[Το μανιφέστο είναι ένα εμπειρικό κείμενο που γράφεται από έναν πολίτη και αναπτύσσεται στο blog Διακήρυξη για μία άλλη Ελλάδα,για μία άλλη Ευρώπη. και η σελίδα του στο facebook Manifesto for another Greece, for another Europe
Τα κείμενα δεν έχουν συζητηθεί, έτσι μπορούν να φαίνονται απλοϊκά, ή μερικές προτάσεις να είναι τραβηγμένες, θα επιχειρηθεί να μπει μια τάξη για να ανοίξει μια συζήτηση με όποιον επιθυμεί.
Οι επιμέρους προτάσεις είναι ενδεικτικές, μπορούν να διορθωθούν ή να συμπληρωθούν.
Για να πάρετε μια ιδέα σχετικά με τους θεσμούς
More on the extractive/inclusive debate
Για να πάρετε μια ιδέα σχετικά με τους θεσμούς στην Ελλάδα
Οι θεσμικές προϋποθέσεις για την οικονομική ανάπτυξη. Αριστείδης Χατζής
Το μανιφέστο αποδέχεται την θεωρία για την εξέλιξη των θεσμών από τους Acemoglu Robinson, από την ιστορική περίοδο μέχρι σήμερα.
Για να μάθετε τι είναι η κυριαρχία του νόμου (κράτος δικαίου) Rule of law
Για να μάθετε πως είναι το καλύτερο κράτος δικαίου σήμερα Rule of law Denmark
Τι θεωρητικά προαπαιτούμενα έχει το μανιφέστο
Το μανιφέστο δεν έχει προαπαιτούμενα ωστόσο είναι σημαντικό να μπορεί να καταλάβει κάποιος τους θεσμούς, την εκμετάλλευση των μόνιμων θέσεων εργασίας και τις εμπορεύσιμες δραστηριότητες.
Το μανιφέστο στηρίζεται σε τρία βιβλία, που ξεκαθαρίζουν τα παραπάνω θέματα
"γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη" Acemoglu - Robinson,
"ο δρόμος προς την δουλεία" Hayek
"το αόρατο ρήγμα" Αρίστος Δοξιάδης.]
Με δυο λόγια τι αποδέχεται το μανιφέστο
Οι ανοιχτοί δυνητικά συμμετοχικοί οικονομικοί θεσμοί (inclusive institutions) είναι αυτοί που παράγουν πλούτο και συνακόλουθα θέσεις εργασίας. Οι ανοιχτοί θεσμοί δημιουργούν ένα κοινό πλαίσιο κανόνων μέσα στο οποίο τα άτομα έχουν την δυνατότητα να γίνουν πλούσια.
Οι ανοιχτοί δυνητικά συμμετοχικοί πολιτικοί θεσμοί είναι αυτοί που επιτρέπουν την ελευθερία του ατόμου, περιορισμένη όμως από ένα πλαίσιο, ώστε το άτομο να μην μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτα κυρίαρχο σε βάρος του συνόλου της κοινωνίας και του περιβάλλοντος.
Τα προνόμιο της απόλυτης οικονομικής ασφάλειας (μόνιμες θέσεις εργασίας, κατοχυρωμένες συνταγματικά συντάξεις), μπορεί να αποδίδονται μόνο σε ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού.
Η απόδοσή τους σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, είναι εκμεταλλευτική απέναντι στους υπόλοιπους και οδηγεί σε ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Η περιορισμένη οικονομική ασφάλεια (προστασία άνεργων, ηλικιωμένων, δωρεάν υγεία, δωρεάν παιδεία) πρέπει να αποδίδεται σε όλους τους πολίτες.
Η περιορισμένη οικονομική ασφάλεια για όλους καθιστά ανεκτή μια δυνητικά συμμετοχική αγορά εργασίας (με μη μόνιμες θέσεις εργασίας) για τους περισσότερους πολίτες.
Οι εμπορεύσιμες δραστηριότητες είναι αυτές που παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες που μπορούν να εισαχθούν ή να εξαχθούν από ένα κράτος.
Ένα κράτος πρέπει να μπορεί να ισορροπεί την αξία των εισαγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών με την αξία των εξαγόμενων, όταν συμμετέχει σε μια ένωση χωρών με ελεύθερη διακίνηση αγαθών, υπηρεσιών, κεφαλαίων, ανθρώπων και κοινό νόμισμα.
Το μανιφέστο θεωρεί σημαντικό τον διαχωρισμό των ανοιχτών αγορών από τις αγορές εν γένει: "... η ύπαρξη αγορών δεν αποτελεί από μόνη της εγγύηση για την ύπαρξη (inclusive) ανοιχτών θεσμών. Οι εταιρείες μπορούν να ποδηγετήσουν τις αγορές, επιβάλλοντας υπέρογκες τιμές, αλλά και εμποδίζοντας την είσοδο ισχυρών ανταγωνιστών και νέων τεχνολογιών.
