Αποσπάσματα από το βιβλίο "γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη" των Daron Acemoglu και James A. Robinson, εκδοτικός οίκος Α.Α. Λιβάνη.
"Η ιστορία της Αγγλίας βρίθει από συγκρούσεις ανάμεσα στους μονάρχες και τους υπηκόους τους, ανάμεσα σε διαφορετικές ομάδες που διαγκωνίζονταν για την εξουσία και ανάμεσα στις ελίτ και τους πολίτες. Ωστόσο, η έκβαση των συγκρούσεων αυτών δεν ενίσχυε πάντα την εξουσία εκείνων που την κατείχαν." σελ. 203
... η Ένδοξη Επανάσταση είχε επιβάλλει την κυριαρχία του νόμου στη Βρετανία, με συνέπεια οι ελίτ να υπόκεινται σε πολύ περισσότερους περιορισμούς απ' όσους φαντάζονταν πριν ανατρέψουν τη δυναστεία των Στιούαρτ. Πρέπει να επισημανθεί ότι η κυριαρχία του νόμου, δεν ταυτίζεται με την κυριαρχία δια του νόμου. Ακόμα και αν οι Ουίγοι ψήφιζαν ένα νόμο που θα τους επέτρεπε να καταπιέζουν τους απλούς πολίτες, θα εξακολουθούσαν να υπόκεινται σε περιορισμούς λόγω της κυριαρχίας του νόμου" σελ. 323
Οι εκλογές του 2015 στην Ελλάδα είναι μια μάχη για την κυριαρχία του νόμου
Η ελευθερία απορρέει από την κυριαρχία του νόμου πάνω από όλα τα άτομα. Η ελευθερία είναι να μην έχεις κανένα άνθρωπο πάνω από εσένα, αλλά να έχεις πάνω από σένα μόνο τον απρόσωπο νόμο.
Η υλοποίηση της κυριαρχίας του νόμου θα πρεπε να ναι προϋπόθεση για την συμμετοχή μιας χώρας στην Ευρωπαϊκή ένωση.
Στην Ελλάδα
έχουμε μια ψευδή δημοκρατία, ή μια δημοκρατία με εκμεταλλευτικούς θεσμούς, για τον
απλούστατο λόγο ότι δεν ισχύει στην
πράξη η κυριαρχία του νόμου και ο πλουραλιστικός επιμερισμός της εξουσίας.
Στην Ελλάδα η κυριαρχία του νόμου είναι το ιδεώδες αλλά στην πράξη ισχύει η κυριαρχία του ισχυρού. Ο κάθε πρωθυπουργός έχει την πλήρη εξουσία και δεν περιορίζεται ουσιαστικά από θεσμούς που δεν μπορεί να ελέγξει. Το μόνο που το ενδιαφέρει είναι ο επιμερισμός της εξουσίας και των πόρων στους δικούς του. Και η αντιπολίτευση αντιπολιτεύεται με τον ίδιο σκοπό.
[Θα ήθελα να σημειώσω ότι θέτω θέματα για την Ελληνική δημοκρατία και την ονομάζω ψευδή, αλλά αυτή η ψευδής δημοκρατία μας, δεν συγκρίνεται με τις απολυταρχικές ουτοπίες και υλοποιήσεις δεξιές και αριστερές. Στην Ελληνική δημοκρατία του 2014 ένας πολίτης μπορεί να πει ελεύθερα την γνώμη του, τουλάχιστον προς το παρόν.]
Σε αντίθεση με την Ελλάδα οι εταίροι μας (και δανειστές μας) έχουν υλοποιήσει την κυριαρχία του νόμου, αυτό σημαίνει ότι θεωρούν κάθε νόμο και συμφωνία που πέρασε από κοινοβούλια πάνω από τα άτομα που τα υπέγραψαν.
Ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος ξέσκισαν τον νόμο.
Φτιάχτηκε νόμος για την αυτονομία της ΓΓΔΕ που πέρασε από το κοινοβούλιο και σκίστηκε σαν παλιόχαρτο από τον κ.Σαμαρά, τον κ.Βενιζέλο και τον κ.Παπούλια, όταν ανάγκασαν σε παραίτηση τον Χάρη Θεοχάρη.
Υπογράφτηκε μια δανειακή σύμβαση (μνημόνιο) μεταξύ της Ελλάδας και των εταίρων της και έγινε κομματάκια από τον κ.Σαμαρά, τον κ.Βενιζέλο και τον κ.Παπούλια. Αυτά που υπογράφτηκαν δεν υλοποιήθηκαν...
