Ανοιχτό γράμμα στον Χάρη Θεοχάρη και σε κάθε ήπιο μεταρρυθμιστή πολιτικό

Αγαπητέ Χάρη

Θα ήθελα να βρω μερικούς καλούς διανοούμενους που έχουν διαβάσει πολλά, αλλά έχουν καθαρό μυαλό και να τους ρωτήσω αν το μανιφέστο είναι βαθιά φιλελεύθερο και βαθιά αριστερό κείμενο όπως υποστηρίζω. Είπα λοιπόν στην Θάλεια (Ντόκα) μέλος της συντονιστικής επιτροπής των ατομικών μελών του ALDE, να οργανώσει μια συζήτηση για το μανιφέστο και η Θάλεια μου ζήτησε να έρθω στην δική σου εκδήλωση, που θα παρουσιάσεις στα ατομικά μέλη του ALDE της Ελλάδος τις "εργαλειοθήκες ανάπτυξης ", να ρωτήσω εσένα ότι θέλω.

Είπα στην Θάλεια ότι συμπαθώ τον Χάρη και δεν θέλω να τον φέρω δημόσια σε δύσκολη θέση, άλλωστε είχα προσπαθήσει ο ίδιος να του επικοινωνήσω το μανιφέστο και μου διέθεσε ένα 20 λεπτο ανάμεσα στα εκατοντάδες ραντεβού του, αλλά δεν νομίζω ότι μελέτησε πραγματικά το μανιφέστο.

Το μανιφέστο έχει πάρει αρκετά like στο facebook (και από μέλη του ποταμιού), έχει διαβαστεί από εκατοντάδες ανθρώπους, αλλά κανείς από τους μεγάλους πανεπιστήμονες δεν συζητά το μανιφέστο μαζί μου, όταν εγώ το έχω παρουσιάσει σε δεκάδες πολίτες προσωπικά, αρκετοί το καταλαβαίνουν, συμφωνούν αλλά δεν πιστεύουν ότι μπορεί να υλοποιηθεί.

Πιστεύω ότι ο Γαλιλαίος όταν προσπαθούσε να πείσει ανθρώπους ότι η γη γυρίζει γύρω από τον ήλιο συναντούσε τις ίδιες αντιδράσεις.

Το Πάσχα του 2014, όταν ο Σταύρος (Θεοδωράκης) ζήτησε δημόσια από τους πολίτες να παρουσιάσουν τις δικές τους προτάσεις μου βγήκε η έμπνευση για το μανιφέστο.

Για το μανιφέστο "έπαιξα τις μπουνιές" με έναν συγγενή μου γιαυτό και κατάλαβα ότι είναι ένα δύσκολο κείμενο για την Ελλάδα και πιθανό για την Ευρώπη.

Δεν έχω την διάθεση να παίζω μπουνιές για το μανιφέστο, γιατί το μανιφέστο θίγει κάποιους και ευνοεί κάποιους άλλους, από τους φίλους και συγγενείς μου.
Το μανιφέστο είναι μόνο μια απλή θεωρία που τίθεται για διερεύνηση.

Αυτός ήταν ο λόγος που από την αρχή θέλησα να παρουσιάσω το μανιφέστο σε ανθρώπους εκτός Ελλάδος και ζήτησα από τον Σταύρο να παρουσιάσει το μανιφέστο στον Guy Verhofstadt  και σε άλλους που έχουν μια απόσταση.

Ο Guy ζητώντας από τον Αλέξη (Τσίπρα) πραγματικά μεταρρυθμιστικές προτάσεις, είναι σαν να τις ζητάει από κάθε Έλληνα, θα τις προτιμούσε βέβαια από τον πρωθυπουργό, αλλά και ένα ατομικό μέλος του ALDE Ελλάδας μπορεί να προτείνει.
Ομιλία Φερχόφσταντ στο Ευρωκοινοβούλιο

 Στην Ελλάδα προσπάθησα να επικοινωνήσω το μανιφέστο σε αρκετούς πολιτικούς και οικονομικούς επιστήμονες, και διανοούμενους που θεώρησα ότι θα μπορούσαν να το καταλάβουν.
Κανείς δεν μου απάντησε.

Θα αναφέρω όσους θυμάμαι χωρίς χρονική σειρά, σε άλλους μίλησα για λίγο χρόνο προσωπικά:
Αλέξανδρος (Μαλιάς), Σταύρος (Θεοδωράκης), Παύλος (Ελευθεριάδης), Σταύρος Τσακυράκης, Βάσω (Κιντή), Γιώργος (Γιανούλης Γιανόπουλος), Χάρης (Θεοχάρης), Θόδωρος (Σκυλακάκης), Αριστείδης (Χατζής), Μιράντα (Ξαφά), Γιώργος (Προκοπάκης), Γιάνης (Βαρουφάκης), Ιάσων (Φωτήλας), ...

και σε άλλους προσπάθησα να επικοινωνήσω με το facebook και e-mail:
Γιώργος (Προβόπουλος), Παναγής (Βουρλούμης), Αρίστος (Δοξιάδης), Λεωνίδας (Καστανάς), Παναγιώτης (Καρκατσούλης), Μάνος Ματσαγγάνης, Γιώργος (Ν Πολίτης), Γρηγόρης (Ψαριανός), Ανδρέας (Ανδριανόπουλος), Στέφανος (Μάνος), Γίωργος (Καραβανάς) ...

Το μανιφέστο είναι τόσο απλό σαν παραμύθι γιατί στηρίζεται σε αρχές από τις οποίες απορρέουν πολιτικές προτάσεις.
Οι προτάσεις είναι ενδεικτικές, οι αρχές όμως είναι μη συζητήσιμες.

Η πρώτη αρχή στηρίζεται στην κυριαρχία του νόμου (Rule of law) και της συμφωνίας, έναντι της κυριαρχίας του ατόμου (και της εθνικής χώρας).

Αυτή η αρχή είναι γνωστή και αποδεκτή στην Δυτική Ευρώπη και σε όλες τις δημοκρατίες με ανοιχτούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς (inclusive institutions), αλλά δεν είναι αποδεκτή (για την πλειοψηφία του πληθυσμού) σε δημοκρατίες με κλειστούς θεσμούς (extractive institutions).

Η δεύτερη αρχή είναι η αποδοχή των βασικών σημείων της θεωρίας για την εξέλιξη των θεσμών των Daron Acemoglu - James Robinson, που περιγράφεται στο βιβλίο "γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη"

Η συνεισφορά του μανιφέστου είναι η διεύρυνσή και συμπλήρωση της θεωρίας των Daron και James, και ο ορισμός της εκμετάλλευσης χρησιμοποιώντας ένα προσαρμοσμένο στατιστικό μέγεθος, τις Εύλογες δαπάνες διαβίωσης  και δαπάνες στέγης, συνδεδεμένες με το εμπορικό ισοζύγιο και την εισπραξιμότητα των φόρων.

Δεν έχει νόημα μια συζήτηση που οι συνομιλητές αμφισβητούν την κυριαρχία του νόμου και προτιμούν τους κλειστούς θεσμούς.

Χάρη θα χρησιμοποιήσω την θεσμική ιδιότητα του ατομικού μέλους του ALDE για να σου υποβάλω γραπτά μερικές ερωτήσεις, αλλά δεν θα σε υποχρεώσω να τις απαντήσεις δημόσια στην εκδήλωση, μπορείς να τις μελετήσεις όμως και να δώσεις απαντήσεις πρώτα στον εαυτό σου και αν οι απαντήσεις είναι θετικές να προχωρήσεις σε υπολογισμούς.

Το παρόν κείμενο θα το δημοσιεύσω στο blog και θα το κοινοποιήσω στην ομάδα των ατομικών μελών του ALDE Ελλάδας.

Σύμφωνα με το μανιφέστο η εργαλειοθήκη ανάπτυξης που θα παρουσιάσεις είναι ελλιπής και ας διδάσκεται στα Πανεπιστήμια και λίγο ως πολύ είναι παρόμοια στους διανοούμενους.
Είναι ελλιπής γιατί δεν παίρνει υπόψιν την κυριαρχία του νόμου και την θεωρία των θεσμών, ή δεν περιέχει άμεσες προτάσεις που να οδηγούν στην αποδοχή της κυριαρχίας του νόμου και των ανοιχτών θεσμών από την πλειοψηφία του πληθυσμού.

Θα πεις σίγουρα (όπως όλοι) για την αργή απονομή δικαιοσύνης, για την γραφειοκρατική δημόσια διοίκηση και ένα σωρό ακόμα ενδιαφέροντα, όπως πχ αυτά που λέει ο Αρίστος ή ο Γιώργος.
Ανάπτυξη για την Ελλάδα: Δέκα συν ένα σημεία για την μετά-υφεσιακή εποχή
Η διοικητική μεταρρύθμιση και την οικονομική ανάπτυξη πάνε μαζί

Δεν θα πεις όμως (όπως όλοι οι άλλοι) για απελευθέρωση απολύσεων και θα υποστηρίξεις πιθανά ότι μπορούμε να κάνουμε ανάπτυξη με μόνιμους υπαλλήλους που θα εργάζονται σωστά.

Αν παρουσίαζες τις "εργαλειοθήκες ανάπτυξης» στον Adam_Smith  και στον  Friedrich Hayek  νομίζω ότι θα χαμογελούσαν και θα αμφισβητούσαν την αποτελεσματικότητα τους, όσο η πιο σημαντική αγορά, η αγορά εργασίας παραμένει κλειστή.
Ακόμα πιο πέρα νομίζω ότι ο Friedrich μπορεί να σου έλεγε, "ρε Χάρη δεν βλέπεις τον δεξιό και αριστερό φασισμό που μεγαλώνει, εγώ το έζησα στην Weimar Republic»;

Θα σε ρωτήσω λοιπόν να κάνεις κάποιους υπολογισμούς, αλλά επειδή δεν θα προλαβαίνεις, ρώτα τον Μάνο (Ματσαγγάνη) ή τον Τάσο (Γιανίτση) ή όποιον άλλο είναι διαθέσιμος.
Ξέρω ο Μάνος φρικάρει με τις απολύσεις και δεν μπορεί να υπολογίσει τους αριθμούς, ελπίζω όμως κάποιος ψύχραιμος να βρεθεί.

Θέλω να υπολογίσετε πόσοι πολίτες θα επωφεληθούν από τις προτάσεις του μανιφέστου.

Συγκεκριμένα επωφελούνται άμεσα όλοι οι έκτακτοι δημόσιοι υπάλληλοι, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα που αναλαμβάνουν έργα και υπηρεσίες για δημόσιο, ΔΕΚΟ, τράπεζες.
Επωφελούμενοι άμεσα από το μανιφέστο είναι ακόμα οι έμμεσα εργαζόμενοι σε μεγάλες επιχειρήσεις και σε επιχειρήσεις που παίρνουν επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Επωφελούμενοι άμεσα είναι και οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι με μικρές συντάξεις, οι φορολογούμενοι με μικρά εισοδήματα, ...

Μακροπρόθεσμα επωφελούμενοι είναι οι περισσότεροι Έλληνες, οι Ευρωπαίοι και ο κόσμος όλος.

Το πρόβλημα με το μανιφέστο είναι ότι θίγονται λίγο και οι καλοί δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά θίγονται πολύ όλα τα λαμόγια, όλοι οι βολεμένοι, όλοι οι δυνατοί με κατοχυρωμένα δικαιώματα και προνόμια.
Οι καλοί δημόσιοι υπάλληλοι θα επωφεληθούν μακροπρόθεσμα και θα ανοίξουν το πεδίο ευκαιριών για τα παιδιά τους.

Αν δεν καταλαβαίνει το μανιφέστο αυτός που θα δεχτεί (αν δεχτεί) να κάνει τους υπολογισμούς, ας επικοινωνήσει μαζί μου, αλλά να έχει ξεκαθαρίσει πρώτα την ανάγκη της κυριαρχίας του νόμου και των ανοιχτών θεσμών.

Χάρη από ότι ξέρω εκτός από κομπιουτεράς είσαι και μάνατζερ, θέλω να σε ρωτήσω κάτι για διοίκηση.

Εκεί στα πανεπιστήμια σας μαθαίνουν να κάνετε διοίκηση μόνο με μόνιμους, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου δεν ξέρετε να κάνετε διοίκηση;

Αν βρεις εύκαιρο και τον Παναγιώτη (Καρκατσούλη) που είναι σούπερ ντούπερ στην διοίκηση του δημοσίου, ρώτα τον αν μπορεί να σχεδιάσει διοίκηση με συμβάσεις ορισμένου χρόνου.

Αν δεν μπορείτε εσείς να έρθω εγώ που δεν έχω σπουδάσει διοίκηση να σας δείξω;

Δεν μπορείτε να σχεδιάσετε διοικητικούς θεσμούς που να είναι ανοιχτοί, να είναι αποτελεσματικοί και να μην εκμεταλλεύονται τους μη μόνιμους εργαζόμενους;

Να το κάνω πιο λιανά δεν, μπορείτε να σχεδιάσετε απλές δομές επιτέλεσης απλών έργων όπως καθαρισμός δημόσιων χώρων, φύλαξη αρχαιοτήτων, εργασίες συντήρησης αρχαιοτήτων, καθαρογραφή δικαστικών αποφάσεων, ... χωρίς μόνιμους υπαλλήλους;

Δεν μπορείτε να σχεδιάσετε εκπαίδευση για κάθε δημιουργούμενη θέση και να την χρηματοδοτήσετε με ΕΣΠΑ;

Αν δεν μπορείτε μόνοι σας γιατί δεν ζητάτε βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση;

Η θεωρία λέει η απελευθέρωση των απολύσεων θα δημιουργήσει ένα μπουμ ανάπτυξης (νέες αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας) αφού θα προσελκύσει επενδυτές από όλο τον κόσμο και θα επιτρέψει τον ανασχεδιασμό του κάθε δημόσιου οργανισμού, ώστε να λειτουργεί για το σύνολο των πολιτών και όχι μόνο για τους εργαζόμενους και συνταξιούχους των οργανισμών αυτών.

Ναι Χάρη το ξέρω τα πράγματα είναι ζόρικα και απαιτούν αλλαγή Συντάγματος, ούτε εσύ ούτε κανείς μπορεί να τα επιβάλει.
Ο μόνος που μπορεί να τα επιβάλει είναι ο ίδιος ο λαός μετά από ένα δημοψήφισμα.