Αν οι αγορές αφεθούν στους μηχανισμούς λειτουργίας τους, υπάρχει το ενδεχόμενο να σταματήσουν να είναι (inclusive) ανοιχτές και να κυριαρχηθούν σε όλο και μεγαλύτερο βαθμό από τους οικονομικά και πολιτικά ισχυρούς. Οι (inclusive-δυνητικά συμμετοχικοί) ανοιχτοί οικονομικοί θεσμοί δεν προϋποθέτουν την ύπαρξη των αγορών εν γένει, αλλά των (inclusive-δυνητικά συμμετοχικών) ανοιχτών αγορών οι οποίες εξασφαλίζουν (level playing field) ισότητα των ευκαιριών και δημιουργούν οικονομικές ευκαιρίες για την πλειονότητα του πληθυσμού.” σελ. 341 Γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη"
[“Markets, left to their own devices, can cease to be inclusive, becoming increasingly dominated by the economically and politically powerful. Inclusive economic institutions require not just markets, but inclusive markets that create a level playing field and economic opportunities for the majority of the people.” "why nations fail"
Oι ανοιχτοί δυνητικά συμμετοχικοί πολιτικοί και οικονομικοί θεσμοί (inclusive institutions) στην καλύτερη εκδοχή τους, σε όλο τον δυτικό κόσμο, έχουν υλοποιηθεί στις χώρες του Νορβηγικού μοντέλου: Δανία, Νορβηγία, Σουηδία, Φινλανδία και Ολλανδία.
Ποιες είναι οι αρχές του μανιφέστου και τι εισηγείται?
Το μανιφέστο δεν είναι ένα ολοκληρωμένο απόλυτο κείμενο, αλλά ένα ανοιχτό κείμενο που εξελίσσεται, έχει την δυνατότητα να διορθωθεί ή να συμπληρωθεί, ωστόσο έχει κάποιες σημαντικές αρχές που δεν είναι συζητήσιμες: η κυριαρχία του νόμου (Rule of law ), και οι ανοιχτοί δυνητικά συμμετοχικοί πολιτικοί και οικονομικοί θεσμοί (inclusive institutions).
Το μανιφέστο εισηγείται τον σχεδιασμό μιας νέας διακυβέρνησης με τις παραπάνω αρχές εμπλουτισμένες.
Για να είναι αποδεκτή η κυριαρχία του (κοινοβουλευτικού) νόμου από την πλειοψηφία των πολιτών, πρέπει οι νόμοι να είναι επωφελείς για το σύνολο των πολιτών και να πλησιάζουν τους νόμους της αγοράς χωρίς να την καταργούν, αλλά να θέτουν ένα πλαίσιο κανόνων που επιτρέπει την δυνητική συμμετοχή του κάθε πολίτη σε κάθε οικονομική ή πολιτική δραστηριότητα.
Μια νέα διακυβέρνηση δεν σημαίνει ένα κοινό μοντέλο για όλες τις χώρες, αλλά κοινές αρχές και κοινούς θεσμούς.
Οι ανοιχτοί δυνητικά συμμετοχικοί οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί υλοποιούνται με το άνοιγμα όλων των αγορών, με την δυνητική συμμετοχικότητα του κάθε πολίτη στην αγορά εργασίας, στην αγορά κεφαλαίου και στην αγορά του κράτους.
Το μανιφέστο εισηγείται το άνοιγμα των αγορών στις Ηνωμένες πολιτείες που περιορίζουν την συμμέτοχη μικρών επιχειρήσεων στην παραγωγή (πχ φαρμάκου, τροφίμων, λογισμικού) μέσα από ένα υποτιθέμενο νομικό πλαίσιο προστασίας των πολιτών με πατέντες.
Το μανιφέστο εισηγείται το άνοιγμα των αγορών εργασίας σε χώρες της Νότιας Ευρώπης που έχουν ενσωματώσει στα συντάγματα τους το προνόμιο της μόνιμης εργασίας, γιατί είναι ένας δυνητικά εκμεταλλευτικός θεσμός.
Το μανιφέστο συμπληρώνει τον ορισμό των ανοιχτών οικονομικών και πολιτικών θεσμών των Acemoglou - Robinson, ενσωματώνοντας τον διαχωρισμό του Hayek για την οικονομική ασφάλεια, τονίζοντας την ανάγκη περιορισμού των μεγάλων εταιρειών, περιορισμού των διακρίσεων ανάμεσα στους εργαζόμενους και την προστασία των κοινών αγαθών.
Οι ανοικτοί δυνητικά συμμετοχικοί οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί:
1. περιορίζουν την απόλυτη ασφάλεια για λίγους (απόλυτη ασφάλεια που παρέχεται από τις μόνιμες θέσεις εργασίας και τις εγγυημένες μεγάλες συντάξεις) και αυξάνουν την περιορισμένη ασφάλεια για όλους (περιορισμένη ασφάλεια που παρέχεται από το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για τους άνεργους, δωρεάν υγεία για όλους, δωρεάν παιδεία για όλους, εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης για τους περισσότερους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους).
2. ενθαρρύνουν τους μικρούς παραγωγούς αγαθών και παρόχους υπηρεσιών, ενώ περιορίζουν τις μεγάλες εταιρίες να γίνονται μονοπωλιακές και να ελέγχουν την αγορά.
3. περιορίζουν την διάκριση των εργαζομένων στον ίδιο δημόσιο ή ιδιωτικό οργανισμό, στην ίδια εργασία σε προνομιούχους και μη προνομιούχους.
4. παρέχουν σε όλους τους πολίτες τα κοινά αγαθά, ύδρευση - αποχέτευση και ενέργεια, από δημόσιους οργανισμούς, που λειτουργούν χωρίς μόνιμους εργαζόμενους, με το μικρότερο δυνατό κόστος και το μεγαλύτερο σεβασμό στο περιβάλλον.