Ο κ.Σαμαράς και ο κ.Βενιζέλος ήταν οι αληθινοί αντιμνημονιακοί. Τα έδωσαν όλα και τα κατάφεραν, ξέσχισαν στην πράξη το μνημόνιο και παριστάνοντας ότι θέλουν να κάνουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
Ο κ.Σαμαράς, ο κ.Βενιζέλος και ο κ.Παπούλιας είναι καμμένοι για τους εταίρους μας.
Οι παραιτήσεις των κ. Σαμαρά και Βενιζέλου θα' πρεπε να είχαν ζητηθεί από τα ίδια τα κόμματά τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι και να πει ο Αλέξης, δεν μπορεί να εγγυηθεί την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ. Τα λαμόγια και οι σταλινικοί βουλευτές που θα ψηφιστούν θα φέρουν την Ελλάδα εκτός Ευρώπης στην πρώτη ευκαιρία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αντίθετα με τα ιστορικά δεδομένα και την πραγματικότητα της Ευρώπης δεν αναγνωρίζει το πρόβλημα θεσμών που έχουμε σαν χώρα. Πιστεύει ότι η συγκέντρωση της εξουσίας είναι η λύση και όχι η κυριαρχία του νόμου και ο πλουραλισμός της εξουσίας.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ, η Ελλάδα συμμετέχει σε ένα παίγνιο, που στηρίζεται στην βεβαιότητα ότι δεν θα βγει από το ευρώ. Ένα ρίσκο για την χώρα χωρίς αντίκρυσμα, μια μάχη με ανύπαρκτους εχθρούς.
Έχουν βγει και 10 καθηγηταράδες οικονομικών, και μας έχουν τρελάνει στην μπούρδα και θέλουν να πείσουν όλο τον κόσμο γι' αυτά που λένε και θέλουν να τα δοκιμάσουν κιόλας στην Ελλάδα, ρισκάροντας την πορεία της χώρας.
Μερικοί λένε ότι βρήκαν το αεικίνητο. Η οικονομία μπορεί να δουλεύει με δανεικά και αγύριστα εις τον αιώνα τον άπαντα.
Άλλοι λένε αν βγει η Ελλάδα από το ευρώ θα καταστραφεί η Ευρώπη, έτσι μπορούμε να τους εκβιάσουμε να μας χαρίσουν το χρέος.
Στην φυσική για να ελέγξουμε μια θεωρία, σχεδιάζουμε και πραγματοποιούμε πειράματα από διαφορετικούς επιστήμονες, σε διαφορετικά εργαστήρια σε όλο τον κόσμο.
Στα οικονομικά η εξέλιξη της ιστορίας δείχνει την αποτελεσματικότητα των θεωριών μας.
Είναι διάφοροι οικονομολόγοι που μέσα από το γραφείο τους σχεδιάζουν με τις ιδεοληψίες τους λογοτεχνικές θεωρίες.
Θέλω να αναφερθώ σε δυο από τους πιο γνωστούς στην Ελλάδα τον Βαρουφάκη και τον Piketty και για όλους αυτούς που φωνάζουν για την μεταφορά πόρων από τους πλούσιους στους φτωχούς, χωρίς ο ίδιος να είμαι οικονομολόγος και χωρίς να έχω μελετήσει τις θεωρίες τους.
Θάθελα να τους πω με την ιδιότητα του απλού πολίτη που έχει ζήσει στην πραγματική κοινωνία, ότι αν δεν μπορούν να καταλάβουν την σημασία των οικονομικών και πολιτικών θεσμών για την ανάπτυξη και την ευημερία, κάνουν λάθος.
Μεταφορά πόρων ναι, αλλά γιατί. Για να επιδοτούνται φράουλες στην Μανωλάδα; Για να γίνονται τα ΕΣΠΑ προσωρινές ψεύτικες θέσεις εργασίας;
Μεταφορά πόρων ναι, αλλά με αντάλλαγμα την αλλαγή των θεσμών που κρατάνε ακίνητη την οικονομία. Μεταφορά πόρων ναι, και αλληλεγγύη ναι, αλλά με αντάλλαγμα την αλλαγή των θεσμών που κρατάνε τις χώρες φτωχές.
Στην Ελλάδα ισχύει η κυριαρχία του ενός και των λίγων πάνω από την κυριαρχία του νόμου. Ο τσαμπουκάς απέναντι στον νόμο που εμείς υπογράψαμε σαν χώρα μέσω των εκλεγμένων αντιπροσώπων μας.