Μπορεί να συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο;

Ιδέα δεν έχω, δεν είμαι προφήτης, η θεωρία των θεσμών λέει ότι η Ελλάδα και η Ευρώπη είναι σε μια κρίσιμη θεσμική καμπή. Οι θεσμοί μπορούν να γίνουν πιο ανοιχτοί ή πιο κλειστοί στις κρίσιμες καμπές.
Η Αραβική Άνοιξη αντί για άνοιγμα των θεσμών που διεκδικούσε, έφερε κλείσιμο των θεσμών και ισλαμοφασισμό.

Χάρη ευχαριστώ για τον χρόνο σου και τον κόπο να διαβάσεις όλα αυτά, στην εκδήλωση που θα παρουσιάσεις τις "εργαλειοθήκες ανάπτυξης" δεν χρειάζεται να απαντήσεις σε μένα, απάντησε πρώτα στον εαυτό σου αν μπορεί να γίνει ανάπτυξη χωρίς την κυριαρχία του νόμου και τους ανοιχτούς θεσμούς .

Με εκτίμηση
φιλικά

Δημήτρης.

ΥΓ1. Ρε συ Χάρη, αν δεις τον Σταύρο (Θεοδωράκη) να του πεις ότι αρκετά με τους άριστους, μη διαβάζει πολύ Πλάτωνα, ας διαβάσει και λίγο Αριστοτέλη. Δηλαδή τι θα γίνει αν κυβερνήσουν οι άριστοι, θα γεννήσουν λεφτά;
Αν δεν αλλάξουν οι θεσμοί και ο Θεός ο ίδιος να κυβερνά λεφτά δεν θα δει, πες του να ασχοληθεί και λίγο με τους άνεργους, τους έκτακτους του δημοσίου, περισσότερους ψήφους θα πάρει το ποτάμι, είναι πραγματικά πολλοί.

ΥΓ2. Θάλεια θα οργανώσεις μια συζήτηση των ατομικών μελών για το μανιφέστο;
Έχω κουραστεί να μη βρίσκω κανένα γραμματιζούμενο να ελέγξει αν το μανιφέστο είναι φιλελεύθερο και αριστερό όπως υποστηρίζω.
Ρώτα τον Αντώνη (Φουντούλη), το ξέρω ότι διαφωνεί με το μανιφέστο, μπορεί όμως να μου κάνει την τιμή να ελέγξει θεωρητικά, αν το μανιφέστο είναι αριστερό φιλελεύθερο όπως υποστηρίζω.
Προσπάθησε να μου κλείσεις και ένα ραντεβού με τον Guy αν είναι διαθέσιμος και θέλει να μιλήσει με ένα ατομικό μέλος του ALDE, πες του να έρθει στο χωριό ή να μου βάλει τα εισιτήρια το ALDE να πάω να τον βρω εγώ.

ΥΓ3. Ρε συ Θάλεια εσύ που ξέρεις παραπάνω ατομικά μέλη από μένα οι φιλελεύθεροι δεν φρικάρουν με τις διακρίσεις μεταξύ των εργαζομένων στην Ελλάδα;
Μίλησα στο τηλέφωνο με μια κοπέλα που την έβαλαν να εργαστεί σε απορριματοφόρο του Δήμου, με πεντάμηνη σύμβαση κοινωφελούς εργασίας 495 ευρώ από ΕΣΠΑ, χωρίς επίδομα ανθυγιεινής εργασίας, χωρίς εργατικά δικαιώματα.
Αυτοί οι φιλελεύθεροι που είναι κατά των διακρίσεων δεν φρικάρουν, δεν σκίζουν τα ρούχα τους.
Ποιος ξέρει, αύριο η κοπέλα αυτή μπορεί να ψηφίσει Χρυσή Αυγή γιατί έχει σιχαθεί τους πολιτικούς και δεν πιστεύει ότι ο Χάρης και οι άλλοι άξιοι μπορούν κάνουν την διαφορά.
Έμαθα και ότι η γυναίκα ενός γνωστού δουλεύει σε δημόσια σχολή, σε ιδιωτική επιχείρηση καθαρισμού για 300 ευρώ τον μήνα και σε άλλη επιχείρηση για άλλα 300.
Τα σκατά είναι ίδια (αποδόμηση τροφής) γιατί να πληρώνονται τόσο διαφορετικά αυτοί που τα καθαρίζουν;
Δεν είναι αυτό σοβαρό ερώτημα για τους φιλελεύθερους;

1 μανιφέστο και προτάσεις για μια άλλη Ελλάδα και μια άλλη Ευρώπη (δεύτερη έκδοση)
2 μανιφέστο. Εκμετάλλευση


Ερωτήσεις που υποβλήθηκαν στους συντονιστές

Μιχάλη γεια

σαν συντονιστής της εκδήλωσης "Εργαλειοθήκες Ανάπτυξης» με τον κ Θεοχάρη θα σε παρακαλούσα να του μεταφέρεις τις παρακάτω ερωτήσεις .:

1. Μπορεί να γίνει ανάπτυξη σε μια χώρα όταν δεν ισχύει η κυριαρχία του νόμου (rule of law).
2. Μπορεί να γίνει ανάπτυξη σε μια χώρα με κλειστούς (extractive) οικονομικούς θεσμούς.

3 Μπορεί να γίνει ανάπτυξη σε μια χώρα όταν δεν τηρούνται οι συμφωνίες;
4. Συνδέεται η απελευθέρωση των απολύσεων με την ανάπτυξη;
5. Συνδέεται η δυνατότητα απόλυσης με την αποτελεσματική διοίκηση;
6. Συνδέεται η μονιμότητα των θέσεων εργασίας με την ανάπτυξη του φασισμού;
7 Τι θεωρεί πιο σημαντικό την ανοιχτή αγορά (inclusive market) ή τον άνθρωπο;
8 Μπορεί να υπολογίσει πόσοι θα επωφεληθούν από το άνοιγμα της αγοράς που δημιουργείται από το κράτος;
9 Συμφωνεί με τις διακρίσεις μεταξύ των εργαζομένων που δημιουργούνται από διαφορετικά θεσμικά πλαίσια για την ίδια εργασία;
10 Μπορεί να δημιουργήσει ένα αποτελεσματικό θεσμικό πλαίσιο που να καθιστά μια συγκεκριμένη αγορά ανοιχτή, για παράδειγμα μπορεί να δημιουργήσει ένα θεσμικό πλαίσιο που να καθιστά την αγορά που δημιουργείται από την ανάγκη καθαριότητας δημοσίων χώρων ανοιχτή;

Επειδή είναι πολλές σε παρακαλώ να απαντήσει τουλάχιστον στις δύο πρώτες

σε ευχαριστώ προκαταβολικά

ΥΓ1 Μιχάλη αν σου είναι εύκολο πέσε ότι οι ερωτήσεις είναι εκ μέρους των άφωνων, δηλαδή
των άνεργων,
των υπαλλήλων που εργάζονται έμμεσα για το δημόσιο, ΔΕΚΟ, τράπεζες με συμβάσεις έργου, σαν έκτακτοι, με μπλοκάκια, ...
των εργαζομένων σε ιδιωτικές επιχειρήσεις που αναλαμβάνουν έργα και υπηρεσίες για λογαριασμό του δημοσίου,
των χαμηλοσυνταξιούχων,
των επιχειρηματιών που θέλουν και μπορούν να αναλάβουν έργα του δημοσίου, αλλά αποκλείονται επειδή δεν έχουν διασυνδέσεις,
και γενικότερα του συνόλου των πολιτών που θίγονται από τους κλειστούς οικονομικούς θεσμούς και τις μη συμμετοχικές αγορές (non inclusive markets)

ΥΓ2 Το μανιφέστο γράφεται σε δυο επίπεδα με έναν άναρχο τρόπο.

Το πρώτο επίπεδο είναι εμπειρικό αφορά το σύνολο των εμπειριών που έχω μαζέψει από την εμπειρία της συμμετοχής μου σε διαφορετικές αγορές και από την εμπειρία γνωστών και φίλων.

Το δεύτερο επίπεδο είναι διαισθητικό, αφήνω να βγουν ελεύθερα εμπνεύσεις όπως αυτές προκύπτουν τυχαία μέσα από άρθρα που διαβάζω και γεγονότα που συμβαίνουν.

Για να αποκτήσει συνοχή το μανιφέστο χρειάζεται η διόρθωση και συμπλήρωση με την συνεργασία και άλλων ανθρώπων που δεν έχουν βρεθεί μέχρις στιγμής

Παραθέτω μερικές σκόρπιες σημειώσεις αν έχετε χρόνο να ρίξετε μια ματιά

1. Μπορεί να γίνει ανάπτυξη σε μια χώρα όταν δεν ισχύει η κυριαρχία του νόμου (rule of law).

Μερικά παραδείγματα μη κυριαρχίας του νόμου είναι:

α ο εξαναγκασμός σε παραίτηση του κ. Θεοχάρη.
Ενώ η Ελλάδα συμφώνησε και πέρασε από το κοινοβούλιο τον πρωτοποριακό νόμο για την λειτουργία της ΓΓΔΕ, τον ίδιο νόμο που συμφώνησαν ή πέρασαν από το κοινοβούλιο οι υπόλοιπες χώρες της Ένωσης, τον καταπάτησαν οι άγραφοι νόμοι που ισχύουν στο Ελληνικό κράτος.

β Οι εργατικοί νόμοι στην ζούγκλα του ιδιωτικού τομέα έχουν εθελοντική ισχύ. Δεν μιλάμε για ένα άτομο, αλλά για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που εργάζονται έναντι μισθού ...
Κάτι τύποι που το παίζουν επιχειρηματίες τους βάζουν λιγότερα ένσημα, δεν τους δίνουν άδεια, ...

γ πάνω από ένα εκατομμύριο αυθαίρετα

2. Μπορεί να γίνει ανάπτυξη σε μια χώρα με κλειστούς (extractive) οικονομικούς θεσμούς.

Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε την διαφορά ανάμεσα στις αγορές γενικά και τις ανοικτές αγορές. Οι Daron και James κάνουν σαφή τον διαχωρισμό για τις αγορές κεφαλαίου, αλλά ο ίδιος διαχωρισμός ισχύει για τις αγορές εργασίας

"Αν οι αγορές αφεθούν στους μηχανισμούς λειτουργίας τους, υπάρχει το ενδεχόμενο να σταματήσουν να είναι (inclusive) ανοιχτές και να κυριαρχηθούν σε όλο και μεγαλύτερο βαθμό από τους οικονομικά και πολιτικά ισχυρούς. Οι (inclusive) ανοιχτοί οικονομικοί θεσμοί δεν προϋποθέτουν την ύπαρξη των αγορών εν γένει, αλλά των (inclusive) ανοιχτών αγορών οι οποίες εξασφαλίζουν ισότητα των ευκαιριών και δημιουργούν οικονομικές ευκαιρίες για την πλειονότητα του πληθυσμού." σελ. 341 "Γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη "

[“Markets, left to their own devices, can cease to be inclusive, becoming increasingly dominated by the economically and politically powerful. Inclusive economic institutions require not just markets, but inclusive markets that create a level playing field and economic opportunities for the majority of the people.”] why nations fail

3 Μπορεί να γίνει ανάπτυξη σε μια χώρα όταν δεν τηρούνται οι συμφωνίες;

Το Ελληνικό κράτος δεν θέλει και δεν μπορεί να τηρεί τις συμφωνίες που το ίδιο έχει συμφωνήσει, εκτός της συμφωνίας για την καταβολή μισθών και συντάξεων στους προστατευμένους. Γενικό φαινόμενο με εκατοντάδες χιλιάδες παραδείγματα.

Δεν μπορεί να τηρήσει τις συμφωνίες φύλαξης των συνόρων του, την πληρωμή στην ώρα τους των εργαζόμενων με μπλοκάκι, των έκτακτων εργαζόμενων, των ανθρώπων που αναλαμβάνουν έργα, ...

4. Συνδέεται η απελευθέρωση των απολύσεων με την ανάπτυξη;

"We are also paying more attention to the concerns of foreign businessmen as we try to attract foreign investment. Businessmen, of course, make many complaints against socialism. But, as a result of our experience since 1981, there are two complaints that I believe.
First, it is important for business to have the right to hire and fire workers, Businessmen say if they don't have this right, workers are not concerned about performing and productivity goes down as a result. This complaint obviously conflicts with the socialist notion of secure employment and is a delicate matter of policy. But I also must accept that there is something to the businessmen's concern".

https: //www.academia.edu /.../_ If_Capitalism_Cant_Can_Socialis ...

5. Συνδέεται η δυνατότητα απόλυσης με την αποτελεσματική διοίκηση;

η απάντηση στο παραπάνω 4, ...

6. Συνδέεται η μονιμότητα των θέσεων εργασίας με την ανάπτυξη του φασισμού;

η απάντηση στον «δρόμο προς την δουλεία» του Χάγιεκ

7 Τι θεωρεί πιο σημαντικό την ανοιχτή αγορά (inclusive market) ή τον άνθρωπο;

προσωπική ερώτηση στον καθένα που δηλώνει φιλελεύθερος

8 Μπορεί να υπολογίσει πόσοι θα επωφεληθούν από το άνοιγμα της αγοράς που δημιουργείται από το κράτος;

προσφέρονται διευκρινήσεις

9 Συμφωνεί με τις διακρίσεις μεταξύ των εργαζομένων που δημιουργούνται από διαφορετικά θεσμικά πλαίσια για την ίδια εργασία;

εργαζόμενοι με μόνιμη σχέση εργασίας, ή αορίστου στο δημόσιο, σε σχέση με τους εργαζόμενους στην ίδια εργασία για τον ίδιο οργανισμό σε ιδιωτική επιχείρηση

10 Μπορεί να δημιουργήσει ένα αποτελεσματικό θεσμικό πλαίσιο που να καθιστά μια συγκεκριμένη αγορά ανοιχτή, για παράδειγμα μπορεί να δημιουργήσει ένα θεσμικό πλαίσιο που να καθιστά την αγορά που δημιουργείται από την ανάγκη καθαριότητας δημοσίων χώρων ανοιχτή;

αν δεν μπορεί υπάρχουν προτάσεις

Εργαλειοθήκες Ανάπτυξης: συνάντηση μελών του ALDE με τον κ.Θεοχάρη

Μετά την εκδήλωση

Σήμερα μίλησα με δυο καλές γειτόνισσες που τους είχα πει ότι θα πάω Αθήνα να τους πω το μανιφέστο, με ρώτησαν λοιπόν πως πήγε η συγκέντρωση στην Αθήνα.

Χάλια, κανείς δεν θέλει να ακούσει το μανιφέστο,

Ένας λόγος είναι ότι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν την δική τους γνώμη, αδιάφορο αν έχουν γνώση. 

Τους είναι δύσκολο να ακούσουν την γνώμη του άλλου και αν την ακούσουν θα πρέπει να μιλάνε ισόποσα για να πουν την δικιά τους γνώμη.

Ένας άλλος λόγος είναι ότι οι άνθρωποι αναζητούν μη επώδυνες λύσεις. Να είμαστε όλοι καλά και αγαπημένα, δεν πειράζει, αν αυτός που με τρώει, είναι δικός μου άνθρωπος.

Κάποιοι νομίζουν ότι είμαι εγωιστής, πολίτης είμαι που βλέπω προφανείς λύσεις και μένω έκπληκτος που δεν τις βλέπουν ή δεν θέλουν να τις δουν οι άλλοι.

Και ο κ. Θεοχάρης; με ρωτάνε οι γειτόνισσες.

Ο Χάρης είναι εντάξει δεν είναι λαμόγιο, ούτε πουλημένος, όπως και πολλοί από το ποτάμι είναι σαν και αυτόν, αλλά είναι απλοί πολιτικοί.

Θεωρούν ότι πολιτική είναι να κάνουν αυτό που τους λέει ο λαός.

Ο λαός όμως μπορεί να ζητά πράγματα με συνέπειες που δεν έχει υπολογίσει.

Ο λαός ζητάει προσλήψεις, αλλά δεν κατανοεί ότι οι προσλήψεις συνδέονται ή με την απελευθέρωση των απολύσεων, ή με ολοκληρωτικούς τρόπους διακυβέρνησης, ή με δανεικά.

Ο λαός θέλει την διαιώνιση των κλειστών θεσμών, γιατί δεν γνωρίζει ότι γίνεται και αλλιώς και θα είναι καλύτερα για τους περισσότερους πολίτες και για τα παιδιά του.

[Η Άνγκελα όμως είναι κορυφαία γιατί τολμά να πάει πέρα ​​από τον λαό της στο προσφυγικό, γίνεται ηγέτης και οδηγός, παίρνοντας το ρίσκο να μην είναι αγαπητή σε μερικούς.

Ο δε Βόλφγκανγκ που τόσο κατηγορούν στην Ελλάδα, είναι αυτός που στήριξε την κυριαρχία του νόμου και της συμφωνίας και έσωσε την ένωση από τον εκβιασμό της Ελλάδας.]

Αυτά που λέει ο Θεοχάρης στις εργαλειοθήκες ανάπτυξης είναι καλά αλλά ανεπαρκεί.

Ο Θεοχάρης λέει για στελέχωση των οργανισμών με managers που θα προσλαμβάνονται με διαγωνισμούς, το οποίο είναι καλύτερο από τους κομματικούς διοικητές, αλλά δύσκολο να διοικήσουν αποτελεσματικά εργαζόμενους με το προνόμιο της μονιμότητας.

Το μανιφέστο προτείνει απελευθέρωση των απολύσεων με δημοψήφισμα για αλλαγή Συντάγματος.

Το μανιφέστο προτείνει πλήρη ανασχεδιασμό όλων των οργανισμών του Δημοσίου ΔΕΚΟ, .. με μη μόνιμους εργαζόμενους στα πρότυπα της Δανίας. 

Flexicurity

Ένα πλαίσιο ευελιξίας και ασφάλειας στην αγορά εργασίας προτείνεται από το μανιφέστο, το οποίο μπορεί να προσαρμοστεί στην οδηγία αρ. 21 της Ευρωπαϊκής στρατηγικής για την εργασία όπως αναθεωρήθηκε στην Λισαβόνα και έχει υιοθετηθεί από το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.

Και το μανιφέστο που γράφεις τι λέει;

Απολύσεις με δημοψήφισμα και αλλαγή συντάγματος.

Θεσμικά οικοδομήματα διοίκησης χωρίς μόνιμους εργαζομένους.

Παράδειγμα καθαριότητα δημόσιων χώρων.

Εκπαίδευση με ΕΣΠΑ και πιστοποίηση σε όλες τις αναγκαίες ειδικότητες για όποιον-α επιθυμεί.

Ανοικτές προσλήψεις με ετήσιες συμβάσεις.

Ο καθένας μπορεί να εργάζεται στην ίδια εργασία για χρόνια όταν ικανοποιεί τις ανάγκες της θέσης του και όσο η θέση του είναι σημαντική για την εκπλήρωση του σκοπού του οργανισμού στον οποίο εργάζεται.

Ομάδες εργαζομένων, ιδιωτικές επιχειρήσεις και κράτος κάνουν σχεδόν τα πάντα χωρίς μόνιμους εργαζόμενους.

Η ανεργία πέφτει ταχύτατα, η διαφθορά πέφτει ταχύτατα, ...

Και γιατί δεν το κάνουμε;

Δεν μπορούμε γιατί το απαγορεύει το Σύνταγμα της Ελλάδος και δεν το ζητάνε οι πολίτες της.

Μοναδική ελπίδα για τους άφωνους που τους εκμεταλλεύονται οι μόνιμοι είναι να το ζητήσει η ΕΕ και να το αποδεχτεί με δημοψήφισμα ο Ελληνικός λαός.

Η γυναίκα μου με τράβαγε να φύγουμε γιατί μιλάω πολύ.

Δεν μπορείς να τα πεις όλα σε μια πρόταση;

Βέβαια:

Rule of law, inclusive political and economic institutions, inclusive labor market, inclusive capital market, inclusive every market, reasonable living expenses + accommodation expenses for the most of the citizens, change cash flow means change institutions, change behaviors.

Κατάλαβες; αν δεν κατάλαβες βγάλε το κερί από τα αυτιά σου.

Το πρόβλημα του πολιτικού διαλόγου

Στην Ελλάδα μέχρι στιγμής έχουμε την ελευθερία του λόγου, ο καθένας μπορεί να πει την δικιά του άποψη.

Τα κόμματα υποστηρίζουν ότι ακούν τους πολίτες, τους ακούν όλους ή αυτούς που φωνάζουν πιο πολύ;

Το μανιφέστο κατατίθεται σαν άποψη-πρόταση στο συνέδριο του ποταμού. Θα βγει κανείς να το συζητήσει;

Το μανιφέστο κατατίθεται στο ALDE.  Θα βγει κανείς να το συζητήσει;

Οι συντονιστές στα Ατομικά μέλη του ALDE λένε "απευθύνσου στα μέλη εδώ, είναι διατεθειμένα να αφιερώσουν χρόνο για το μανιφέστο?" !!!

Μα τα ατομικά μέλη μπορεί να μην έχουν τον χρόνο ή να διαφωνούν. Δεν πρέπει κάποιος να συντονίσει την διαδικασία.

Δεν πρέπει κάποιος να είναι ικανός να συνοψίσει τις διαφορετικές προτάσεις που κατατίθενται.

Δεν πρέπει κάποιος να απαντήσει σε ερωτήσεις;

Το μανιφέστο υποστηρίζει χωρίς την κυριαρχία του νόμου, τους ανοιχτούς πολιτικούς και οικονομικούς θεσμούς θα έχουμε μιζέρια, όχι ανάπτυξη. 
Αν το ALDE έχει διαφορετική άποψη επ 'αυτού κάποιος να με ενημερώσει για να μη χάνω τον χρόνο μου.

Και 100 εργαλειοθήκες να έχεις είσαι ελλιπής.

Όχι δεν φταίει ο κ. Θεοχάρης για την υποβάθμιση του πολιτικού διαλόγου, ο κ. Θεοχάρης είναι πολιτικός και δρα στα πλαίσια του να ακούει τους πολίτες. Έχει και το προτέρημα ότι δεν είναι λαμόγιο και πουλημένος.

Οι πολίτες όμως που θίγονται πιο πολύ, δεν έχουν φωνή. Θα βγει ένας πολιτικός να μιλήσει γιαυτούς;

Γιατί δεν μιλάνε οι ίδιοι οι πολίτες που θίγονται;

Δεν μπορούν και δεν θέλουν να που κάτι που θίγει τους αγαπημένους τους. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του πλουραλισμού προνομίων.
Να μην κοπούν μεγάλες συντάξεις γιατί από εκεί βγαίνει το χαρτζιλίκι του παιδιού και του εγγονού και θα κάνει επανάσταση το παιδί και ο εγγονός -η.
Το κεφάλαιο, οι τράπεζες και η εργοδοσία φταίνε που βάζουν οι μόνιμοι ανθρώπους με πεντάμηνα κοινωφελούς εργασίας να εργάζονται για να κάθονται οι ίδιοι.
Δεν μπορείς να τα βάλεις με τον συνάδελφο, κάνε απεργία να γίνεις μόνιμος. Να γίνουμε όλοι μόνιμοι. Να γίνουμε Β. Κορέα.
Είναι πιο εύκολο να ψάχνουμε για εξωτερικούς εχθρούς και να θεωρούμε ότι η Μέρκελ και ο Σόϊμπλε είναι υπεύθυνοι.

Και τι με νοιάζει εμένα αν αυτοί δεν καταλαβαίνουν;

Σε νοιάζει, γιατί αν δεν υπάρχει ένα ελάχιστο επίπεδο ευημερίας για την πλειοψηφία του πληθυσμού σε μια κοινωνία, οι κατατρεγμένοι θα γοητευτούν από τις σειρήνες των αριστερών και δεξιών ολοκληρωτισμών.

Το θες αυτό για σένα, για τα παιδιά σου για την χώρα σου;

[Αν κάποιοι νομίζουν ότι φιλελευθερισμός είναι να μην πληρώνεις φόρους, να μην βάζεις ένσημα στους εργαζόμενους, να χρωστάς μισθούς, να διαπλέκεσαι με την εξουσία και άλλα τέτοια, διαφωνούμε σοβαρά.

Αν τα παραπάνω τα υποστηρίζει το ALDE πρέπει να φύγω από ατομικό μέλος, αν το ALDE δεν τα υποστηρίζει θα πρέπει να φύγουν τα ατομικά μέλη που διαφωνούν.

Όλοι μαζί παρέα δεν γίνεται.

Όχι κανένα ατομικό μέλος δεν υποστήριξε τα παραπάνω, έχω όμως ένα φίλο που μου λέει ότι πολλοί φιλελεύθεροι είναι λαμόγια και εγώ του λέω ότι κάνει λάθος, θα ρωτήσω όμως τα ατομικά μέλη να μου πουν.

Δεν έχω πρόβλημα με τα λαμόγια, ούτε περιμένω η κοινωνία να είναι αγγελική.

Τα λαμόγια απλά ευδοκιμούν στους κλειστούς θεσμούς πιο πολύ από τους ανοιχτούς. 
Το θεσμικό πλαίσιο είναι τέτοιο που αν θέλει να γίνει κάποιος πλούσιος τις περισσότερες φορές στους κλειστούς θεσμούς, στις κλειστές αγορές,  απαιτείται λαμογιά.
Αν τα λαμόγια είναι ικανά να αντιληφθούν ότι είναι καλύτεροι οι ανοιχτοί θεσμοί, για τα παιδιά τους, και τα εγγόνια τους και είναι έτοιμοι να προσαρμοστούν σε νέες απαιτήσεις, (όπου ο επιχειρηματίας δεν είναι ο κολλητός του υπουργού, αλλά ο άνθρωπος που ρισκάρει για να δημιουργήσει και το κάνει σεβόμενος τους εργαζομένους του και το περιβάλλον), μπορούμε τότε να συνυπάρχουμε στο  ALDE και να συμπορευόμαστε σε κοινούς σκοπούς

"Στην Ελλάδα δεν υπάρχει επιχειρηματική τάξη και κουλτούρα. Μόνο κάποιοι λίγοι ήρωες, που προσπαθούν να παράγουν."
«Η οικονομία μας στηρίζεται σε πήλινα πόδια»]

Η πολιτική δεν είναι κουβέντα καφενείου και ψυχοθεραπείας να λέει ο καθένας την γνώμη του.

Η πολιτική είναι συμφωνία. 

Αν δεν ξέρω που συμφωνούμε και που διαφωνούμε καλύτερα να πάω για ψάρεμα.

Τι είναι η πολιτική?

Η πολιτική είναι συμφωνία και η συμφωνία είναι πρώτα αποδοχή κοινών αρχών και μετά συναίνεση και συνεργασία.

Οι Έλληνες είναι πιασμένοι σε μια παγίδα. Ταυτίζουν την εθνική ταυτότητα με τους κλειστούς θεσμούς τους.
Σήμερα ταυτίζουν τον Ελληνικό λαό με τους βολεμένους και τα λαμόγια.

Οι θεσμοί δεν είναι εθνική ταυτότητα, είναι η εξέλιξη των θεσμών της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, που προσαρμόστηκαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και μετασχηματίστηκαν στην σύγχρονη Ελληνική ιστορία για να φτάσουν στις μέρες μας παραμένοντας ουσιαστικά πάντα κλειστοί και εκμεταλλευτικοί, σε χιλιάδες μεταμορφώσεις και προσαρμογές.

Η Ελλάδα δεν χρειάζεται ηγέτες, αλλά αλλαγή θεσμών και αυτή μπορεί να προκύψει από τον συνδυασμό εξωτερικής πίεσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την συμφωνία μιας κρίσιμης μάζας ανθρώπων για την αναγκαιότητα της κυριαρχίας του νόμου και των ανοιχτών οικονομικών και πολιτικών θεσμών.

Το παραπάνω σημαίνει κάποιοι πολίτες πρέπει να θέσουν πάνω ακόμα και από τον εαυτό τους αφηρημένους σκοπούς και να παλέψουν για να τους υλοποιήσουν, εξηγώντας και πείθοντας τους υπόλοιπους.

Ποιοι είναι αυτοί οι σκοποί;

Μα φυσικά η κυριαρχία του νόμου και οι ανοιχτοί πολιτικοί και οικονομικοί θεσμοί. (χιλιοστή επανάληψη).

Σαν Έλληνας και σαν Ευρωπαίος πολίτης, σαν μέλος του ALDE και του ποταμού θέλω να ξέρω την θέση του ALDE και του ποταμού για την κυριαρχία του νόμου και τους ανοιχτούς θεσμούς.

Αν δεν συμφωνήσουμε σε αυτά δεν έχει νόημα (για μένα) καμία συζήτηση και καμία συνεργασία πολιτικών δυνάμεων που ευαγγελίζονται να κάνουν την Ελλάδα Ευρώπη.