Η αποδοχή των παραπάνω προτάσεων οδηγεί στους στόχους που πρέπει να έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση, κάθε χώρα που συμμετέχει στην ΕΕ, κάθε χώρα υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ, κάθε πτωχευμένη χώρα της ΕΕ και οι ενήλικες πρόσφυγες και μετανάστες:
Αύξηση των εμπορεύσιμων δραστηριοτήτων και εξαγωγών έτσι ώστε η χώρα να έχει ισοσκελισμένο εμπορικό ισοζύγιο.
Αυτό σημαίνει ότι η κάθε χώρα πρέπει να πατάει στο πόδια της σε κανονικές συνθήκες, να καταναλώνει τον πλούτο που παράγει και να μην στηρίζεται η λειτουργία της σε δανεικά.
Χαλίλ Γκιμπράν: "Να λυπάστε το έθνος που..."
Η αλληλεγγύη εκφράζεται σε έκτακτες συνθήκες μεταξύ των χωρών.
Η μεταφορά πόρων από χώρες με ανοιχτούς θεσμούς σε χώρες με κλειστούς θεσμούς, όσο οι τελευταίες μάχονται για την διατήρηση των κλειστών θεσμών τους, συνιστά παραλογισμό, επιβολή παρασιτισμού και μαύρη τρύπα.
Επιτυχής μεταφορά πόρων μεταξύ χωρών μπορεί να υπάρξει μόνο αν οι επιπλέον πόροι βοηθούν την χώρα να πατήσει στα πόδια της, με την αλλαγή των πολιτικών και οικονομικών θεσμών της.
Μετατροπή των κλειστών δυνητικά εκμεταλλευτικών πολιτικών θεσμών σε ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς πολιτικούς θεσμούς.
Κυριαρχία του νόμου, επιμερισμός εξουσίας, ανεξάρτητες εξουσίες, ανεξάρτητες διοικητικές αρχές (ανεξάρτητη ΓΓΔΕ, ανεξάρτητη Στατιστική υπηρεσία, ...), πλήρης διαφάνεια οικονομικών ροών, θεσμική λειτουργία των δημόσιων οργανισμών χωρίς μόνιμους εργαζόμενους, δυνητική συμμετοχικότητα του κάθε πολίτη ή ομάδας πολιτών στην κατάθεση προτάσεων χωρίς την συμφωνία της πλειοψηφίας.
Αναγνωρίζεται το Νορβηγικό μοντέλο, σαν το προτιμώμενο μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης που ισορροπεί την ελευθερία του ατόμου με την κοινωνική δικαιοσύνη.
Το Νορβηγικό μοντέλο προτείνεται στους πολίτες και την κυβέρνηση κάθε πτωχευμένης και υποψήφιας προς ένταξη χώρας.
Η ταχύτητα της μετατροπής των κλειστών πολιτικών θεσμών σε ανοιχτούς μπορεί να είναι διαφορετική για κάθε χώρα, εξαρτώμενη από τις υπάρχουσες συνθήκες.
Μετατροπή των κλειστών δυνητικά εκμεταλλευτικών οικονομικών θεσμών σε ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς οικονομικούς θεσμούς.
Δυνητικά συμμετοχική αγορά εργασίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Όλοι οι πολίτες έχουν δικαίωμα να εκπαιδευτούν και να διεκδικήσουν με διαγωνισμό, οποιαδήποτε θέση σε δημόσιο ή ιδιωτικό οργανισμό.
Απελευθέρωση των απολύσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Μετατροπή όλων των μόνιμων θέσεων εργασίας σε ετήσιες ανανεούμενες συμβάσεις, μετά από αξιολόγηση .
Στις σκανδιναβικές χώρες χτίζεται το μοντέλο του νέου καπιταλισμού
Το Νορβηγικό "δράμα" και εμείς
Δυνητικά συμμετοχική αγορά κεφαλαίου.
Αντίθετα από ότι πιστεύεται, αν οι αγορές κεφαλαίου αφεθούν ελεύθερες τείνουν να γίνουν μη συμμετοχικές, δηλαδή οι υπάρχοντες επιχειρηματίες αποκλείουν νεοεισερχόμενους στην αγορά.
Η ελεύθερη αγορά που είδε ο Adam Smith είναι μια δυνητικά συμμετοχική αγορά κεφαλαίου χωρίς αποκλεισμούς και μονοπώλια.
"Thus Smith's chief worry seems to be when business is given special protections or privileges from government; by contrast, in the absence of such special political favours, he believed that business activities were generally beneficial to the whole society"
Ούτε ο Ελληνικός ευνοιοκρατικός καπιταλισμός Crony capitalism, ούτε ο καπιταλισμός των ΗΠΑ συνιστούν δυνητικές συμμετοχικές αγορές κεφαλαίου.
Στην Ελλάδα η ευνοιοκρατία δημιουργεί μια κλειστή αγορά κεφαλαίου διασυνδεδεμένου με το κράτος, ενώ στην Αμερική οι μεγάλες εταιρείες έχουν την δύναμη να αποκλείουν τις μικρότερες μέσα από ένα υπερβολικά προστατευτικό θεσμικό πλαίσιο.
Δυνητικά συμμετοχική κρατική αγορά.
Το κράτος συμμετέχει στην οικονομική δραστηριότητα και δημιουργεί μια αγορά όπου οι "παραγωγοί" και οι "καταναλωτές" είναι οι ίδιοι οι πολίτες.
Πολίτες και επιχειρήσεις με τους φόρους χρηματοδοτούν την λειτουργία του κράτους και το κράτος παρέχει υπηρεσίες στους πολίτες και τις επιχειρήσεις, με εργαζόμενους πολίτες.
Δυνητικά συμμετοχική κρατική αγορά σημαίνει ότι κάθε θέση εργασίας, κάθε ανάθεση έργου και υπηρεσίας μπορεί να διεκδικηθεί από κάθε ενδιαφερόμενο που ενδιαφέρεται και μπορεί να την διεκδικήσει.
Δυνητικά συμμετοχική κάθε αγορά.
Σε όλες τις αγορές πρέπει να εξασφαλίζεται η δυνητική συμμετοχικότητα του κάθε ενδιαφερόμενου χωρίς αποκλεισμούς. Αυτή η δυνατότητα καθιστά τις αγορές μη εκμεταλλευτικές.
Δυνητική συμμετοχική κάθε αγορά ελεύθερων επαγγελματιών.
Δυνητικά συμμετοχική η αγορά αγροτικών προϊόντων
Συγκεκριμένη πρόταση απόρροια του μανιφέστου: απελευθέρωση των απολύσεων με δημοψήφισμα και αλλαγή Συντάγματος.
Οι περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποδέχονται την κυριαρχία του νόμου, αλλά δεν αποδέχονται ή δεν κατανοούν τους ανοιχτούς οικονομικούς θεσμούς και την αναγκαιότητα της απελευθέρωσης των απολύσεων.
Η μονιμότητα των θέσεων εργασίας για μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, συνδέεται με την άνοδο του φασισμού, την διαφθορά και την αδιαφορία των εργαζομένων για το αντικείμενο της εργασίας τους.
Η αλλαγή των θεσμών από κλειστούς σε ανοιχτούς μπορεί να συμβεί αν η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίσει τους ανοιχτούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς με το European Parliament και τους θέσει σαν προϋπόθεση για την συμμετοχή κάθε νέας χώρας στην ένωση, για την παροχή βοήθειας προς πτωχευμένες χώρες και ατομική προϋπόθεση για αποδοχή αίτησης ενήλικου μετανάστη ή πρόσφυγα.
Η ΕΕ πρέπει να ζητά από τους πολίτες κάθε χώρας που θέλει να συμμετέχει στην ένωση, και κάθε πολίτη που θέλει να γίνει Ευρωπαίος πολίτης, και κάθε χώρας που είναι πτωχευμένη (για να λάβει βοήθεια) την αποδοχή των ανοιχτών πολιτικών και οικονομικών θεσμών.
Οι αρχές των ανοιχτών δυνητικά συμμετοχικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών είναι η κυριαρχία του νόμου και η δυνητική συμμετοχικότητα του κάθε πολίτη σε κάθε οικονομική ή πολιτική δραστηριότητα.
Αυτό είναι δύσκολο (προς το παρόν) να γίνει γιατί εμποδίζεται από τις χώρες που έχουν ενσωματώσει στα συντάγματα τους κλειστούς θεσμούς όπως η μονιμότητα, οι εγγυημένες συντάξεις και ένα αυστηρό εργατικό πλαίσιο που χωρίζει τους εργαζόμενους σε προνομιούχους και μη.
Η Ευρώπη πολύ σύντομα θα κριθεί να δώσει μια απάντηση για τα εργασιακά, πιθανόν αυτή η απάντηση να είναι σημείο σταθμός για την εξέλιξη των θεσμών στην Ευρώπη.
Όλα όσα συζήτησαν Τσίπρας-Φερχοφσταντ
Κατρούγκαλος: Το Ευρωκοινοβούλιο να αναλάβει εποπτικό ρόλο σε εργασιακά ζητήματα
Κατρούγκαλος: Στα εργασιακά η Ελλάδα πρέπει να είναι ο καθρέφτης της Ευρώπης
Την ανάγκη στήριξης των εργασιακών δικαιωμάτων, τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας
Η αποδοχή ή απόρριψη των ανοιχτών οικονομικών και πολιτικών θεσμών πρέπει να γίνεται από τους ίδιους τους πολίτες με δημοψήφισμα, αφού έχουν προηγηθεί ανοιχτές συζητήσεις στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, όσον αφορά τις χώρες και με προσωπική υπογραφή δέσμευση από τους μετανάστες ή πρόσφυγες που αιτούνται άσυλο ή διαμένουν σε μια ένωση χωρών με ανοιχτούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς.
Η θεσμική εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Είναι προφανές ότι οι δυνατότητες θεσμικής εξέλιξης της Ευρώπης είναι διάφορες.
Η προσπάθεια της Ευρωπαϊκής ενοποίησης θα καταρρεύσει αν δεν κατανοηθεί η σημασία των ανοιχτών δυνητικά συμμετοχικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών.
Δεν μπορεί να συνεχιστεί η ενοποίηση της Ευρώπης αν οι χώρες δεν έχουν κοινούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς.
Μέχρι τώρα η ενοποίηση ήταν ένα πλαίσιο συμβιβασμών μεταξύ κυρίαρχων κρατών με διαφορετικούς θεσμούς με αποτέλεσμα μια θεσμική πολιτισμική σαλάτα, όπου η κάθε χώρα και ο κάθε πολίτης μάχεται για το συμφέρον του χωρίς κανόνες αλλά με αποκλεισμούς.
Το μανιφέστο υποστηρίζει την προοδευτική αλλαγή των θεσμών των χωρών του Ευρωπαϊκού νότου. Όσο αυτές είναι ικανές να χρηματοδοτούν την διαιώνιση των δυνητικά εκμεταλλευτικών θεσμών τους χωρίς εξωτερική βοήθεια από την ένωση, μπορούν να το κάνουν.
Σε περίπτωση όμως πτώχευσης η κάθε χώρα πρέπει να έχει την υποστήριξη για την αλλαγή των θεσμών της σε ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς, (αν αυτό είναι επιθυμία των πολιτών της εκφρασμένη με δημοψήφισμα), με ένα θεσμικό σοκ όπως η ολική κατάργηση των προνομίων και των μόνιμων θέσεων εργασίας με ταυτόχρονη αύξηση των εισοδημάτων των μη προνομιούχων, δωρεάν υγεία και παιδεία, ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για τους άνεργους.
Οι κίνδυνοι για τους ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς στις αναπτυγμένες χώρες
Για το μανιφέστο οι κίνδυνοι για την εξέλιξη των ανοιχτών δυνητικά συμμετοχικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών, είναι και από τις δύο πλευρές που μάχονται μεταξύ τους στις σύγχρονες αναπτυγμένες κοινωνίες, και από τις προνομιούχες κοινωνικές ομάδες, και από τις μεγάλες εταιρείες που θέλουν να είναι μονοπωλιακές και να ελέγχουν την αγορά.
1. Κίνδυνος για τους ανοιχτούς θεσμούς υπάρχει από την εξέλιξη των κρατών σε εκμεταλλευτικούς οργανισμούς που προστατεύουν προνομιούχες κοινωνικές ομάδες αντί για το σύνολο των πολιτών.
Αυτός ο κίνδυνος είναι ορατός στις χώρες του νότου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αλλού.
Γαλλία: Η αριστερή αντιπολίτευση
2. Κίνδυνος για τους ανοιχτούς θεσμούς υπάρχει από την εξέλιξη των κρατών σε εκμεταλλευτικούς οργανισμούς που προστατεύουν τις μεγάλες εταιρείες που περιορίζουν τον ανταγωνισμό και την δυνητική συμμετοχικότητα των πολιτών και των εταιρειών σε όλες τις δραστηριότητες.
Αυτός ο κίνδυνος είναι ορατός στις United States και αλλού.
Το χάπι του ενός δολαρίου
Και στις δύο περιπτώσεις η διέξοδος είναι η θεσμική θωράκιση των κοινωνιών με ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς όπως είναι η κυριαρχία του νόμου (σαν μια επωφελής συμφωνία για όλους τους πολίτες και το περιβάλλον) και η δυνητική συμμετοχικότητα του πολίτη (και όλων των δημόσιων και ιδιωτικών οργανισμών), σε όλες τις οικονομικές και πολιτικές δραστηριότητες.
Το μανιφέστο υποστηρίζει ότι οι φιλελεύθεροι κακώς αποδέχτηκαν τις μόνιμες θέσεις εργασίας που καθιστούν την πιο σημαντική αγορά, την αγορά εργασίας, εκμεταλλευτική.
Το μανιφέστο υποστηρίζει ότι οι φιλελεύθεροι κακώς αποδέχτηκαν την μεγέθυνση των εταιρειών σε σημείο που να αποκλείουν ανταγωνιστές μέσα από νομικές ρυθμίσεις που αποκλείουν την συμμέτοχη μικρότερων εταιρειών στις αγορές.
Το μανιφέστο υποστηρίζει ότι οι αριστεροί κακώς διεκδίκησαν την απόλυτη ασφάλεια για λίγους μέσω της στρέβλωσης των αγορών, διεκδικώντας αυστηρή εργατική νομοθεσία, αυξημένα εισοδήματα και δικαιώματα για τους προνομιούχους, ενώ θα έπρεπε να διεκδικούν την περιορισμένη ασφάλεια για όλους, που ζουν σε περιβάλλον ζούγκλας, με μη εφαρμογή του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου, ή με διαφορετικό θεσμικό πλαίσιο.
Εξειδικευμένες προτάσεις απόρροιες του μανιφέστου.
Δυνητικά συμμετοχική αγορά μεγάλου κεφαλαίου.
(σαν μεγάλο κεφάλαιο ορίζονται οι ιδιωτικές επιχειρήσεις που συμμετέχουν στο χρηματιστήριο ή έχουν πάνω από 20 εργαζόμενους):
Σε όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις πρέπει να προσφέρονται:
1. απελευθερωμένες απολύσεις
2. Προοδευτική εκμηδένιση των φόρων για τα κέρδη που επαναεπενδύονται.
3. Ένα Κέντρο Εξυπηρέτησης Επιχειρήσεων που θα επεξεργάζεται και θα προωθεί για επίλυση, όλες τις υποβαλλόμενες από τις επιχειρήσεις αναφορές νομικών προβλημάτων ή ασαφειών.
Επιπρόσθετα αναλαμβάνει την ενημέρωση των επιχειρήσεων σχετικά με την νομοθεσία που αφορά την δραστηριότητα τους.
4. πιστοποίηση των επιχειρήσεων που λειτουργούν σε συγκεκριμένα όρια σχετικά με την επίδραση των δραστηριοτήτων τους στο περιβάλλον.
5. πιστοποίηση των μεγάλων επιχειρήσεων ότι δεν είναι εκμεταλλευτικές, σχετικά με τους μισθούς των εργαζομένων τους και των εξωτερικών συνεργατών τους.
Από όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις πρέπει να απαιτείται:
1 η καταβολή αξιοπρεπούς κατώτατου μισθού σε κάθε άμεσα ή έμμεσα εργαζόμενο, όσο οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης, συνδεδεμένες με το εμπορικό ισοζύγιο και την εισπραξιμότητα των φόρων.
2 για την ίδια εργασία, στον ίδια επιχείρηση, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν εργαζόμενοι με διαφορετικά προνόμια και αποδοχές.
(πχ δεν μπορεί να υπάρχουν μόνιμες καθαρίστριες και καθαρίστριες με μπλοκάκι, δύτες με ασφάλιση δύτη και δύτες με μπλοκάκι.
Σύνδεση αποδοχών με το παραγόμενο έργο. Ευέλικτες χρονικά σχέσεις εργασίας.
Οι νέες επενδύσεις και οι πτωχευμένες εταιρείες αυξάνουν άμεσα τους μισθούς των έμμεσα εργαζομένων σε αυτές και εξισώνουν τα δικαιώματα μεταξύ των εργαζομένων που κάνουν την ίδια εργασία.
Οι εταιρείες που μπορούν να λειτουργούν χωρίς τραπεζικό δανεισμό, έχουν μια τριετία για να προσαρμοστούν.
3 συνεχής παρακολούθηση της επίδρασης στο περιβάλλον από την λειτουργία της επιχείρησης, με υποχρέωση λειτουργίας σε συγκεκριμένα όρια και επένδυση σε όποια νέα τεχνολογία χρειάζεται για αυτό.
Ανεπανόρθωτη βλάβη στο περιβάλλον πάνω από ένα όριο σημαίνει την διακοπή της λειτουργίας της επιχείρησης.
4 η συνεργασία, με μικρότερες επιχειρήσεις που εθελοντικά έχουν πιστοποιηθεί ότι δεν είναι εκμεταλλευτικές σχετικά με τους μισθούς των εργαζομένων τους και των εξωτερικών συνεργατών τους, αν φυσικά υπάρχουν στην αγορά τέτοιες επιχειρήσεις.
Δυνητικά συμμετοχική αγορά μικρού κεφαλαίου.
(σαν μικρό κεφάλαιο ορίζονται οι ιδιωτικές επιχειρήσεις που δεν συμμετέχουν στο χρηματιστήριο ή έχουν κάτω από 20 εργαζόμενους):
Σε όλες τις μικρές επιχειρήσεις πρέπει να προσφέρονται τα 1, 2, 3 που πρέπει να προσφέρονται στις μεγάλες.
Όποιες μικρές επιχειρήσεις επιθυμούν εθελοντικά μπορούν να πιστοποιηθούν για τα 4 και 5 αν καλύπτουν τις αντίστοιχες προϋποθέσεις και επιθυμούν να συνεργάζονται με μεγάλες επιχειρήσεις ή το κράτος, ή να συμμετέχουν σε επιδοτούμενα προγράμματα από την Ευρώπη.
Από όλες τις μικρές επιχειρήσεις πρέπει να απαιτείται:
1 η καταβολή κατώτατου μισθού σε κάθε άμεσα ή έμμεσα εργαζόμενο όσο ένα προσδιορισμένο ποσοστό των εύλογων δαπανών διαβίωσης και δαπανών στέγης, συσχετισμένο με το ποσοστό ανεργίας της ηλικιακής ομάδας του εργαζόμενου.
Για ποσοστό ανεργίας 5% σε μια ηλικιακή ομάδα ο κατώτατος μισθός προσδιορίζεται όσο οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης.
Για ποσοστό ανεργίας 50% σε μια ηλικιακή ομάδα ο κατώτατος μισθός προσδιορίζεται όσο το όριο της φτώχειας προσαυξημένο κατά ένα μικρό ποσοστό.
Οι μικρές επιχειρήσεις θα πρέπει να πιστοποιηθούν εθελοντικά όπως και οι μεγάλες, αν ενδιαφέρονται να αναλαμβάνουν έργα και υπηρεσίες από το κράτος, να υλοποιούν επιδοτούμενα από την ΕΕ προγράμματα, και να συνεργάζονται με τις μεγάλες επιχειρήσεις.
Δυνητικά συμμετοχική κρατική και κοινοτική αγορά
Οι δραστηριότητες των σύγχρονων κρατών συνιστούν μια αγορά.
Αν θεωρήσουμε ότι κάθε σύγχρονο κράτος πρέπει να παρέχει περιορισμένη προστασία σε όλους τους πολίτες του, να διαχειρίζεται υποδομές και δίκτυα για το κοινό συμφέρον, και να κάνει δημόσια έργα, τότε έχουμε την δημιουργία μιας τεράστιας αγοράς που πρέπει να λειτουργεί, χωρίς την εκμετάλλευση των φορολογούμενων που την χρηματοδοτούν, χωρίς την εκμετάλλευση των εργαζομένων σε αυτή και να παρέχει τις καλύτερες υπηρεσίες στις καλύτερες τιμές.
Παρόμοια αγορά δημιουργείται από τους πόρους που διαχέονται μέσω των επιδοτήσεων στην Ευρωπαϊκή ένωση.
Σε αυτές τις αγορές οι εργαζόμενοι δεν θα έπρεπε να έχουν το δικαίωμα στην απεργία, αλλά το δικαίωμα στην κατάθεση προτάσεων για την καλύτερη διαχείριση, έτσι ώστε να προκύπτουν τα καλύτερα αποτελέσματα στην καλύτερη τιμή για όλους τους εμπλεκόμενους.
Οι κατώτατοι μισθοί πρέπει να είναι όσο οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης και δαπάνες στέγης συνδεδεμένοι με το εμπορικό ισοζύγιο και την εισπραξιμότητα των φόρων, ενώ για την ίδια εργασία στον ίδιο οργανισμό δεν θα πρέπει να υπάρχουν διακριτές διαφορές και προνόμια για τους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα ή στον ιδιωτικό τομέα που αναλαμβάνει έργα και υπηρεσίες του δημοσίου.
Ένα ενιαίο μισθολόγιο που θα συνδέεται με κωδικοποιημένες θέσεις εργασίας και έργου, και θα αντιστοιχίζει αυτές τις θέσεις με τις αμοιβές απρόσωπα, αντί να συμβαίνει σύνδεση των αμοιβών με τα πρόσωπα και τα προσόντα τους όπως γίνεται τώρα στην Ελλάδα.
Μαξίμου: «Λεφτά υπάρχουν» για τους δημόσιους υπαλλήλους
Η εκμετάλλευση των θεσμών
Η κυριαρχία των συμφωνιών και η δυνητική συμμετοχικότητα είναι η ουσία της κάθε δυνητικά συμμετοχικής αγοράς, ενώ ο αξιοπρεπής κατώτατος μισθός και ο μη διαχωρισμός των εργαζομένων σε προνομιούχους και μη, είναι οι όροι που καθιστούν την αγορά εργασίας μη εκμεταλλευτική.
Το ερώτημα δημόσιος ή ιδιωτικός τομέας, ή το ερώτημα σε ποιον ανήκουν τα μέσα παραγωγής στο κεφάλαιο ή στους εργαζόμενους, είναι ψευδές και οι μονομερείς απαντήσεις λανθασμένες.
Τα μέσα παραγωγής στους ανοιχτούς δυνητικά συμμετοχικούς θεσμούς στις εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες δεν ανήκουν στους μετόχους αλλά στους θεσμούς!
Μια εταιρεία είναι ένας θεσμικός οργανισμός, διασυνδεδεμένος με την αγορά εργασίας, την αγορά κεφαλαίου και το κράτος.
Οι μέτοχοι πιστεύουν ότι είναι και ιδιοκτήτες - Κάνουν λάθος
Η μονιμότητα των θέσεων εργασίας είναι εκμεταλλευτική και οδηγεί στην κατάρρευση της διοίκησης των δημόσιων και ιδιωτικών οργανισμών, μέσα από την αδιαφορία των εργαζομένων.
Παράλληλα αυξημένα φαινόμενα διαφθοράς εμφανίζονται σε κάθε τόπο και κάθε χρόνο που ισχύει ο θεσμός των μόνιμων θέσεων εργασίας.
Ο αποκλεισμός των επιχειρηματιών που μπορούν και επιθυμούν να αναλάβουν έργα και υπηρεσίες, από το δημόσιο είναι εκμεταλλευτικός αφού δημιουργεί υψηλό κόστος στο δημόσιο που καλούνται να πληρώσουν οι φορολογούμενοι.
Οι θεσμοί είναι αυτοί που δημιουργούν την εκμετάλλευση. Με τους δυνητικά συμμετοχικούς θεσμούς δημιουργούνται μη εκμεταλλευτικές αγορές κεφαλαίου, που επιτρέπουν τον πλουτισμό με την καινοτομία και την σκληρή εργασία στον ιδιωτικό τομέα και όχι με τις διασυνδέσεις και την πελατοκρατία.
Ο πλουτισμός δεν μπορεί να προέρχεται από τον δημόσιο τομέα, ο όποιος όμως πρέπει να μπορεί να εξασφαλίζει αξιοπρεπείς μισθούς για όλους τους άμεσα ή έμμεσα εργαζόμενους, σε δραστηριότητες που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με το δημόσιο.
Και ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να λειτουργούν μη εκμεταλλευτικά και αποτελεσματικά με τους συμμετοχικούς θεσμούς..
Οι δυνητικά συμμετοχικοί θεσμοί μπορούν να δημιουργήσουν αγορά χωρίς κέρδος, παράλληλα στην αγορά που λειτουργεί με βάση το κέρδος.
Τα περισσότερα έργα και υπηρεσίες του δημοσίου (υγεία, παιδεία, καθαριότητα, φύλαξη, ...) μπορούν να παρέχονται κατευθείαν από το κράτος, με μη μόνιμους εργαζόμενους αξιοπρεπώς αμειβόμενους, αλλά και να εκχωρούνται μέσα από ανοιχτούς διαγωνισμούς σε ιδιωτικές επιχειρήσεις και σε συνεργαζόμενους εργαζόμενους ή μεμονωμένα άτομα, που έχουν εκπαιδευτεί και πιστοποιηθεί γιαυτό, με ανανεούμενες ετήσιες συμβάσεις, με αξιοπρεπή κατώτατο μισθό των εργαζομένων.
Επανασχεδιασμός του κράτους
Το υπάρχον Ελληνικό κράτος συνιστά έναν εκμεταλλευτικό οργανισμό που ζητά παραπάνω πλούτο για την λειτουργία του, από αυτόν που η ιδιωτική οικονομία μπορεί να παράγει, ενώ ταυτόχρονα βάζει εμπόδια στην ίδια την παραγωγή πλούτου, με συνέπεια την φτωχοποίηση της χώρας και την μεγάλη ανεργία.
Ένα νέο κράτος πρέπει να σχεδιαστεί, παίρνοντας υπόψιν τις υπάρχουσες υλικές δομές, που να επιτελεί με τους επιμέρους οργανισμούς του, συγκεκριμένους σκοπούς προς όφελος του συνόλου των πολιτών.
Είναι αναγκαίος ο επανασχεδιασμός όλων των επιμέρους κρατικών οργανισμών με βάση τον σκοπό που επιτελούν και την διαφανή καταγραφή των χρηματικών πόρων που διατίθενται.
Οι κρατικοί οργανισμοί χωρίς σκοπό πρέπει να κλείσουν.
Μερικές νέες ανεξάρτητες διοικητικές αρχές θα συμβάλλουν στην μετατροπή των κλειστών θεσμών σε ανοιχτούς και στην διατήρησή τους.
Ένα παρατηρητήριο αγορών είναι αναγκαίο για να καταγράψει όλες τις υπάρχουσες αγορές σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, τις νέες αγορές που θα δημιουργηθούν στο μέλλον, και να διασφαλίζει ότι οι αγορές είναι δυνητικά συμμετοχικές για κάθε εργαζόμενο, κάθε επιχειρηματία, κάθε συνεργατικής ομάδας εργαζομένων, αφαιρώντας όλα τα υπάρχοντα εμπόδια, δημιουργώντας εκπαιδευτικά προγράμματα για κάθε δυνατή θέση εργαζόμενου, επιχειρηματία ή ομάδας χωρίς αποκλεισμούς.
Επιπρόσθετα θα συντάσσει νομοθετικές προτάσεις που επιλύουν υπάρχουσες νομικές ασάφειες, ή ελλείψεις που συμβάλουν στον αποκλεισμό των ενδιαφερομένων δημιουργώντας εμπόδια.
Ένα Κέντρο Εξυπηρέτησης Επιχειρήσεων που θα επεξεργάζεται και θα προωθεί στο παρατηρητήριο αγορών για επίλυση, όλες τις υποβαλλόμενες από τις επιχειρήσεις αναφορές νομικών προβλημάτων ή ασαφειών.
Επιπρόσθετα αναλαμβάνει την ενημέρωση των επιχειρήσεων σχετικά με την νομοθεσία που αφορά την δραστηριότητα τους.
Η μη τήρηση των συμφωνιών καθιστά αναγκαία μια νέα επιθεώρηση έργου και υπηρεσίας που να μπορεί να ελέγχει δειγματολειπτικά το σύνολο των έργων και υπηρεσιών, να ελέγχει καταγγελίες εξειδικευμένη σε τομείς δραστηριότητας,
Η μη τήρηση των εργατικών νόμων καθιστά αναγκαία μια νέα επιθεώρηση εργασίας που να μπορεί να ελέγχει δειγματολειπτικά και με καταγγελίες το σύνολο των εργοδοτών στον ιδιωτικό τομέα αν τηρούν τους νόμους.
Τα πληροφορικά συστήματα είναι η βάση για την αποτελεσματικότητα των παραπάνω.
Αναζήτηση συνεργατών για την ολοκλήρωση και επικοινωνία του μανιφέστου.
Το μανιφέστο συνιστά μια "ατελή" πρόταση για το ALDE, το ποτάμι και κάθε σκεπτόμενο λογικά πολίτη που αναγνωρίζει την σημασία των οικονομικών και πολιτικών θεσμών.
Το μανιφέστο αναζητά την εθελοντική συνδρομή οικονομικών και πολιτικών επιστημόνων για την ολοκλήρωση, διόρθωση και την πιθανή διάδοσή του.
[Είναι ανάγκη να προσδιοριστεί ο αριθμός των πολιτών που θα ωφεληθούν από τις προτάσεις του μανιφέστου, ο αριθμός των πολιτών που θα θιγούν από αυτές, καθώς επίσης και το προσεγγιστικό μέγεθος του κέρδους ή της ζημιάς για τον κάθε πολίτη.]
Το μανιφέστο αποδέχεται και χρηματοδότηση, για τον έλεγχο των υποθέσεων του, για την μετάφρασή του και την επικοινωνία του σε πολιτικούς και οικονομικούς επιστήμονες εντός και εκτός Ελλάδας, αν οι βασικές αρχές των δυνητικά συμμετοχικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών, όπως αυτές συμπληρώνονται από το μανιφέστο είναι αποδεκτές από τον χρηματοδότη.
επόμενο κείμενο: 2 μανιφέστο. Εκμετάλλευση
βίντεο
Carl Sagan - You Are Here (Pale Blue Dot) [Sagan Time]
Call to Earth - A Message from the World's Astronauts to COP21
GULA GULA (Mari Boine Persen)
Μουσική
ΤΑ ΛΟΥΣΤΡΑΚΙΑ
Nina Simone - Revolution
Nina Simone Feeling Good
Σπύρος Σακκάς- Λαέ της Λιλιπούπολης
Ηλιος θεος -Σκουλας
Primeiro Video!
Steppenwolf - Born To Be Wild
Leonard Cohen - First We Take Manhattan
Social Waste - Για να νικήσουν (Greek, English Captions)
Social Waste - Φράουλες στη Μανωλάδα ft. Dj Magnum (a.k.a. Βαγγέλης D.St8) (Greek, English Captions)
Θανάσης Παπακωνσταντίνου | Ο Φορτίνο Σαμάνο
ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ - ΒΑΡΕΘΗΚΑ
Μαλλιά Σγουρά - Πέτρος Πανδής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου