολέμαρχους που μάχονται για το ποιος θα επικρατήσει.
Οι φασιστικές ιδεολογίες καταλήγουν σε κράτη όπως η Βόρεια Κορέα.

Να δούμε όμως τις βασικές ιδεολογίες που στηρίζουν την δημοκρατία και το κράτος δικαίου

Οι φιλελεύθεροι, οι σοσιαλδημοκράτες και οι συντηρητικοί.

Οι φιλελεύθεροι:

Οι φιλελεύθεροι πιστεύουν σε μια ελεύθερη αγορά, που θα επιτρέψει την δημιουργία πλούτου, αδυνατούν φυσικά να δουν (ή δεν τους ενδιαφέρει) ότι στην πραγματικότητα οι ελεύθερες αγορές έχουν την τάση να κλείνουν και να αποκλείουν νεοεισερχόμενους.

Οι φιλελεύθεροι δεν επιθυμούν μια παγκόσμια τάξη που να προσδιορίζεται από μη ελεγχόμενους διεθνείς οργανισμούς, βασισμένους σε ένα κράτος δικαίου.

Προτιμούν την ελευθερία να επιχειρούν όπου επιθυμούν, να μην καταβάλουν φόρους.

Προτιμούν ακόμα να έχει την ευθύνη ο καθένας μόνος του για την υγεία του.

Στους φιλελεύθερους ανήκουν ένθερμοι υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της συνταγματικής νομιμότητας, του κράτους δικαίου.

Οι φιλελεύθεροι παράγουν την πιο τεκμηριωμένη κριτική στους σοσιαλδημοκράτες.

Οι φιλελεύθεροι συγκρούονται με τους συντηρητικούς για την ελευθερία της αυτοδιάθεσης των ατόμων.

Παρότι είναι οι ποιο θερμοί υποστηρικτές ενός συνταγματικού κράτους δικαίου, αδυνατούν να το υλοποιήσουν γιατί δεν κατανοούν ότι οι νόμοι έχουν αξία όταν υποστηρίζονται από κυρίαρχες πλειοψηφίες.

Απορρίπτοντας σαν αρνητικά τα κοινωνικά δικαιώματα δεν μπορούν να απευθυνθούν σε μεγάλες πλειοψηφίες.

Οι σοσιαλδημοκράτες

Οι σοσιαλδημοκράτες έχουν την ατυχία να μην είναι βιώσιμο αυτό που υποστηρίζουν.

Οι σοσιαλδημοκράτες είναι ένθερμοι υποστηρικτές της αλληλεγγύης και των ανοιχτών συνόρων, αλλά δεν μπορούν να κάνουν τίποτα χωρίς δανεικά.

Ο λόγος είναι ότι οι σοσιαλδημοκράτες των νοτίων και (ανατολικών ?) χωρών της ΕΕ έχουν θεσμοθετήσει συνταγματικά μόνιμες θέσεις εργασίας και εγγυημένες συντάξεις, κάτι που φυσικά δεν μπορεί να αποδοθεί σε όλους.

Είναι όμορφο το αίσθημα της αλληλεγγύης που μοιράζονται, αλλά είναι μόνο λόγια.

Ζητάνε υψηλούς φόρους και παρέχουν χαμηλές υπηρεσίες.

Και όμως την λύση στις βόρειες χώρες της ΕΕ και αλλού, την έδωσαν σοσιαλδημοκράτες που κατανόησαν τους φιλελεύθερους.

Το μεγάλο μυστικό της επιτυχίας λέγεται ευελιξία και ασφάλεια στην αγορά εργασίας. Είναι ένας θεσμός που ισορροπεί την ατομικότητα με την αλληλεγγύη.

Οι συντηρητικοί




Γιατί αφού βρήκαμε μια μορφή κοινωνικής οργάνωσης που μπορεί να είναι αποδεκτή από εκατομμύρια ανθρώπους δεν την υλοποιήσαμε?

Αυτή η μορφή κοινωνικής οργάνωσης μπορεί κάποια στιγμή να υπερέβαλε στις παροχές του κοινωνικού κράτους και να χρησιμοποίησε δανεικά για να τις υλοποιήσει.
Μια ισορροπία όμως που να μην παραβιάζει την συνθήκη του Μάαστριχ, είναι δυνατόν να υλοποιηθεί σε οποιαδήποτε χώρα το επιθυμεί η πλειοψηφία των πολιτών.

Ήδη το ΔΝΤ στην Ελλάδα, ζητάει ένα ελάχιστο δείχτη προστασίας για όλους, κάτι που δεν το ζητάει ούτε η αντιπολίτευση.

Τι λοιπόν σταμάτησε την υλοποίηση αυτής της κοινωνικής οργάνωσης και αυτών των πολιτικών και οικονομικών θεσμών σε άλλες χώρες?

Οι υπάρχουσες οικονομικές ελίτ δεν ήθελαν να πληρώνουν φόρο, ούτε να έχουν περιορισμό στις επιχειρήσεις τους.

Τα σοσιαλδημοκρατικά συνδικάτα στις χώρες του νότου αντιτίθενται στην απελευθέρωση των απολύσεων με την δημιουργία ενός προστατευτικού κοινωνικού κράτους για όλους.
Δεν θέλουν να διαταράξουν την άνεση των προστατευόμενων.

Στη μεγάλη Βρετανία οι εργαζόμενοι που έχασαν από την παγκοσμιοποίηση, ακολούθησαν τις ψεύτικες υποσχέσεις των δημαγωγών.

Επίσης η μη ενσωμάτωση των μουσουλμάνων δημιούργησε δυσαρέσκεια σε μεγάλες πλειοψηφίες.

Στην Αμερική ενώθηκαν πολλές και διαφορετικές ομάδες με διαφορετικά συμφέροντα και όταν ένας δημαγωγός συγκέντρωσε τις επιθυμίες  μιας κυρίαρχης πλειοψηφίας, ψηφίστηκε για πρόεδρος.

Η ελιτ των πετρελαϊκών εταιριών διαφωνούσε με τους επιστήμονες για την κλιματική αλλαγή.

Ο Τραμπ χρησιμοποίησε ένα δημαγωγικό ρόλο με στοιχεία από μια αριστερή κριτική στην υπερδύναμη.

Ο Τραμπ και η παρέα του επιτέθηκαν στους ίδιους τους θεσμούς της Αμερικής, στο κράτος δικαίου και πρότειναν μια νέα παγκόσμια τάξη που να εξυπηρετεί τις Anocracies.

Υπάρχουν εξηγήσεις, άλλες επιλογές?

Μα γιατί πήγαν τα πράγματα τόσο στραβά, εδώ στέλνουμε διαστημικές συσκευές σε άλλους πλανήτες, επικοινωνούμε μεταξύ μας από άκρη σε άκρη σε όλη τη γη?

Αν θέλουμε μια απλή εξήγηση γιατί συμβαίνει αυτή η διαταραχή στην παγκόσμια τάξη, θα μπορούσαμε να πούμε ότι οφείλεται, στην αποτυχία των πολιτικών θεσμών μας να διαχειρηστούν τις σύγχρονες προκλήσεις, γιατί οι μεγάλες πλειοψηφίες έχασαν την εμπιστοσύνη τους σε αυτούς.

Είχαμε έχουμε άλλες επιλογές γιατί δεν τις αξιοποιήσαμε?

Το περίεργο είναι ότι είχαμε και έχουμε άλλες επιλογές που μπλοκαρίστηκαν από δυνατές φιλελεύθερες και συντηρητικές ελίτ και οργανωμένα εργατικά συμφέροντα.

Επιπρόσθετα έγιναν λάθη στην ενσωμάτωση των μεταναστών και στην πολιτική των ανεξέλεγκτων ανοιχτών συνόρων.

Παρεξηγήθηκε και η έννοια της ανεκτικότητας. Η  ανεκτικότητα μπορεί να λειτουργήσει μόνο όσο μεγάλες κυρίαρχες πλειοψηφίες σέβονται από μόνες τους τον νόμο και οι νεοεισερχόμενοι στις κοινωνίες επίσης σέβονται τον νόμο.

Οι σοσιαλ φιλελεύθερες προτάσεις είναι τα θεμέλια κάθε κράτους δικαίου.

Ναι όσο και αν φαίνεται περίεργο κανείς δεν προτείνει σοσιαλ φιλελεύθερες πολιτικές στις περισσότερες χώρες του κόσμου.
Αν τύχει και προτείνει κάποιος σοσιαλ φιλελεύθερες πολιτικές θα βρει ένα αδιαπέραστο τοίχος από σοσιαλδημοκράτες και φιλελεύθερους.