Και αν βγει πχ ο Γιάννης (Ραγκούσης) και αν πει: κάτσε ρε φίλε διάβασες δυο βιβλία και νομίζεις ότι κάτι ξέρεις, η πιο σημαντική αρχή σε ένα κράτος είναι η διαύγεια.

Κανένα πρόβλημα ωραία είναι η διαύγεια βάλτη στο πακέτο να αλλάξουμε την Ελλάδα. (Α και δεν είναι τα βιβλία που διάβασα, είναι ότι όπου εργάστηκα στην Ελλάδα συνάντησα κλειστές εκμεταλλευτικές αγορές).

 Αυτό είναι πολιτική να βρεις τις αρχές, να βρεις τα κοινά και να συμφωνήσεις σε αυτά.

Αν τα βρεις δεν χρειάζεσαι ηγέτες, παίρνεις τις αρχές παραμάσχαλα και πας σε όλους τους ηγέτες και τους λες, αν κάνουμε αυτά αλλάζουμε την Ελλάδα. Συμφωνείς ή διαφωνείς.

Για να πραγματοποιηθούν αλλαγές στους θεσμούς απαιτείται η πλειοψηφία του πληθυσμού να συμφωνεί.

Αν βρεις αρκετούς που συμφωνούν, βρίσκεται και ένας ηγέτης και κάνει την δουλειά. 
Ποιος θα είναι ο ηγέτης είναι αδιάφορο, το κόλπο είναι να αλλάξουμε τους θεσμούς.

Ο ηγέτης ή οι ηγέτες και οι πολίτες που συμφωνούν πρέπει να πείσουν τους υπόλοιπους πολίτες ότι αξίζει να αλλάξουμε τους θεσμούς. 

Το 2021, διακόσια χρόνια μετά την απελευθέρωση μπορεί η Ελλάδα να έχει ανοιχτούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς, χαμηλή ανεργία, υψηλούς κατώτατους μισθούς, οι Έλληνες του εξωτερικού να επιστρέφουν και 4 στους 5 Έλληνες να βλέπουν το μέλλον αισιόδοξα.

Το 2021 η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να έχει ένα νέο κράτος μέλος στην Μέση Ανατολή. 
Το κράτος των Κούρδων στην Βόρεια Συρία, μπορεί να είναι ο παράγοντας σταθερότητας στην Μέση Ανατολή, ένα νέο κράτος που με την υποστήριξη των χωρών με ανοιχτούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς μπορεί να αναλάβει την διαχείριση της προσφυγικής κρίσης με την στήριξη της διεθνούς κοινότητας, ενώ μπορεί να υιοθετήσει σύγχρονες κρατικές δομές όπως η Δανία, χωρίς μόνιμους εργαζόμενους.  

Ο πόλεμος στην Μέση Ανατολή μπορεί να έχει κοπάσει. 

Το πρόβλημα της Μέσης Ανατολής είναι η συνεχής διαιώνιση των κλειστών θεσμών από τους Sumer μέχρι σήμερα.

Δεν είναι σίγουρο βέβαια ότι θα υλοποιηθούν τα παραπάνω, απλές μελλοντικές εκδοχές μελετάμε στο πλαίσιο της πιθανοκρατικής θεωρίας των θεσμών.

Έχουμε και πιθανές εναλλακτικές. Διάλυση της Ευρώπης, εθνικά κράτη και πόλεμοι κυριαρχίας μεταξύ εθνικών κρατών με κλειστούς θεσμούς.

Διαλέξτε όνειρο.

.Καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το νέο έτος 2016

Χρηματικές ροές - Θεσμοί - Συμπεριφορές (κείμενο υπό επεξεργασία)

[Το μανιφέστο είναι ένα εμπειρικό κείμενο που γράφεται από έναν πολίτη και αναπτύσσεται στο blog Διακήρυξη για μία άλλη Ελλάδα,για μία άλλη Ευρώπη. και η σελίδα του στο facebook Manifesto for another Greece, for another Europe
Τα κείμενα δεν έχουν συζητηθεί, έτσι μπορούν να φαίνονται απλοϊκά, ή μερικές προτάσεις να είναι τραβηγμένες, θα επιχειρηθεί να μπει μια τάξη για να ανοίξει μια συζήτηση με όποιον επιθυμεί.
Δεν χρειάζεται φυσικά να συμφωνεί κάποιος σε όλα, αλλά να συμφωνεί  με τους ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς θεσμούς (inclusive institutions), την κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου, rule of law), να αντιλαμβάνεται την εκμετάλλευση που προέρχεται από τις μόνιμες θέσεις εργασίας και την αξία των εμπορευσίμων δραστηριοτήτων.
Για μια ιδέα σχετικά με τους θεσμούς
More on the extractive/inclusive debate
Το μανιφέστο αποδέχεται την θεωρία για την εξέλιξη των θεσμών από τους Acemoglu Robinson, από την ιστορική περίοδο μέχρι σήμερα.
Για να πάρετε μια ιδέα σχετικά με τους θεσμούς στην Ελλάδα
Οι θεσμικές προϋποθέσεις για την οικονομική ανάπτυξη. Αριστείδης Χατζής
Για το τι είναι η κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου) Rule of law
Τι θεωρητικά προαπαιτούμενα έχει το μανιφέστο
Το μανιφέστο δεν έχει προαπαιτούμενα ωστόσο είναι σημαντικό να μπορεί να καταλάβει κάποιος τους θεσμούς, την εκμετάλλευση των μόνιμων θέσεων εργασίας και τις εμπορεύσιμες δραστηριότητες.
Το μανιφέστο στηρίζεται σε τρία βιβλία, που ξεκαθαρίζουν τα παραπάνω θέματα
"γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη" Acemoglu - Robinson,
"ο δρόμος προς την δουλεία" Hayek
"το αόρατο ρήγμα" Αρίστος Δοξιάδης.]

Οι άμορφοι οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί

Οι πολιτικοί και οικονομικοί θεσμοί είναι το σύνολο των γραπτών και άγραφων νόμων που προσδιορίζουν τις σχέσεις μεταξύ των ατόμων, των ιδιωτικών οργανισμών, των δημόσιων οργανισμών, και το κράτος.

Σε κάθε διαφορετικό τόπο και χρόνο η στατική εικόνα των θεσμών συνδέεται με ένα θεσμικό πλαίσιο που ευνοεί τους ανοικτούς ή κλειστούς θεσμούς.

Μπορούμε να προσπαθήσουμε να συλλάβουμε την εξέλιξη των θεσμών σε όλη την γη, σε κάθε χώρα, τουλάχιστον για τα προηγούμενα 2500 χρόνια, στους περισσότερους τόπους που αναπτύχθηκαν κράτη.

[Ένας τάφος 3500 χρόνια πριν μας δείχνει ότι το κυνήγι μερικών ανθρώπων για κυριαρχία και πλούτο έρχεται από πολύ παλιά και υπονοεί την ύπαρξη κυριαρχικών θεσμών που ομοιάζουν πιθανόν με τους πλουραλιστικούς θεσμούς κυριαρχίας φυλών που υπάρχουν σήμερα σε αρκετές χώρες χωρίς συγκεντρωτικό κράτος (πχ Somalia).
Βρέθηκε ασύλητος τάφος νεαρού πολεμιστή στην Πύλο]

Οι ανοιχτοί δυνητικά συμμετοχικοί και οι κλειστοί δυνητικά εκμεταλλευτικοί, πολιτικοί και οικονομικοί θεσμοί προσδιορίζονται στατικά αλλά και δυναμικά, σε σχέση με τους υπάρχοντες οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς, τοπικά και χρονικά.

Σε κάθε χρονική στιγμή σε κάθε τόπο, οι ανοιχτοί δυνητικά συμμετοχικοί πολιτικοί και οικονομικοί θεσμοί εκφράζουν δυναμικά την μεγαλύτερη συμμετοχή των ενδιαφερόμενων στην παραγωγή και την διανομή του πλούτου και της εξουσίας.

Σε κάθε χρονική στιγμή σε κάθε τόπο οι κλειστοί δυνητικά εκμεταλλευτικοί πολιτικοί και οικονομικοί θεσμοί, εκφράζουν δυναμικά τον αποκλεισμό των συμμετεχόντων στην παραγωγή και την διανομή του πλούτου και της εξουσίας.

Η στατική μορφή των πολιτικών και οικονομικών θεσμών δεν είναι προσδιορισμένη διαχρονικά με τον ίδιο τρόπο. Οι θεσμοί έχουν την ιδιότητα να μεταμορφώνονται στατικά ανάλογα με τις ιστορικές συνθήκες, ενώ στην ουσία παραμένουν ίδιοι στην δυναμική μορφή τους.

Η δυναμική μορφή των θεσμών έχει μόνο δύο εκδοχές που παραμένουν σταθερές στον χρόνο και μπορούν να αλλάξουν μόνο σε κρίσιμες καμπές της ιστορίας, όταν συνηγορούν ευνοϊκοί παράγοντες που οδηγούν σε μεγαλύτερη συμμετοχή ή αποκλεισμό των ενδιαφερόμενων.

Η θεωρία των θεσμών των Acemoglou Robinson δεν προσδιορίζει στατικές ιδανικές πολιτείες, αλλά δυναμικές εξελίξεις των θεσμών που δημιουργούν τις κοινωνίες.

Η Ελλάδα, η Ευρώπη και ο κόσμος είναι σε μια κρίσιμη καμπή εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και της αύξησης της ανεργίας(1), των τεράστιων μεταναστευτικών ροών (2), της κλιματικής αλλαγής (3), τις αυξημένες πιθανότητες πολέμου από τις χώρες με κλειστούς ολοκληρωτικούς ή δημοκρατικούς θεσμούς(4) την σύναψη νέων διεθνών εμπορικών συμφωνιών(5) και της ισλαμικής τρομοκρατίας (6).

(1) Προς μια Ένωση του Ευρώ
(2) The indispensable European
(3) President Obama destroys Republicans over Climate Change!!
(4) Εικόνες από την άσκηση Trident Juncture: Η μεγαλύτερη άσκηση του ΝΑΤΟ εδώ και μια δεκαετία
(5)“Will TPP promote higher labor standards?”
(6) Η ατζέντα της G20 είναι πιο κρίσιμη και ανησυχητική από ποτέ

Η Ελλάδα, η Ευρώπη και ο κόσμος μπορεί να κινηθεί προς πιο ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς με θεσμικές παρεμβάσεις που κάνουν συμμετοχικές τις αγορές εργασίας και κεφαλαίου.
Η διάθεση για πιο ισορροπημένη παραγωγή και διανομή του πλούτου υπάρχει.
Democrats Assail G.O.P. After Filibuster of Proposal to Raise Minimum Wage

Χρηματικές ροές - Θεσμοί - Συμπεριφορές

Οι πολιτικοί και οικονομικοί θεσμοί είναι άυλοι, ωστόσο δημιουργούν υλικές και μετρήσιμες χρηματικές ροές, αφού προσδιορίζουν την παραγωγή και την διανομή του πλούτου.

Οι πολιτικοί και οικονομικοί θεσμοί προσδιορίζουν επίσης την συγκέντρωση ή τον επιμερισμό της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας.

Οι χρηματικές ροές που δημιουργούν οι πολιτικοί και οικονομικοί θεσμοί σε κάθε χώρα συνδέονται με την ίδια την σταθερότητα και την διατήρησή των θεσμών και με την καθιερωμένη συμπεριφορά (ιδιοσυγκρασία) της πλειοψηφίας του πληθυσμού.

Αναφερόμαστε σε κοινά αποδεκτές συμπεριφορές από την πλειοψηφία του πληθυσμού, όπως η μη κυριαρχία του νόμου, η κυριαρχία πελατειακών και ευνοιοκρατικών συμπεριφορών, η διαφθορά.
Η αποδοχή από την πλειοψηφία του πληθυσμού της ύπαρξης των παραπάνω συμπεριφορών από ισχυρές μειοψηφίες, συνιστούν άτυπους πολλές φορές αόρατους θεσμούς, που υλοποιούνται όμως από τις χρηματικές ροές που δημιουργούν.

Έτσι δημιουργείται μια κοινωνία με υπερβάλλον λόγο για υψηλά ιδεώδη, αλλά με χρηματικές ροές που αποσπούν πόρους από τους αδύνατους και τους μεταφέρουν στους δυνατούς.
Οι περισσότεροι πολίτες δηλώνουν αριστεροί αλλά νοιάζονται μόνο για την πάρτι τους και αδιαφορούν για το κοινωνικό σύνολο ή το περιβάλλον.
Το συλλογικό όνειρο μια θέση στο κράτος, μια προστατευμένη θέση εργασίας με απόλυτη οικονομική ασφάλεια.
Οι μη προνομιούχοι εξαρτώνται οικονομικά και συναισθηματικά από τους προνομιούχους.

Η σύνδεση είναι ισοδύναμη και αμφίδρομη: χρηματικές ροές - θεσμοί - συμπεριφορές.

Αντίθετα από ότι γενικά πιστεύεται οι καθιερωμένες συμπεριφορές της πλειοψηφίας του πληθυσμού δεν συνδέεται τόσο με την διαπαιδαγώγηση, όσο με το είδος των θεσμών και τις συνακόλουθες χρηματικές ροές που αυτοί δημιουργούν.

Ο τρόπος που κάποιος μπορεί να γίνει πλούσιος και δυνατός προσδιορίζεται από τους υπάρχοντες οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς.

Η μη ύπαρξη ενός θεσμικού πλαισίου που επιτρέπει και θεσμοθετεί τον ελεύθερο ανταγωνισμό έχει σαν συνέπεια την επιδίωξη του πλούτου μέσα από την διαφθορά και την μαύρη αγορά, σε ένα περιβάλλον πελατειακών και ευνοιοκρατικών σχέσεων.

Οι κλειστοί εκμεταλλευτικοί οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί, στην δημοκρατίες και στα ολοκληρωτικά καθεστώτα συνδέονται αμφίδρομα με τις πελατειακές σχέσεις, τον ευνοιοκρατικό καπιταλισμό και την διαφθορά.

Η μη κυριαρχία του νόμου (κράτος ανθρώπου) είναι συνηθισμένη στις δημοκρατικές χώρες με κλειστούς θεσμούς σαν μια αυθόρμητη αντίδραση απέναντι στον νόμο που εξυπηρετεί τους δυνατούς.

Η σταθερότητα στον χρόνο των θεσμών συνδέεται με μια κρίσιμη μάζα ανθρώπων που τα συμφέροντά τους ευνοούνται από τους υπάρχοντες θεσμούς και δημιουργούν μια κυρίαρχη αφήγηση που γίνεται αποδεκτή από την πλειοψηφία του πληθυσμού.

Η εξέλιξη των θεσμών και οι κίνδυνοι στο παρόν και στο μέλλον

Στην ανθρώπινη ιστορία κατά την ιστορική περίοδο κυριαρχούν οι κλειστοί απολυταρχικοί εκμεταλλευτικοί πολιτικοί θεσμοί στο μεγαλύτερο μέρος του ανθρώπινου πληθυσμού στις περισσότερες χώρες, για τον μεγαλύτερο χρόνο, πολλές φορές συνδεδεμένοι με μια αφήγηση που δημιουργεί μια τονισμένη εθνική συνείδηση. Η εθνική συνείδηση επιτρέπει την κάλυψη των εσωτερικών εκμεταλλευτικών θεσμών με την ύπαρξη εξωτερικών εχθρών που επιβουλεύονται το έθνος.
.
Στις καμπές της ανθρώπινης ιστορίας που συνδέονται με μια καταστροφή, ή την αποτυχία των υπαρχόντων θεσμών (στην συνείδηση της πλειοψηφίας), ή την δημιουργία νέου πλούτου από νέες δραστηριότητες, ή την ενσωμάτωση ενός τόπου με κλειστούς θεσμούς σε έναν μεγαλύτερο με ανοιχτούς (και αντίστροφα), οι θεσμοί μπορούν να αλλάξουν και γίνουν πιο κλειστοί ή πιο ανοικτοί.

Οι παραπάνω ειδικές ιστορικές συνθήκες δεν προσδιορίζουν μονοσήμαντα την εξέλιξη των θεσμών από κλειστούς σε ανοιχτούς, αλλά την δυνατότητα μετάβασης σε πιο ανοιχτούς ή πιο κλειστούς θεσμούς.

Κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει μονοσήμαντα αν οι θεσμοί θα γίνουν πιο κλειστοί ή πιο ανοιχτοί, γιατί το αποτέλεσμα συνδέεται με την επικρατούσα αφήγηση της πλειοψηφίας του πληθυσμού.

Είναι πιο εύκολη η αλλαγή εξουσίας, από την αλλαγή των θεσμών που προσδιορίζουν την διαχείριση της εξουσίας.

Η απελευθέρωση από κατακτητές ή αποικιοκράτες ή από την κατάρρευση απολυταρχικών καθεστώτων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, ή από δικτατορίες, και η αποδοχή της δημοκρατίας συνήθως δεν σημαίνει αλλαγή των θεσμών από κλειστούς σε ανοιχτούς, αλλά την μετατροπή των απολυταρχικών κλειστών θεσμών σε δημοκρατικούς κλειστούς θεσμούς.

Οι δημοκρατικοί κλειστοί θεσμοί που δημιουργούνται μετά την κατάρρευση ολοκληρωτικών καθεστώτων και την μετάβαση σε μια δημοκρατία έχουν κοινά χαρακτηριστικά που οδηγούν σε ευνοιοκρατικό καπιταλισμό και πελατειακές σχέσεις, ανεξάρτητα αν προοδευτικοί διανοούμενοι εισαγάγουν το καλύτερο Σύνταγμα, αυτό απλά δεν θα τηρηθεί από την πλειοψηφία.

Αντίθετα με ότι υποστηρίζουν οι Acemoglu Robinson η ιστορική εξέλιξη προς τους ανοιχτούς θεσμούς δεν είναι μονόδρομος.
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία είναι ένα παράδειγμα μακροβιότητας ενός συνδυασμού κλειστών πολιτικών θεσμών με ανοιχτούς οικονομικούς (εμπόριο).

Η Κίνα μπορεί να καταφέρει να ισορροπήσει και να αναπτύξει τους κλειστούς πολιτικούς θεσμούς με τους μερικώς ανοιχτούς οικονομικούς θεσμούς, δημιουργώντας ένα σοβαρό κίνδυνο για την ανάπτυξη των ανοιχτών θεσμών σε όλη την ανθρωπότητα.
Οι δημοκρατίες των κλειστών θεσμών της Ρωσίας και της Τουρκίας, είναι πιθανών να εμπλακούν σε μεγαλύτερους πολέμους παρασυρμένες από την ακόρεστη αναζήτηση για κυριαρχία των ηγετών τους Πούτιν και Ερντογάν.
Thousands Parade On Russia's National Unity Day
Τούρκος διπλωμάτης προπηλακίζει Αμερικανό, στην Ουάσινγκτον, λόγω ΡΚΚ!

Όταν κανείς μελετά τους θεσμούς μπορεί να μιλά μόνο για πιθανότητες, αφού η θεωρία της εξέλιξης των θεσμών των Acemoglu Robinson είναι ουσιαστικά πιθανοκρατική, όπως άλλωστε και η κβαντομηχανική και η μετεωρολογία που η πρόβλεψή της αδυνατίζει όσο απομακρυνόμαστε από το παρόν.


Η μεταμόρφωση των κλειστών θεσμών στην Νότια Ευρώπη

Στην σημερινή Ευρώπη και ιδιαίτερα στις χώρες του νότου έχουμε μια επιστροφή στους κλειστούς θεσμούς με μια νέα μορφή εκμετάλλευσης την απόλυτη οικονομική ασφάλεια για ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού (μέσα από την μονιμότητα εργασίας, τις εγγυημένες από το κράτος μεγάλες συντάξεις και ένα πλαίσιο εργατικών νόμων που έχει ισχύ για τους προνομιούχους εργαζόμενους) που χρηματοδοτείται από φόρους πολιτών (που μερικές φορές είναι σε χειρότερη οικονομική κατάσταση από αυτούς που χρηματοδοτούν) ή εξωτερικό δανεισμό και επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή ένωση.

Η νέα έκφραση των κλειστών θεσμών στην νότια Ευρώπη (με τα κεκτημένα δικαιώματα και προνόμια διάφορων κοινωνικών ομάδων) δημιουργεί ένα επικίνδυνο θεσμικό πρότυπο για την Ελλάδα και κάποιες από τις πρώην χώρες της Σοβιετικής Ένωσης που δεν γνώρισαν ποτέ ένα πλαίσιο ανοιχτών θεσμών τους τελευταίους αιώνες.

Αυτό το κλειστό θεσμικό πρότυπο θεωρεί κεκτημένο Συνταγματικά δικαίωμα την διατήρηση των μόνιμων θέσεων εργασίας και την προστασία των δικαιωμάτων των προνομιούχων εργαζομένων απέναντι στους μη προνομιούχους, τους άνεργους και τους οικονομικά αδύνατους.

Είναι προφανές ότι αυτό το θεσμικό πρότυπο συνδέεται με την αύξηση του ποσοστού των πολιτών που αναζητούν αριστερές και δεξιές ολοκληρωτικές λύσεις, οι οποίες μπορούν να προσφέρουν μόνιμες θέσεις εργασίας για τους περισσότερους, ή τουλάχιστον γι αυτούς που επιλέγουν και στηρίζουν τις ολοκληρωτικές λύσεις.

Η απόφαση αλλαγής των θεσμών όταν υπάρχουν κρίσιμες καμπές στην Ιστορία αφορά την πλειοψηφία του πληθυσμού και δεν σχετίζεται εύκολα με έναν ηγέτη αλλά με μια συλλογική συνειδητοποίηση ότι οι νέοι θεσμοί είναι καλύτεροι από τους προηγούμενους γιατί δημιουργούν πλούτο σε περισσότερους.

Οι ηγέτες και ιδιαίτερα οι πολιτικοί στις δημοκρατίες, θέλουν να είναι αγαπητοί στους ψηφοφόρους τους γιαυτό αναζητούν την συμφωνία της πλειοψηφίας και η συμφωνία στις κρίσιμες καμπές είναι η προάσπιση των υπαρχόντων θεσμών σαν εθνική ταυτότητα, σαν εθνική ιδιοσυγκρασία.

Αυτό σημαίνει ότι στις χώρες με κλειστούς θεσμούς είναι δύσκολο να περιμένει κανείς προτάσεις από πολιτικούς και διανοούμενους που να συμφωνούν σε μια επαναστατική αλλαγή των θεσμών οι περισότεροι αναζητούν λύσεις που διατηρούν των ίδιους θεσμούς μεταμορφωμένους.

Η αλλαγή των θεσμών

Η αλλαγή των θεσμών σήμερα στις δημοκρατίες με κλειστούς θεσμούς είναι πιο εύκολη από το παρελθόν, γιατί οι θεσμοί μπορούν να αλλάξουν με ένα δημοψήφισμα που θα ρωτάει τους ίδιους τους πολίτες και θα δημιουργεί χρηματικές ροές που οδηγούν στην αύξηση του πλούτου σε μεγαλύτερο ποσοστό των πολιτών από το υπάρχον.
Η αύξηση του πλούτου για μεγαλύτερο ποσοστό των πολιτών είναι διαχρονικά ο τρόπος αλλαγής των θεσμών μέχρι σήμερα. Οι ίδιοι οι πολίτες πρέπει να αποφασίσουν και να πάρουν την ευθύνη της αλλαγής των θεσμών ή όχι.

Οι πολιτικοί, οι κυβερνώντες, οι διανοούμενοι και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αναζητούν στατικές λύσεις μεταμόρφωσης των θεσμών που να διατηρούν την δυναμική μορφή τους ίδια.

Η δημοκρατία επιτρέπει την αλλαγή των θεσμών χωρίς επαναστάσεις και εμφύλιους που τις περισσότερες φορές αφορούν την κατάκτηση της εξουσίας και όχι την αλλαγή της διαχείρισης της.

Η επιδημία της πανώλης στην Ευρώπη μαζί με την ύπαρξη των μεσαιωνικών πόλεων και την προέλαση του Ναπολέοντα, έφεραν το άνοιγμα των κλειστών θεσμών της φεουδαρχίας στην δυτική Ευρώπη.
Η μη επαρκής ανάπτυξη μεσαιωνικών πόλεων στην Ανατολική Ευρώπη έφερε εκεί το παραπέρα κλείσιμο των θεσμών με την δεύτερη δουλοπαροικία.

Οι αποικίες και η ανάπτυξη της βιομηχανίας στην Αγγλία έφεραν πλούτο σε ανθρώπους που δεν είχαν συμμετοχή στην πολιτική εξουσία. Αυτοί οι άνθρωποι επιδίωξαν και πέτυχαν το άνοιγμα των ολοκληρωτικών πολιτικών θεσμών με το κοινοβούλιο και την κυριαρχία του νόμου.

Οι ίδιοι άνθρωποι θέλησαν να κρατήσουν για τους εαυτούς τους την πρόσβαση στην εξουσία, ωστόσο η κυριαρχία του νόμου και η δυνητική συμμετοχικότητα επέτρεψαν τα παραπάνω άνοιγμα των θεσμών από τους επόμενους αποκλεισμένους.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουμε την αλλαγή των κλειστών θεσμών του νότου που επέτρεπαν την δουλεία των μαύρων, μετά από την αντίδραση των μαύρων και ένα εμφύλιο πόλεμο με τους Βόρειους.
American Civil War

Η πιο γρήγορη και αναίμακτη αλλαγή θεσμών στην ανθρώπινη ιστορία έγινε με την ενσωμάτωση της Ανατολικής Γερμανίας στην Δυτική.
Η αλλαγή θεσμών στηρίχθηκε στην αποτυχία των κλειστών θεσμών στην συνείδηση ενός μεγάλου μέρους των Ανατολικό-Γερμανών (όπως αυτή εκφράστηκε με την πτώση του τείχους του Βερολίνου) και στην ύπαρξη του θεσμικού πλαισίου της Δυτικής Γερμανίας που ενσωμάτωσε τους Ανατολικό-Γερμανούς.

Η παραπάνω θεσμική αλλαγή έγινε σε σύντομο χρονικό διάστημα, αναίμακτα στηριζόμενη σε δυο παράγοντες, στην αποτυχία των θεσμών της Ανατολικής Γερμανίας για την πλειοψηφία του πληθυσμού και στην ύπαρξη ενός έτοιμου θεσμικού πλαισίου από την Δυτική Γερμανία που δημιούργησε αλλαγή στις χρηματικές ροές.

Αλλαγή των κλειστών θεσμών σε ανοικτούς έγινε και γίνεται από αρκετές χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης όπως η Σλοβενία, η Εσθονία και η Ρουμανία. Σε όλες τις περιπτώσεις οι καθοριστικοί παράγοντες συνδέονται με την αποδοχή των ανοιχτών θεσμών από την πλειοψηφία του πληθυσμού και την ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση όπου οι ανοικτοί θεσμοί υπήρχαν υλοποιημένοι στις Βόρειες χώρες.

Μια πρόταση για άμεση αλλαγή θεσμών

Αν εγχώριοι διανοούμενοι, στοχαστές πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές, των χωρών με κλειστούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς, δεν κατανοούν την θεωρία των θεσμών και δεν έχουν επαναστατικές προτάσεις για την αλλαγή τους, οι προτάσεις μπορούν να έρθουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και να αφορούν καταρχήν τις πτωχευμένες χώρες και τις χώρες υπό ένταξη.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει πρώτα να κατανοήσει την αξία των ανοιχτών θεσμών και μετά να προτείνει κατευθείαν στους πολίτες να αποφασίσουν την αλλαγή των κλειστών θεσμών με δημοψήφισμα, αφού θα θέσει σαν όρο την αλλαγή των θεσμών για να παραμείνει μια χώρα στην ζώνη του ευρώ και θα παρέχει την τεχνική υποστήριξη για την δημιουργία ενός νέου κράτους ευημερίας με δωρεάν υγεία, δωρεάν παιδεία, αξιοπρεπείς μισθούς για τους περισσότερους και ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για τους άνεργους και οικονομικά αδύνατους.

Οι παραπάνω συνθήκες υπάρχουν ήδη για την Ελλάδα αφού η χώρα έχει αρκετές πιθανότητες εθελούσιας εξόδου από την ζώνη του ευρώ μετά την κατάρρευση των δημοσιών εσόδων και την αναζήτηση ολοκληρωτικών λύσεων διακυβέρνησης από μια μερίδα του πληθυσμού.

Το Ευρωκοινοβούλιο και οι θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να ζητήσουν την απελευθέρωση των απολύσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα από τους ίδιους τους πολίτες με δημοψήφισμα και την ταυτόχρονη δημιουργία ενός σύγχρονου κράτους ευημερίας που εξυπηρετεί όλους τους πολίτες και όχι μόνο τους προνομιούχους.
Είναι προφανές ότι αυτή η πρόταση θα έπρεπε να υποστηρίζεται από τους Έλληνες διανοούμενους αφού οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε περισσότερο πλούτο για περισσότερους πολίτες.

Η απελευθέρωση των απολύσεων με την ταυτόχρονη δημιουργία ενός νέου κράτους ευημερίας με περιορισμένη ασφάλεια για όλους, συνιστά μια θεσμική επανάσταση που θα επιτρέψει το άνοιγμα των κλειστών αγορών εργασίας, τον ανασχεδιασμό του κράτους ώστε αυτό να υπηρετεί το σύνολο των πολιτών, την αύξηση μη εκμεταλλευτικών επενδύσεων και φυσικά πολλές και αξιοπρεπείς νέες θέσεις εργασίας.

Τα όρια της ανεκτικότητας

Η αναγνώριση της αξίας των ανοιχτών θεσμών προσδιορίζει τα όρια της ανεκτικότητας.
Η ανεκτικότητα μπορεί να υπάρχει μόνο ανάμεσα σε ανθρώπους που συμφωνούν ήδη σε ένα θεσμικό πλαίσιο ανοιχτών θεσμών που εμπεριέχει την κυριαρχία του νόμου και την δυνητική συμμετοχικότητα.

Όπως δεν πρέπει να υπάρχει ανοχή στην βία των φανατικών καθεστώτων, έτσι δεν πρέπει να υπάρχει ανοχή στην μη κυριαρχία του νόμου και στην εκμετάλλευση των αδύναμων από τους προνομιούχους μέσα από κεκτημένα εργατικά δικαιώματα και κλειστές αγορές ανάληψης έργων από το δημόσιο.

Η διεύρυνση της Ευρώπης με ανοχή στις χώρες με τους κλειστούς θεσμούς θα προκαλέσει αναπόφευκτα την διάλυση της.

Όλες οι χώρες πρέπει να μπορούν να συμμετάσχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση με όρο (και τεχνική υποστήριξη για) την αλλαγή των κλειστών θεσμών τους, επικυρωμένη από την πλειοψηφία των πολιτών τους με δημοψήφισμα.

Κάποιες απαντήσεις για το προσφυγικό

Η αναγνώριση της αξίας των ανοιχτών θεσμών δίνει κάποιες απαντήσεις σχετικά με το προσφυγικό.

Μια ανοιχτή κοινωνία πρέπει να μπορεί να υποδεχτεί τους κατατρεγμένους από πολέμους και βιαιοπραγίες, με τον όρο όμως ότι αυτοί θα ενσωματωθούν και θα αποδεχθούν τους υπάρχοντες ανοιχτούς θεσμούς.

Μια ανοιχτή κοινωνία πρέπει να είναι ικανή να υποστηρίξει τεχνικά οποιαδήποτε χώρα επιθυμεί να αλλάξει τους θεσμούς της και το ζητά με ένα απλό δημοψήφισμα που αποδέχεται την απελευθέρωση των απολύσεων.

Το μανιφέστο στηρίζει την Angela Merkel στους μέχρι τώρα χειρισμούς της, αλλά θα πρέπει να ασχοληθεί με την θεωρία των θεσμών των Acemoglu Robinson και να κατανοήσει ότι μόνο η αναγνώριση, η αποδοχή των ανοιχτών δυνητικά συμμετοχικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών μπορεί να ισορροπήσει την είσοδο στην Ευρώπη προσφύγων και κρατών με κλειστούς εκμεταλλευτικούς θεσμούς.
Οι μετανάστες και τα κράτη ή θα αποδεχθούν τους ανοιχτούς θεσμούς ή θα πρέπει να εγκαταλείψουν την Ευρώπη.
Η αποδοχή της διαφορετικότητας και των πολιτισμικών διαφορών έχει όριο να μη σου σπάσει το κεφάλι ο διαφορετικός άνθρωπος ή λαός.
The indispensable European

Τις υπόλοιπες απαντήσεις για το  προσφυγικό τις δίνει ο Γκι Φερχόφσταντ
"Η προσφυγική κρίση μπορεί να επιλυθεί μόνο εάν υιοθετήσουμε μια ολιστική προσέγγιση. Αυτό απαιτεί πολιτική ηγεσία και θάρρος. Κάτι που μέχρι στιγμής δεν υπάρχει. Μια ολοκληρωμένη στρατηγική θα πρέπει να έχει τέσσερις στόχους:  Πρώτον: Ένα ευρωπαϊκό σύστημα ελέγχου των συνόρων και των ακτών. Δεύτερο: Ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου και Μεταναστευτικής Πολιτικής, Τρίτον: Μια ευρωπαϊκή μπλε κάρτα, σαν την αμερικανική και καναδική πράσινη κάρτα για την αντιμετώπιση της οικονομικής μετανάστευσης και Τέταρτον: Μια κοινή θέση σχετικά με τον τερματισμό της αιματοχυσίας στη Συρία.  Δυστυχώς οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων δεν έχουν καταλήξει σε μια συμφωνία για κανένα από τα, τέσσερα, αυτά προαπαιτούμενα. Αντί να βρεθεί μια κοινή προσέγγιση, η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να αναθέσει την κρίση των προσφύγων στην Τουρκία μοιράζοντας υποσχέσεις διεύρυνσης και χρηματοοικονομικές εγγυήσεις. Πιστεύω ότι πρέπει, πράγματι, να εντείνουμε τη συνεργασία  με την Τουρκία, αλλά αυτό μπορεί να γίνει μόνο σε συνδυασμό με μια πραγματική ευρωπαϊκή προσπάθεια για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης. Αν αποτύχουμε να το πράξουμε, θα είναι το τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως την ξέρουμε. "
«Αν αποτύχουμε στην προσφυγική κρίση θα είναι το τέλος της Ε.Ε. όπως την ξέρουμε»

Οι φιλελεύθεροι

Ο Άνταμ Σμιθ, ο Χαγιέκ και άλλοι μεγάλοι φιλελεύθεροι διανοητές είδαν τον απρόσωπο θεσμό της αγοράς εξισορροποιητικό απέναντι στα ατομικά συμφέροντα.

"Είναι περίεργο το παράδοξο που προκύπτει κατ' αυτό τον τρόπο: η αγορά, η οποία είναι το αποκορύφωμα της ατομικής οικονομικής ελευθερίας, είναι ταυτόχρονα το πιο σκληρό αφεντικό. Μπορείς να κάνεις έφεση κατά της απόφασης μιας Επιτροπής Σχεδιασμού ή να εξασφαλίσεις μια ειδική ρύθμιση από κάποιον υπουργό. Αλλά δεν υπάρχει προσφυγή, ούτε ειδική ρύθμιση, στις ανώνυμες πιέσεις του μηχανισμού της αγοράς. Άρα η οικονομική ελευθερία είναι πιο απατηλή από ό,τι φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει στην αγορά. Αλλά αν κάποιος θελήσει να κάνει αυτό που η αγορά αποδοκιμάζει, το τίμημα της ατομικής ελευθερίας είναι η οικονομική καταστροφή."
"Ο σημερινός μηχανισμός της αγοράς χαρακτηρίζεται από το τεράστιο μέγεθος των συμμετεχόντων: οι γιγάντιες επιχειρήσεις και τα ισχυρά εργατικά συνδικάτα προφανώς δεν συμπεριφέρονται σαν να είναι μεμονωμένοι ιδιοκτήτες και εργάτες. Το μέγεθος τους είναι αυτό που τους δίνει τη δυνατότητα να αντιστέκονται στις πιέσεις του ανταγωνισμού, να αγνοούν τα μηνύματα των τιμών και να υπολογίζουν ποιο θα είναι το συμφέρον τους με μακροπρόθεσμη προοπτική και όχι κάτω από την άμεση πίεση των καθημερινών αγοραπωλησιών."
Οι νόμοι της αγοράς του Adam Smith

Οι σύγχρονοι φιλελεύθεροι αποδέχτηκαν (πιθανό χωρίς να το θέλουν) τις μόνιμες θέσεις εργασίας, τις προνομιούχες κοινωνικές ομάδες και την κυριαρχία των μεγάλων εταιρειών στις αγορές.
Αρκέστηκαν στο κίνητρο του ατομικού συμφέροντος όπου ο δυνατός αποκλείει τον αδύνατο.
Για μερικούς οι αγορές έπαψαν να είναι τα αφεντικά και γίνανε οι ίδιοι αφεντικά.

Οι θεσμοί δεν είναι μονοσήμαντα ορισμένοι σαν ανοικτοί ή κλειστοί σε όλες τις χώρες, σε όλους τους τομείς.
Για παράδειγμα οι Ηνωμένες Πολιτείες ενώ έχουν ένα σαφές πλαίσιο ανοιχτών θεσμών σε αρκετούς τομείς με προεξέχοντα την καινοτομία, σε άλλους τομείς όπως η αγορά του φαρμάκου ή των τροφίμων οι θεσμοί είναι κλειστοί και κυριαρχούν οι μεγάλες εταιρείες.

Οι φιλελεύθεροι προλαβαίνουν να διορθώσουν τα λάθη αναγνωρίζοντας τους ανοιχτούς θεσμούς και θέτοντάς τους σαν όρο για την διεύρυνση της Ευρώπης και τις διεθνείς συμφωνίες που θα προσδιορίσουν την θεσμική εξέλιξη της ανθρωπότητας στο κοντινό μέλλον.

Το αστείο είναι ότι οι εριστεροί που κατηγορούν τις αγορές γίνονται οι ίδιοι αφεντικά.
Οι αγορές γίνονται εκμεταλλευτικές και η οικονομία ζούγκλα.

Οι αριστεροί και οι αριστερές προτάσεις

Οι αριστεροί έκαναν το λάθος να αναζητούν καλύτερες κοινωνίες χωρίς ανταγωνισμό αδιαφορώντας για το γεγονός ότι ένα ποσοστό ανθρώπων είναι ανταγωνιστικοί και δεν υπάρχει τρόπος να αλλάξουν με την παιδεία.

Αντί να αποδεχτούν τους ανοιχτούς θεσμούς και να επέμβουν θεσμικά στην μη εκμετάλλευση των αδύνατων από τους προνομιούχους διεκδίκησαν δικαιώματα για τους λίγους.

Νέοι θεσμοί βασισμένοι στην συνεργασία μπορούν να λειτουργούν παράλληλα με τους ανοιχτούς θεσμούς που στηρίζονται στον ανταγωνισμό για το κέρδος, όχι όμως χωρίς τους τελευταίους.

Δεν μπορεί να υπάρξει σήμερα ισορροπημένη κοινωνία χωρίς ένα θεσμικό πλαίσιο που να επιτρέπει τον ανταγωνισμό.
Μπορεί να δημιουργηθεί ένα θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει τον ανταγωνισμό και περιορίζει την εκμετάλλευση. Η κυριαρχία της συμφωνίας, του νόμου και η δυνητική συμμετοχικότητα είναι τα κλειδιά.

Παράλληλα στο ανταγωνιστικό συμμετοχικό θεσμικό πλαίσιο, μπορεί να υπάρξει ένα συνεργατικό θεσμικό πλαίσιο με ομάδες εργαζομένων που αναλαμβάνουν έργα και υπηρεσίες από το κράτος, με πρότυπη διεύθυνση (ή αυτοδιεύθυνση), αξιοπρεπείς μισθούς και υψηλή αποτελεσματικότητα, με ανανεούμενες ετήσιες συμβάσεις.

Αριστερή πρόταση δεν μπορεί να είναι η διατήρηση της εκμεταλλευτικής μονιμότητας για λίγους, αλλά η ανάθεση έργων του δημοσίου σε ομάδες εργαζομένων που έχουν εκπαιδευτεί για να τα υλοποιούν και ελέγχονται γιαυτό από ανεξάρτητους μη μόνιμους επιθεωρητές.

Αριστερή επανάσταση είναι η απελευθέρωση των απολύσεων με ταυτόχρονη θεσμοθέτηση παράλληλων θεσμών όπου απλά έργα του δημοσίου (όπως η καθαριότητα δημόσιων χώρων, φύλαξη αρχαιολογικών χώρων, ...) διατίθενται με ανοιχτούς διαγωνισμούς σε ένα θεσμικά προστατευμένο ιδιωτικό τομέα με αξιοπρεπείς κατώτατους μισθούς, αλλά και σε συνεργατικές ομάδες εργαζομένων με τους ίδιους όρους.

Θεσμοθέτηση μιας νέας επιθεώρησης εργασίας, με διαφορετικούς τομείς ανάλογα με το αντικείμενο, με μη μόνιμους εργαζόμενους που ελέγχει με πληροφορικά συστήματα και επιτόπιους ελέγχους ότι κάθε δραστηριότητα που δημιουργείται με χρήματα από φόρους ή επιδοτήσεις δεν μπορεί να είναι εκμεταλλευτική για τους εργαζόμενους σε αυτήν.

Θεσμοθέτηση μιας νέας επιθεώρησης έργου ή υπηρεσίας, με διαφορετικούς τομείς ανάλογα με το αντικείμενο, με μη μόνιμους εργαζόμενους που ελέγχει με πληροφορικά συστήματα και επιτόπιους ελέγχους ότι τα έργα και οι υπηρεσίες πληρούν τις συμφωνηθέντες προδιαγραφές, διαχειρίζονται τα παράπονα και τις καταγγελίες και δημιουργούν μια βάση δεδομένων με ιδιωτικούς ή συνεργατικούς εργολήπτες που παραβιάζουν τα συμφωνηθέντα και αποκλείονται από την ανανέωση των συμβάσεων έργων ή υπηρεσιών.

Η αύξηση του φασισμού στην Ευρώπη στις χώρες με κλειστούς θεσμούς και η πιθανή μαθηματική λύση.

Είναι αστείο ότι οι διανοούμενοι και οι πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές δεν μπορούν να δουν την σύνδεση:
κλειστοί δυνητικά εκμεταλλευτικοί, (ή αρπαχτικοί) θεσμοί σε δημοκρατίες > μονιμότητα εργασίας + προνόμια+ ευνοιοκρατία > αρπαχτικές χρηματικές ροές > αυξημένη ανεργία > φτώχεια για τους πολλούς > άνοδος φασισμού > κλειστοί εκμεταλλευτικοί (ή αρπαχτικοί) θεσμοί σε δικτατορίες.

Αν κάνουν τον κόπο να διαβάσουν το βιβλίο "ο δρόμος προς την δουλεία" του Χάγιεκ θα βρουν πολλά κοινά στην Ελλάδα του σήμερα με την δημοκρατία της Βαϊμάρης. Οι μόνιμες θέσεις εργασίας συνδέονται με τους κλειστούς θεσμούς και τους δεξιούς και αριστερούς ολοκληρωτισμούς.

Η λύση είναι προφανής αλλαγή θεσμών με αλλαγή χρηματικών ροών, η ιστορία λέει ότι οι θεσμοί σε μια κοινωνία θα κινηθούν προς τα εκεί όπου περισσότεροι άνθρωποι έχουν παραπάνω πρόσβαση σε πλούτο.

κλειστοί δυνητικά εκμεταλλευτικοί, (ή αρπαχτικοί) θεσμοί σε δημοκρατίες > μονιμότητα εργασίας + προνόμια+ ευνοιοκρατία > αρπαχτικές χρηματικές ροές > αυξημένη ανεργία > φτώχεια για τους πολλούς > απελευθέρωση των απολύσεων και κατάργηση όλων των προνομίων με δημοψήφισμα > συμμετοχικές χρηματικές ροές (αύξηση εισοδημάτων σε περισσότερους) > δυνατότητα παράλληλων συνεργατικών θεσμών > δυνητικά συμμετοχικοί θεσμοί στην Ελλάδα > δυνητικά συμμετοχικοί θεσμοί στην Ευρώπη > δυνητικά συμμετοχικοί θεσμοί στον κόσμο μέσω των νέων διεθνών εμπορικών συμφωνιών

Η μόνη αδιευκρίνιστη παράμετρος είναι η επίδραση του συναισθηματισμού στην αλλαγή των χρηματικών ροών μεταξύ φίλων και συγγενών.

Το μανιφέστο υποστηρίζει άρση των απολύσεων και μετατροπή όλων των υπαρχόντων συμβάσεων σε ετήσιες με δημοψήφισμα.

Ανασχεδιασμός του συνόλου των κρατικών οργανισμών εν κινήσει.

Ανάγκη υπολογισμού των θιγόμενων και των ευνοούμενων από τις προτάσεις του μανιφέστου

Οι προτάσεις του μανιφέστου θίγουν:

Τους καλούς μόνιμους υπάλληλους που έχουν ενδιαφέρον για την εργασία τους αφού θα χάσουν το δικαίωμα στην μονιμότητα. Πέρα από αυτό το ενδιαφέρον τους για την εργασία θα τους δώσει την δυνατότητα για συμμετοχή στον σχεδιασμό νέων οργανισμών μαζί με τεχνική βοήθεια από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και συνεχόμενη μη μόνιμη εργασία πιθανόν με αυξημένες αποδοχές.

Τους κακούς τους διεφθαρμένους και τους αδιάφορους μόνιμους υπαλλήλους που θα πρέπει να αλλάξουν αλλιώς θα χάσουν της εργασία τους.

Οι προτάσεις του μανιφέστου ωφελούν άμεσα όλους τους έκτακτους εργαζόμενους σε δημόσιο ΔΕΚΟ και τράπεζες, όλους τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα που αναλαμβάνουν έργα και υπηρεσίες για το δημόσιο, όλους τους εργαζόμενους που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με επιδοτήσεις, όλους έμμεσα εργαζόμενους σε εταιρείες με πάνω από 20 εργαζόμενους, όλους τους εργαζόμενους σε νέες επενδύσεις.

Οι προτάσεις του μανιφέστου ωφελούν έμμεσα όλους τους εργαζόμενους στον υπόλοιπο ιδιωτικό τομέα.

Το μανιφέστο χρειάζεται βοήθεια στη συγγραφή  για να υπολογιστεί ο αριθμός των θιγόμενων και ωφελούμενων πολιτών με την εφαρμογή των προτάσεων.

Παρακαλώ επικοινωνήστε με τον συγγραφέα και γράψτε παρατηρήσεις για διορθώσεις και συμπληρώσεις.

9 μανιφέστο. Να φτιάξουμε έναν μη εκμεταλλευτικό καπιταλισμό (κείμενο υπό επεξεργασία)

[Το μανιφέστο είναι ένα εμπειρικό κείμενο που γράφεται από έναν πολίτη και αναπτύσσεται στο blog Διακήρυξη για μία άλλη Ελλάδα,για μία άλλη Ευρώπη. και η σελίδα του στο facebook Manifesto for another Greece, for another Europe
Τα κείμενα δεν έχουν συζητηθεί, έτσι μπορούν να φαίνονται απλοϊκά, ή μερικές προτάσεις να είναι τραβηγμένες, θα επιχειρηθεί να μπει μια τάξη για να ανοίξει μια συζήτηση με όποιον επιθυμεί.
Δεν χρειάζεται φυσικά να συμφωνεί κάποιος σε όλα, αλλά να συμφωνεί  με τους ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς θεσμούς (inclusive institutions), την κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου, rule of law), να αντιλαμβάνεται την εκμετάλλευση που προέρχεται από τις μόνιμες θέσεις εργασίας και την αξία των εμπορευσίμων δραστηριοτήτων.
Για μια ιδέα σχετικά με τους θεσμούς
More on the extractive/inclusive debate
Το μανιφέστο αποδέχεται την θεωρία για την εξέλιξη των θεσμών από τους Acemoglu Robinson, από την ιστορική περίοδο μέχρι σήμερα.
Για να πάρετε μια ιδέα σχετικά με τους θεσμούς στην Ελλάδα
Οι θεσμικές προϋποθέσεις για την οικονομική ανάπτυξη. Αριστείδης Χατζής
Για το τι είναι η κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου) Rule of law
Τι θεωρητικά προαπαιτούμενα έχει το μανιφέστο
Το μανιφέστο δεν έχει προαπαιτούμενα ωστόσο είναι σημαντικό να μπορεί να καταλάβει κάποιος τους θεσμούς, την εκμετάλλευση των μόνιμων θέσεων εργασίας και τις εμπορεύσιμες δραστηριότητες.
Το μανιφέστο στηρίζεται σε τρία βιβλία, που ξεκαθαρίζουν τα παραπάνω θέματα
"γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη" Acemoglu - Robinson,
"ο δρόμος προς την δουλεία" Hayek
"το αόρατο ρήγμα" Αρίστος Δοξιάδης.]

Να φτιάξουμε έναν μη εκμεταλλευτικό καπιταλισμό

Ο καπιταλισμός είναι το οικονομικό σύστημα που λειτουργεί στις περισσότερες χώρες του κόσμου σε διάφορες παραλλαγές. Capitalism

Ο καπιταλισμός είναι εκμεταλλευτικός, με πολλές διαφορετικές βαθμίδες εκμετάλλευσης, στις χώρες που επικρατούν κλειστοί δυνητικά εκμεταλλευτικοί οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί.

Ο καπιταλισμός είναι πολύ λιγότερο εκμεταλλευτικός, με πολλές διαφορετικές βαθμίδες, στις χώρες που επικρατούν οι ανοιχτοί δυνητικά συμμετοχικοί οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί

Η παγκοσμιοποίηση είναι γεγονός, οι διεθνείς συνθήκες εμπορίου είναι υπό διαπραγμάτευση, το ερώτημα είναι αν οι κοινωνίες θα κινηθούν προς κλειστούς ολοκληρωτικούς εκμεταλλευτικούς θεσμούς ή προς ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς θεσμούς.

Το μανιφέστο υποστηρίζει ότι μπορεί να φτιαχτεί ένα μη εκμεταλλευτικό θεσμικό πλαίσιο που θα αναπτυχθεί και θα εξελιχθεί από τις χώρες με ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς.

Το μη εκμεταλλευτικό θεσμικό πλαίσιο στηρίζεται σε ανοιχτές δυνητικά συμμετοχικές αγορές εργασίας, κεφαλαίου και κράτους.

Είναι προφανές ότι απαιτείται ένα δημοψήφισμα από τους πολίτες της χώρας που καταργεί τις μόνιμες θέσεις εργασίας με αλλαγή του συντάγματος.

Οι κατώτατοι μισθοί δεν μπορούν να είναι ενιαίοι για όλους τους εργαζόμενους, πρέπει να συνδέονται με την πραγματικότητα της αγοράς εργασίας και κεφαλαίου, ωστόσο σε ένα μέρος της οικονομικής δραστηριότητα μπορούν να θεσμοθετηθούν αξιοπρεπείς κατώτατοι μισθοί.

Έχουμε διαφορετικές πηγές δημιουργίας οικονομικής δραστηριότητας:

1 από κρατικά κεφάλαια για υπηρεσίες για τους πολίτες και δημόσια έργα
2  από Ευρωπαϊκά κεφάλαια μέσω επιδοτήσεων
3 από τραπεζικά κεφάλαια που κατευθύνονται σε επιχειρήσεις με πάνω από 20 εργαζόμενους
4 από τραπεζικά κεφάλαια που κατευθύνονται σε στεγαστικά δάνεια
το μεγαλύτερο ποσοστό των τραπεζικών κεφαλαίων είναι στην ουσία περιουσία των πολιτών αφού οι τράπεζες ανακεφαλοποιήθηκαν με χρήματα πολιτών
5 από επενδυτικά κεφάλαια του εξωτερικού

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις μπορούμε να θεσμοθετήσουμε απλούς νόμους που δεν επηρεάζουν την λειτουργία της αγοράς και την καθιστούν δυνητικά συμμετοχική

1 κυριαρχία του νόμου, ότι λέει ο νόμος έχει πραγματική ισχύ και ελέγχεται σε συνεχή βάση από μια νέα επιθεώρηση εργασίας, χωρίς μόνιμους εργαζόμενους με εξειδικευμένους τομείς για όλη την χώρα.

2 δυνητική συμμετοχικότητα εργασίας, δεν υπάρχουν μόνιμοι εργαζόμενοι, επιτρέπονται οι απολύσεις, όλες οι θέσεις εργασίας προκηρύσσονται δημόσια στο internet από ένα νέο ΟΑΕΔ χωρίς μόνιμους εργαζόμενους

3 ίδια αμοιβή και δικαιώματα για την ίδια εργασία στον ίδιο δημόσιο ή ιδιωτικό οργανισμό

4 Αυξημένη αμοιβή (πχ 10%) για την έκτακτη εργασία (είτε αναφέρεται σε έργο ωρών, είτε μηνών) σε σχέση με την πλήρη εργασία.

5 Αυξημένη αμοιβή για υπερωριακή εργασία (και τήρησή της).

4 εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης κατώτατος μισθός σε κάθε άμεσα ή έμμεσα εργαζόμενο σε δημόσιο, Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ΔΕΚΟ, τράπεζες, ιδιωτικές εταιρείες με πάνω από 20 άτομα.
Προοδευτική αύξηση των μισθών σε έμμεσα εργαζόμενους και μείωση σε άμεσα εργαζόμενους σε δύο χρόνια, έτσι να προσαρμοστούν οι ιδιωτικές εταιρείες με την υπογραφή νέων συμβάσεων.

6 μισθοί σε δημόσιο, Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ΔΕΚΟ, τράπεζες σε μια προσδιορισμένη από την στατιστική υπηρεσία κλίμακα (ενιαίο μισθολόγιο)

7 οι τράπεζες όταν γίνουν ιδιωτικές και οι ιδιωτικές εταιρείες επιλέγουν ελεύθερα την κλίμακα αποδοχών σύμφωνα με τους νόμους της συμμετοχικής αγοράς εργασίας.

Αν κάποιος νομίζει ότι τα παραπάνω συνιστούν επέμβαση στην αγορά εργασίας κάνει λάθος, το κεϋνσιανό μοντέλο παραγωγής θέσεων εργασίας χωρίς σκοπό συνιστά πολύ μεγαλύτερη επέμβαση από τις παραπάνω θεσμικές προτάσεις που μετατρέπουν μια κλειστή δυνητικά εκμεταλλευτική αγορά εργασίας σε ανοιχτή δυνητικά συμμετοχική.

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η παραπάνω θεσμική παρέμβαση δεν καλύπτει το σύνολο της οικονομίας, αλλά μόνο το δημόσιο και τις μεγάλες επιχειρήσεις.

Το μεγαλύτερο μέρος της οικονομίας καλύπτεται από επιχειρήσεις με λιγότερους από 20 εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους και αγρότες.

Ο κατώτατος μισθός για άμεσα και έμμεσα εργαζόμενους σε επιχειρήσεις με λιγότερα από 20 άτομα μπορεί να είναι μεταβαλλόμενος και σχετιζόμενος με το ποσοστό της ανεργίας.
Ο κατώτατος μισθός μπορεί να προσδιορίζεται από την στατιστική υπηρεσία συνδεδεμένος με τέσσερις ηλικιακές βαθμίδες (16-29, 30-39, 40-49, 50-67) και την αντίστοιχη ανεργία κάθε βαθμίδας.
Ανεργία μιας ηλικιακής βαθμίδας 50% προσδιορίζει τον κατώτατο μισθό της βαθμίδας όσο το όριο της φτώχειας αυξημένο κατά 20%.
Ανεργία μιας ηλικιακής βαθμίδας 5% προσδιορίζει τον κατώτατο μισθό της βαθμίδας όσο οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης.
Ενδιάμεσα ποσοστά ανεργίας προσδιορίζουν αναλογικά ενδιάμεσους κατώτατους μισθούς.

Αν κάποιος αναρωτιέται αν είναι σωστό να προσδιορίζονται διαφορετικοί κατώτατοι μισθοί θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι δεν έχει κανένα νόημα να προσδιορίζονται ενιαίοι κατώτατοι μισθοί όταν αυτοί δεν σχετίζονται με την αγορά.
Οι μισθοί που δεν σχετίζονται με την αγορά δεν πληρώνονται από την αγορά.

Η ανοιχτή δυνητικά συμμετοχική αγορά εργασίας επιτρέπει στον κάθε πολίτη να διεκδικήσει οποιαδήποτε θέση σε οποιαδήποτε τομέα. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνονται οι ίσες ευκαιρίες για κάθε πολίτη.

Όλες οι αποδοχές επαναπροσδιορίζονται σε ετήσια βάση με τα νέα δεδομένα.

Όλοι οι άνεργοι έχουν πρόσβαση σε ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα όσο το όριο της φτώχειας (όταν η ανεργία είναι 5% και μικρότερο όταν η ανεργία είναι μεγαλύτερη) συνυπολογίζοντας άλλα εισοδήματά τους.

μετενέργια

συμπλήρωση εισοδημάτων ανέργων

5 από ιδιωτικά κεφάλαια μικρών επιχειρήσεων με ή χωρίς τραπεζικό δανεισμό

ιδιωτικά κεφάλαια.
Τα κρατικά κεφάλαια συνδέονται με φόρους πολιτών.

Εφαρμόζοντας τα παραπάνω στην Ελλάδα

Η οικονομική δραστηριότητα που δημιουργείται άμεσα ή έμμεσα με κρατικά κεφάλαια (στα οποία θα συμπεριλάβουμε τα κεφάλαια τραπεζών που έχουν ανακεφαλαιωθεί με χρήματα πολιτών) και κεφάλαια από την Ευρωπαϊκή Ένωση, μπορεί να θεσμοθετηθεί να μην είναι εκμεταλλευτική μέσα στην χώρα.

Η οικονομική δραστηριότητα που μπορεί να δημιουργηθεί από νέες επενδύσεις μπορεί να κατοχυρωθεί ότι δεν θα είναι εκμεταλλευτική μέσα στην χώρα.

Η θεσμοθέτηση είναι πολύ απλή και μπορεί να κατοχυρωθεί συνταγματικά






Κατάργηση των εργαζομένων με "μπλοκάκι" στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, που εργάζονται σε συγκεκριμένη υπηρεσία με συγκεκριμένη εργασία, στον ίδιο εργοδότη, (μια απάτη του κράτους για να εισπράττει εισφορές για τον ΟΑΕΕ, χωρίς οι ίδιοι να έχουν εργατικά δικαιώματα, βαφτίζοντάς τους ελεύθερους επαγγελματίες).

Μισθοί σε Δημόσιο, ΟΤΑ, ΔΕΚΟ, τράπεζες, απελευθέρωση απολύσεων, απαγόρευση απεργίας



Μισθοί σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα (ανεξάρτητα αριθμού εργαζομένων) που εξυπηρετούν ανάγκες του δημοσίου ή παίρνουν επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι απολύσεις είναι ήδη απελευθερωμένες, επιτρέπεται η απεργία αλλά συνήθως δεν γίνεται γιατί οι εργαζόμενοι κινδυνεύουν με απόλυση

Μέσα σε μια τριετία πρέπει να υπογραφούν νέες συμβάσεις έτσι ώστε κάθε υπηρεσία ή έργο που γίνεται για ανάγκες του δημοσίου ή δημιουργείται με επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να υλοποιείται από άμεσα ή έμμεσα εργαζόμενους με κατώτατο μισθό όσο οι προσδιορισμένες εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης.
Όλες οι παραπάνω εταιρείες σε μια τριετία θα αναπροσαρμόσουν τις προσφορές τους, συνυπολογίζοντας το παραπάνω εργατικό κόστος ώστε μετά την τριετία να έχουν πιστοποίηση "μη εκμετάλλευσης τύπου β". Αν δεν έχουν την πιστοποίηση θα αποκλείονται από διαγωνισμούς του δημοσίου και επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στις παραπάνω επιχειρήσεις περιλαμβάνονται επιχειρήσεις με υπηρεσίες καθαρισμού, φύλαξης, ενημέρωσης νοσηλίων νοσοκομείων, ...
Όλοι οι διαγωνισμοί ανάληψης έργων και υπηρεσιών θα δημοσιοποιούνται ανοιχτά στο ίντερνετ και θα μπορούν να λάβουν μέρος πιστοποιημένες επιχειρήσεις που οι εργαζόμενοί τους έχουν παρακολουθήσει εκπαίδευση με προγράμμματα ΕΣΠΑ, ή έχουν πιστοποίηση προϋπηρεσίας.
Αυτοδιαχειριζόμενες ομάδες εργαζομένων θα μπορούν να συμμετέχουν στους διαγωνισμούς, αν η ομάδα είναι τουλάχιστον πιστοποιημένη "μη εκμεταλλευτική" τύπου β

Ιδιωτικός τομέας εταιρείες με πάνω από 20 εργαζόμενους, απελευθέρωση απολύσεων, επιτρέπεται η απεργία

Στον ιδιωτικό τομέα σε εταιρείες με πάνω από 20 εργαζόμενους το κράτος επιβάλει δύο συνθήκες:
ο κατώτατος μισθός σε όλους τους άμεσα ή έμμεσα εργαζόμενους είναι όσο οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης,
για ίδια εργασία στην ίδια εταιρεία δεν επιτρέπεται να υπάρχουν εργαζόμενοι έμμεσα εργαζόμενοι με αδικαιολόγητα διαφορετικές αποδοχές και δικαιώματα (πχ δύτες με ένσημα δύτη που εργάζονται στην εταιρεία και δύτες με μπλοκάκι που εργάζονται σε εξωτερικό συνεργείο).

Τα παραπάνω ισχύουν για νέες επενδύσεις, εταιρείες που ζητούν δάνεια από Ελληνικές τράπεζες και πτωχευμένες εταιρείες που μετά από αλλαγή management μπορούν να γίνουν βιώσιμες.
Στους επενδυτές θα παρέχεται η δυνατότητα απόλυσης των εργαζομένων και πιθανόν μηδενική φορολόγηση για κέρδη που επαναεπενδύονται.

Οι παραπάνω εταιρείες πιστοποιούνται μη εκμεταλλευτικές εταιρείες τύπου β με ειδικό σήμα μη εκμετάλλευσης εργαζομένων.
Αν κάποια εταιρεία μπορεί να συνεργάζεται με άλλες εξωτερικές εταιρείες που όλες έχουν πιστοποίηση μη εκμετάλλευσης τύπου β, τότε μπορεί να λαβαίνει πιστοποίηση τύπου α μη εκμετάλλευσης εργαζομένων. Η πιστοποίηση εταιρειών σε μη εκμεταλλευτικές τύπου α είναι εθελοντική.

Η πιστοποίηση ελέγχεται από εξειδηκευμένες υπηρεσίες της επιθεώρησης εργασίας.
Εταιρείες με πάνω από 20 εργαζόμενους που είναι κερδοφόρες και δεν ζητούν δάνεια έχουν δυνατότητα να προσαρμοστούν σε μια τριετία έτσι ώστε να καλύψουν προοδευτικά τις απαιτούμενες από το κράτος συνθήκες.
Η απελευθέρωση των απολύσεων θα επιτρέψει τον ανασχεδιασμό όλων των πτωχευμένων εταιρειών.

Η υπόλοιπη οικονομία

Όλες οι παραπάνω δράσεις είναι προτάσεις αφορούν οικονομικές δραστηριότητες που σχετίζονται με το δημόσιο, με χρήματα φορολογούμενων από την Ελλάδα ή την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σχετίζονται ακόμα με μεγάλες εταιρείες που είναι πτωχευμένες και μεγάλες επενδύσεις που μπορούν να προσκληθούν από το Ελληνικό κράτος.
Οι παραπάνω παρεμβάσεις έχουν μικρότερο κόστος από τον κυβερνητικό παρεμβατισμό του κεϋνσιανού μοντέλου και ανταλλάσσουν την απελευθέρωση των απολύσεων και πιθανά την μη φορολόγηση κερδών που επανεπενδύονται με αξιοπρεπείς κατώτατους μισθούς.

Μισθωτοί ιδιωτικού τομέα, επιχειρήσεις με λίγους εργαζόμενους, χωρίς σχέση με το δημόσιο ή επιδοτήσεις.  Οι απολύσεις είναι ήδη απελευθερωμένες, επιτρέπεται η απεργία αλλά συνήθως δεν γίνεται γιατί οι εργαζόμενοι κινδυνεύουν με απόλυση.

Παρόλα τα παραπάνω και το γεγονός ότι αφορούν ένα μεγάλο τμήμα της οικονομίας, δεν αφορούν όλη την οικονομία.
Η ζούγκλα του ιδιωτικού τομέα στις μικρές επιχειρήσεις με κατεστραμμένους επιχειρηματίες θέλει ιδιαίτερη προσοχή γιατί πρέπει να αναζητηθούν προτάσεις που να πλησιάζουν την αγορά.
Δεν μπορεί να θεσμοθετηθεί κατώτατος μισθός όσο οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης αν η ανεργία δεν είναι γύρω στο 5%.

Η ισότητα των πολιτών μπορεί να διασφαλιστεί μόνο μέσα από την απελευθέρωση των απολύσεων.

Μεταβαλλόμενος κατώτατος μισθός συνδεδεμένος με το ποσοστό ανεργίας είναι μια πρόταση για τους μισθούς στις μικρές επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, που δεν συνδέονται έμμεσα με δραστηριότητες που προκύπτουν από την ανάγκες του δημοσίου ή επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η εθελοντική πιστοποίηση επιχειρήσεων σε "μη εκμεταλλευτικές τύπου α" με άμεσα και έμμεσα εργαζόμενους με αξιοπρεπείς αμοιβές, αλλά και συνεργαζόμενες επιχειρήσεις τύπου β, θα δημιουργήσει μια μετενέργια που θα παρασύρει πολλές μικρές επιχειρήσεις να αυξήσουν τις αμοιβές πάνω από τον προκαθορισμένο κατώτατο μισθό.
Έτσι για να συνεργάζεται μια εταιρεία κούριερ με μια άλλη εταιρία που θέλει να πιστοποιηθεί σαν "μη εκμεταλλευτική τύπου α", θα πρέπει να πληρώνει αξιοπρεπώς τους εργαζόμενους, ακόμα και αν έχει αυξημένο κόστος παροχής υπηρεσιών, δηλαδή θα πρέπει να πιστοποιηθεί τουλάχιστον "μη εκμεταλλευτική τύπου β"

Σημαντικό στον ιδιωτικό τομέα είναι η δυνατότητα ευέλικτων μορφών εργασίας, όπου εργαζόμενος εργάζεται όσο χρόνο χρειάζεται, αλλά αμείβεται με 10% υψηλότερα από τον εργαζόμενο που εργάζεται με πλήρη ωράριο.
Δηλαδή μια επιχείρηση να επιτρέπεται να προσλάβει όσους εργαζόμενους χρειάζεται, αρκεί να το κάνει από την προηγούμενη ημέρα και να έχει ενημερώσει για την πρόσληψη και την απόλυση τα πληροφοριακά συστήματα του υπουργείου εργασίας. Οι εργαζόμενοι που εργάζονται σε ευέλικτες μορφές εργασίας δεν χάνουν το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα αν το δικαιούνται, Το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα μειώνεται όσο αυξάνονται οι αποδοχές από ευέλικτη εργασία, έτσι ώστε οι συνολικές αποδοχές να μην υπερβαίνουν τις οικογενειακές εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης.
Οι αμοιβές με αναλογικό ποσοστό των εύλογων δαπανών διαβίωσης και στέγης, επιτρέπουν στην επιχείρηση να πιστοποιηθεί σαν "μη εκμεταλλευτική τύπου β¨
Οι αμοιβές με αναλογικό ποσοστό του τρέχοντος κατώτατου μισθού αυξημένου κατά 10% είναι νόμιμες.
Η μαύρη εργασία τιμωρείται αυστηρά για τον εργοδότη.
Ο εργαζόμενος προσπαθεί να κρύψει την μαύρη εργασία για να αποσπάσει ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα που δεν δικαιούται, θα χάνει το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για ένα χρονικό διάστημα.
Η μη τήρηση του συμβολαίου πρόσληψης από τον εργοδότη επιφέρει αυστηρά πρόστιμα.

Ελεύθεροι επαγγελματίες

Κατάργηση όλων των εκμεταλλευτικών δικαιωμάτων και συντάξεων που προέρχονται από φόρους υπέρ τρίτων.

Οι ελεύθεροι επαγγελματίες με καθαρά εισοδήματα όσο το όριο της φτώχειας δεν πληρώνουν καθόλου φόρο και πληρώνουν εισφορές αναλογικές των εισοδημάτων τους.
Πολίτες που εργάζονται στο δημόσιο και αμείβονται με μισθούς πάνω από τις οικογενειακές εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης απαγορεύεται να εργάζονται σαν ελεύθεροι επαγγελματίες με ποινή σε περίπτωση παραβίασης την απόλυσή τους.
Αν επιθυμούν παραπάνω χρήματα να παραιτηθούν από το δημόσιο και να εργασθούν σαν ελεύθεροι επαγγελματίες.
Ποινή απόλυσης πρέπει να επιφυλάσσεται σε γιατρούς που παίρνουν φακελάκια και καθηγητές που κάνουν ιδιαίτερα. Αν θεωρούν ότι πληρώνονται λίγο να παραιτηθούν από το δημόσιο και να πληρωθούν καλά στον ιδιωτικό τομέα.

Ελεύθερη πρόσβαση για ανάληψη έργων χωρίς μεσάζοντες από το δημόσιο, για όλους τους πιστοποιημένους ελεύθερους επαγγελματίες. Η πιστοποίηση πρέπει να είναι απλή και να παρέχεται μετά από εκπαίδευση αν χρειάζεται στον καθένα.

Παρακολούθηση του περιουσιολογίου των ελεύθερων επαγγελματιών και της οικογένειάς τους με αυτόματους κρυπτογραφημένους αλγόριθμους (που να διασφαλίζουν την ανωνυμία), έτσι ώστε να διασφαλίζεται ότι δεν μπορούν να αυξήσουν την περιουσία τους με μαύρα εισοδήματα.
Όποιος αυξάνει αδικαιολόγητα την περιουσία του βρίσκεται από τα πληροφορικά συστήματα και περνάει από έλεγχο.

Αγρότες

Κατάργηση όλων των δικαιωμάτων, σύνδεση των επιδοτήσεων με την παραγωγή.

Άνοιγμα του δικαιώματος στην καλλιέργεια και πώληση των προϊόντων χωρίς περιορισμούς για όλους τους αγρότες με εισοδήματα μέχρι το όριο της φτώχειας.
Καμία φορολόγηση για εισοδήματα μέχρι το όριο της φτώχειας και ασφαλιστικές εισφορές ανάλογες των εισοδημάτων.

Παρακολούθηση του περιουσιολογίου των αγροτών και της οικογένειάς τους με αυτόματους κρυπτογραφημένους αλγόριθμους (που να διασφαλίζουν την ανωνυμία), έτσι ώστε να διασφαλίζεται ότι δεν μπορούν να αυξήσουν την περιουσία τους με μαύρα εισοδήματα.
Όποιος αυξάνει αδικαιολόγητα την περιουσία του βρίσκεται από τα πληροφορικά συστήματα και περνάει από έλεγχο.