Και υπογράψαμε τον νόμο των εταίρων μας, γιατί εμείς σαν Ελλάδα δεν είχαμε δικό μας σχέδιο να καταθέσουμε. Υπογράψαμε το σχέδιο των εταίρων μας με σκοπό να το αδρανοποιήσουμε.
Η διαπραγμάτευση με τους πιστωτές είναι ένα παραμύθι του κ. Σαμαρά (και του κ. Βενιζέλου) και του ΣΥΡΙΖΑ, όπως σημειώνει και ο Στέφανος Μάνος
"Η διαπραγμάτευση με τους πιστωτές, για την οποία ομιλούν συνεχώς η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ, γίνεται για να μη θιγούν οι μη παραγωγικοί καταναλωτές. Οι πελάτες των κομμάτων. Να μη θιγούν οι μη παραγωγικοί καταναλωτές επιδιώκει η κυβέρνηση. Το ίδιο θέλει και η αντιπολίτευση, αν γίνει κυβέρνηση. Οι επιδιώξεις τους είναι ταυτόσημες. Με την κατάργηση του Μνημονίου, Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ εννοούν, στην πραγματικότητα, την εξαφάνιση του κινδύνου να θιγούν οι μη παραγωγικοί καταναλωτές (οι πελάτες τους)."
Πηγή: Μια άλλη φωνή: Ο Στέφανος Μάνος προτείνει 4 μέτρα για να σωθεί η οικονομία | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/185463/mia-alli-foni-o-stefanos-manos-proteinei-4-metra-gia-na-sothei-i-oikonomia#ixzz3Nym5MjPm
Η Ελλάδα φανερώνει την θεσμική της ανεπάρκεια σε όλο τον κόσμο.
Το δίλημμα για την Ελλάδα είναι ένα: παραμονή ή όχι στην Ευρώπη.
"Η ιστορία της Αγγλίας βρίθει από συγκρούσεις ανάμεσα στους μονάρχες και τους υπηκόους τους, ανάμεσα σε διαφορετικές ομάδες που διαγκωνίζονταν για την εξουσία και ανάμεσα στις ελίτ και τους πολίτες. Ωστόσο, η έκβαση των συγκρούσεων αυτών δεν ενίσχυε πάντα την εξουσία εκείνων που την κατείχαν." σελ. 203
... η Ένδοξη Επανάσταση είχε επιβάλλει την κυριαρχία του νόμου στη Βρετανία, με συνέπεια οι ελίτ να υπόκεινται σε πολύ περισσότερους περιορισμούς απ' όσους φαντάζονταν πριν ανατρέψουν τη δυναστεία των Στιούαρτ. Πρέπει να επισημανθεί ότι η κυριαρχία του νόμου, δεν ταυτίζεται με την κυριαρχία δια του νόμου. Ακόμα και αν οι Ουίγοι ψήφιζαν ένα νόμο που θα τους επέτρεπε να καταπιέζουν τους απλούς πολίτες, θα εξακολουθούσαν να υπόκεινται σε περιορισμούς λόγω της κυριαρχίας του νόμου" σελ. 323
"...οι (inclusive) ανοιχτοί θεσμοί βασίζονται σε περιορισμούς στην άσκηση της εξουσίας και στον πλουραλιστικό επιμερισμό της πολιτικής ισχύος στην κοινωνία που κατοχυρώνονται με την κυριαρχία του νόμου." σελ. 327
... στην υποθετική περίπτωση που η κυριαρχία του νόμου αναστελλόταν ξανά, θα κινδύνευε να καταρρεύσει συνολικά ο πλουραλισμός, επειδή μια μικρή ομάδα συμφερόντων θα αποκτούσε έλεγχο εις βάρος του ευρέως κοινωνικού συνασπισμού.
Το πολιτικό σύστημα δεν μπορούσε να επιτρέψει έναν τέτοιο υποθετικό κίνδυνο. Το γεγονός αυτό κατέστησε τον πλουραλισμό και τη συνεπακόλουθη κυριαρχία του νόμου δυο μόνιμα γνωρίσματα του βρετανικού πολιτικού συστήματος... μόλις ο πλουραλισμός και η κυριαρχία του νόμου εδραιώνονται, αυξάνονται οι διεκδικήσεις για περισσότερο πλουραλισμό και περισσότερη συμμετοχή στις πολιτικές διαδικασίες. " σελ 327
Οι εκλογές του 2015 στην Ελλάδα είναι μια μάχη για την κυριαρχία του νόμου
Ένα από τα σημαντικότερα βήματα που έκανε η Αγγλία στην πορεία προς τον κοινοβουλευτισμό ήταν η κυριαρχία του νόμου, (the rule of the law) στην Ελλάδα το εννοούμε σαν κράτος δικαίου ένα αφηρημένο ιδεώδες. Εκεί ήταν γεγονός, χύθηκε αίμα για να είναι ο νόμος πάνω από τον βασιλιά, για αιώνες μάχονταν η κυριαρχία του ενός, με την κυριαρχία του νόμου. Και η κυριαρχία του νόμου έγινε πράξη, έγινε γεγονός αφορούσε τους πραγματικούς νόμους που ψήφιζε και ψηφίζει το κοινοβούλιο, δεν είναι ένα ιδεώδες όπως στην Ελλάδα.
Καταλαβαίνουμε ποιοι είναι οι θεσμοί που οδηγούν στην ευημερία, στο σταμάτημα της ανεργίας;
Είναι οι συμμετοχικοί ή ανοιχτοί (inclusive) οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί.
Και ποιοι είναι αυτοί;
Είναι οι συμμετοχικοί ή ανοιχτοί (inclusive) οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί.
Και ποιοι είναι αυτοί;
Είναι αυτοί που περιορίζουν και επιμερίζουν πλουραλιστικά την εξουσία μέσα από την κυριαρχία του νόμου.
Η ελευθερία απορρέει από την κυριαρχία του νόμου πάνω από όλα τα άτομα. Η ελευθερία είναι να μην έχεις κανένα άνθρωπο πάνω από εσένα, αλλά να έχεις πάνω από σένα μόνο τον απρόσωπο νόμο.
Η υλοποίηση της κυριαρχίας του νόμου θα πρεπε να ναι προϋπόθεση για την συμμετοχή μιας χώρας στην Ευρωπαϊκή ένωση.
Στην Ελλάδα η κυριαρχία του νόμου είναι το ιδεώδες αλλά στην πράξη ισχύει η κυριαρχία του ισχυρού. Ο κάθε πρωθυπουργός έχει την πλήρη εξουσία και δεν περιορίζεται ουσιαστικά από θεσμούς που δεν μπορεί να ελέγξει. Το μόνο που το ενδιαφέρει είναι ο επιμερισμός της εξουσίας και των πόρων στους δικούς του. Και η αντιπολίτευση αντιπολιτεύεται με τον ίδιο σκοπό.
[Θα ήθελα να σημειώσω ότι θέτω θέματα για την Ελληνική δημοκρατία και την ονομάζω ψευδή, αλλά αυτή η ψευδής δημοκρατία μας, δεν συγκρίνεται με τις απολυταρχικές ουτοπίες και υλοποιήσεις δεξιές και αριστερές. Στην Ελληνική δημοκρατία του 2014 ένας πολίτης μπορεί να πει ελεύθερα την γνώμη του, τουλάχιστον προς το παρόν.]
Σε αντίθεση με την Ελλάδα οι εταίροι μας (και δανειστές μας) έχουν υλοποιήσει την κυριαρχία του νόμου, αυτό σημαίνει ότι θεωρούν κάθε νόμο και συμφωνία που πέρασε από κοινοβούλια πάνω από τα άτομα που τα υπέγραψαν.
Ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος ξέσκισαν τον νόμο.
Φτιάχτηκε νόμος για την αυτονομία της ΓΓΔΕ που πέρασε από το κοινοβούλιο και σκίστηκε σαν παλιόχαρτο από τον κ.Σαμαρά, τον κ.Βενιζέλο και τον κ.Παπούλια, όταν ανάγκασαν σε παραίτηση τον Χάρη Θεοχάρη.
Υπογράφτηκε μια δανειακή σύμβαση (μνημόνιο) μεταξύ της Ελλάδας και των εταίρων της και έγινε κομματάκια από τον κ.Σαμαρά, τον κ.Βενιζέλο και τον κ.Παπούλια. Αυτά που υπογράφτηκαν δεν υλοποιήθηκαν...
Ο κ.Σαμαράς και ο κ.Βενιζέλος ήταν οι αληθινοί αντιμνημονιακοί. Τα έδωσαν όλα και τα κατάφεραν, ξέσχισαν στην πράξη το μνημόνιο και παριστάνοντας ότι θέλουν να κάνουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
Ο κ.Σαμαράς, ο κ.Βενιζέλος και ο κ.Παπούλιας είναι καμμένοι για τους εταίρους μας.
Οι παραιτήσεις των κ. Σαμαρά και Βενιζέλου θα' πρεπε να είχαν ζητηθεί από τα ίδια τα κόμματά τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι και να πει ο Αλέξης, δεν μπορεί να εγγυηθεί την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ. Τα λαμόγια και οι σταλινικοί βουλευτές που θα ψηφιστούν θα φέρουν την Ελλάδα εκτός Ευρώπης στην πρώτη ευκαιρία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αντίθετα με τα ιστορικά δεδομένα και την πραγματικότητα της Ευρώπης δεν αναγνωρίζει το πρόβλημα θεσμών που έχουμε σαν χώρα. Πιστεύει ότι η συγκέντρωση της εξουσίας είναι η λύση και όχι η κυριαρχία του νόμου και ο πλουραλισμός της εξουσίας.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ, η Ελλάδα συμμετέχει σε ένα παίγνιο, που στηρίζεται στην βεβαιότητα ότι δεν θα βγει από το ευρώ. Ένα ρίσκο για την χώρα χωρίς αντίκρυσμα, μια μάχη με ανύπαρκτους εχθρούς.
Έχουν βγει και 10 καθηγηταράδες οικονομικών, και μας έχουν τρελάνει στην μπούρδα και θέλουν να πείσουν όλο τον κόσμο γι' αυτά που λένε και θέλουν να τα δοκιμάσουν κιόλας στην Ελλάδα, ρισκάροντας την πορεία της χώρας.
Μερικοί λένε ότι βρήκαν το αεικίνητο. Η οικονομία μπορεί να δουλεύει με δανεικά και αγύριστα εις τον αιώνα τον άπαντα.
Άλλοι λένε αν βγει η Ελλάδα από το ευρώ θα καταστραφεί η Ευρώπη, έτσι μπορούμε να τους εκβιάσουμε να μας χαρίσουν το χρέος.
Στην φυσική για να ελέγξουμε μια θεωρία, σχεδιάζουμε και πραγματοποιούμε πειράματα από διαφορετικούς επιστήμονες, σε διαφορετικά εργαστήρια σε όλο τον κόσμο.
Στα οικονομικά η εξέλιξη της ιστορίας δείχνει την αποτελεσματικότητα των θεωριών μας.
Είναι διάφοροι οικονομολόγοι που μέσα από το γραφείο τους σχεδιάζουν με τις ιδεοληψίες τους λογοτεχνικές θεωρίες.
Θέλω να αναφερθώ σε δυο από τους πιο γνωστούς στην Ελλάδα τον Βαρουφάκη και τον Piketty και για όλους αυτούς που φωνάζουν για την μεταφορά πόρων από τους πλούσιους στους φτωχούς, χωρίς ο ίδιος να είμαι οικονομολόγος και χωρίς να έχω μελετήσει τις θεωρίες τους.
Θάθελα να τους πω με την ιδιότητα του απλού πολίτη που έχει ζήσει στην πραγματική κοινωνία, ότι αν δεν μπορούν να καταλάβουν την σημασία των οικονομικών και πολιτικών θεσμών για την ανάπτυξη και την ευημερία, κάνουν λάθος.
Μεταφορά πόρων ναι, αλλά γιατί. Για να επιδοτούνται φράουλες στην Μανωλάδα; Για να γίνονται τα ΕΣΠΑ προσωρινές ψεύτικες θέσεις εργασίας;
Μεταφορά πόρων ναι, αλλά με αντάλλαγμα την αλλαγή των θεσμών που κρατάνε ακίνητη την οικονομία. Μεταφορά πόρων ναι, και αλληλεγγύη ναι, αλλά με αντάλλαγμα την αλλαγή των θεσμών που κρατάνε τις χώρες φτωχές.
Στην Ελλάδα ισχύει η κυριαρχία του ενός και των λίγων πάνω από την κυριαρχία του νόμου. Ο τσαμπουκάς απέναντι στον νόμο που εμείς υπογράψαμε σαν χώρα μέσω των εκλεγμένων αντιπροσώπων μας.
Και υπογράψαμε τον νόμο των εταίρων μας, γιατί εμείς σαν Ελλάδα δεν είχαμε δικό μας σχέδιο να καταθέσουμε. Υπογράψαμε το σχέδιο των εταίρων μας με σκοπό να το αδρανοποιήσουμε.
Η διαπραγμάτευση με τους πιστωτές είναι ένα παραμύθι του κ. Σαμαρά (και του κ. Βενιζέλου) και του ΣΥΡΙΖΑ, όπως σημειώνει και ο Στέφανος Μάνος
"Η διαπραγμάτευση με τους πιστωτές, για την οποία ομιλούν συνεχώς η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ, γίνεται για να μη θιγούν οι μη παραγωγικοί καταναλωτές. Οι πελάτες των κομμάτων. Να μη θιγούν οι μη παραγωγικοί καταναλωτές επιδιώκει η κυβέρνηση. Το ίδιο θέλει και η αντιπολίτευση, αν γίνει κυβέρνηση. Οι επιδιώξεις τους είναι ταυτόσημες. Με την κατάργηση του Μνημονίου, Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ εννοούν, στην πραγματικότητα, την εξαφάνιση του κινδύνου να θιγούν οι μη παραγωγικοί καταναλωτές (οι πελάτες τους)."
Πηγή: Μια άλλη φωνή: Ο Στέφανος Μάνος προτείνει 4 μέτρα για να σωθεί η οικονομία | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/185463/mia-alli-foni-o-stefanos-manos-proteinei-4-metra-gia-na-sothei-i-oikonomia#ixzz3Nym5MjPm
Η Ελλάδα φανερώνει την θεσμική της ανεπάρκεια σε όλο τον κόσμο.
Το δίλημμα για την Ελλάδα είναι ένα: παραμονή ή όχι στην Ευρώπη.
Ένα ερώτημα που δεν τέθηκε ακόμα στους πολίτες μέσω δημοψηφίσματος όπως θα έπρεπε.
Ο σκοπός της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρώπη και η αλλαγή των θεσμών σε Ελλάδα και Ευρώπη από extractive (κλειστούς ή εκμεταλλευτικούς) σε inclusive (ανοιχτούς, ή συμμετοχικούς, όπως ορίζονται από Acemoglu Robinson) μπορεί να υλοποιηθεί από το ποτάμι.
Σαν εθελοντής του ποταμού που ακολούθησε το ποτάμι από τα πρώτα βήματα, θέλω να δηλώσω ότι το ποτάμι ρέει και φουσκώνει πιο πέρα από τις καλύτερες προσδοκίες μου.
Αυτό το κατάφερε πείθοντας ανθρώπους όχι να απαρνηθούν τις ιδέες τους, αλλά να βάλλουν τους κοινούς σκοπούς τους πάνω από τις διαφορές τους.
Μάζεψε τους πολίτες που θέλουν να τα αλλάξουν όλα χωρίς να γκρεμίσουν την χώρα.
"Όλους στο Ποτάμι μας ενώνει το αίτημα για το τέλος της κομματοκρατίας και η σωτηρία της χώρας μέσα στο ευρώ. Αυτό είναι σήμερα προοδευτικό." αναφέρει ο Περικλής Βαλλιάνος από το ποτάμι
Έβαλε να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι την ευαισθησία του αριστερού με την πραγματικότητα του φιλελευθέρου.
Με αυτό τον τρόπο μαθαίνουμε όλοι μας να χαμηλώνουμε τις ατομικές μας πεποιθήσεις κάτω από την κυριαρχία της συμφωνίας. Και αυτό είναι η αρχή της κυριαρχίας του νόμου.
Ποιανού νόμου;
Αυτού που θα φτιάξουμε, που θα είναι συνέχεια του υπάρχοντος νόμου και θα τον ανατρέπει.
Η κυριαρχία του νόμου, είναι η κυριαρχία του σκοπού που μπορεί να ενώσει άτομα και συλλογικότητες τελείως διαφορετικά, κάτω από ένα κοινό σκοπό.
Η μάχη για τις πρώτες βουλευτικές εκλογές του 2014 στην Ελλάδα άρχισε. Όποιος θέλει να τα αλλάξει όλα χωρίς να γκρεμίσει την χώρα είναι μέσα στο ποτάμι.
Δυστυχώς οι Έλληνες αναζητούν σωτήρες και μετά κάθονται και τους κρίνουν. Η πραγματικότητα σχηματίζεται πρώτα από τους θεσμούς και μετά από τα άτομα. Στην Ελλάδα σήμερα γίνεται μια μάχη θεσμών και μετά κομμάτων ή προσώπων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου